Réttur


Réttur - 01.07.1972, Blaðsíða 53

Réttur - 01.07.1972, Blaðsíða 53
útveg, — tilfærslur með sköttum, lánastarfsem! o.fl. Einnig verður ríkið að annast ýmsar fram- leiðslugreinar sem einkaaðilar megna ekki eða hafa ekki hag af að reka. I orði kveðnu þykist stjórnmálaflokkur borgarastéttarinnar berjast fyrir einkarekstri á öllum sviðum, en í reynd brýtur hann gegn þeirri reglu þegar heildarhagsmunir stéttarinnar krefjast. Island sem hluti af „frjálsu" og samhæfðu (inte- greruðu) markaðssvæði í Vestur-Evrópu hefði misst verulegan hluta af efnahagslegu sjálfsforræði sínu, og það væri ofurselt þeim markaðslögmálum, sem gætu haldið því til langframa á stigi vanþróunar og i nýlenduafstöðu gagnvart forusturíkjunum. Is- lendingar verða því að taka mið af þessum hætt- um, bæði í sambandi við atvinnuuppbyggingu heima fyrir og markaðstengsl út á við. HÆTTUR FRÁ MARKAÐSBANDALÖGUM OG HEIMSVALDASTEFNU Ljóst má vera, að stöðug hætta steðjar að efnahagslegu sjálfstæði þjóðar, sem staðsett er mitt á áhrifasvæði heimsvaldastefnunnar og þar sem borgarastétt fer með völdin. Þess vegna berst flokkurinn af alefli gegn aðild Islands að markaðs- bandalögum og ítökum erlends auðmagns í efna- hagslifi landsins. Markaðsbandalögin í V-Evrópu, Fríverzlunar- bandalagið (EFTA) og Efnahagsbandalagið (EBE), eru tæki auðhringanna til að færa út kviarnar og halda velli I harðnandi samkeppni út á við. For- svarsmenn kapitalismans í álfunni fagna stofnun þeirra með því að þeir telja, að slík bandalög styrki hagkerfið og geri það lífvænlegra. En auk þess hefur EBE pólitísk markmið um samruna langt út fyrir eiginleg markaðssvið. Samþjöppun auðmagnsins á æ færri hendur — einokunartilhneiging — og þensla þess út fyrir landamæri „móðurlandsins" — heimsvaldastefna — eru fólgin í þróunarlögmálum kapltalismans. Til þeirra má rekja núverandi skiptingu heimsins i iðnþróaðar þjóðir og vanþróaðar, en þeirri skipt- ingu er haldið við með skefjalausu arðráni af hálfu hinna auðugu tæknivæddu þjóða. Forusturiki auðvaldsheimsins hafa ætíð keppt að því að njóta óhindraðs markaðar út fyrir landamæri sln; sameiginleg markaðssvæði þeirra og vanþróaðra svæða er inntak nýlendustefnunnar, nýrrar sem gamallar. Nútíma markaðsbandalög eru áframhald þeirrar þróunar. Innan þeirra myndast og rúmast hlið við hlið háþróuð og vanþróuð svæði, þar sem hlnum síðarnefndu hnignar eða þau ná sér ekki á Strik vegna óhindraðs leiks markaðsaflanna. 181
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.