Réttur - 01.01.1973, Qupperneq 54

21. júní. Bandarísk stjórnvöld lina nokkuð
löggjöfina um viðskipta- og samgöngubann
við Kína.
1970
18. febr. Nixon lýsir yfir í boðskap sínum
til þjóðþingsins: „Það er okkur hagkvæmt að
gera nauðsynlegar ráðstafanir til að bæta
sambúðina við Peking.”
20. nóv. Tillaga um inngöngu kínverska
alþýðulýðveldisins í SÞ fær í fyrsta sinn
hreinan meirihluta á Allsherjarþinginu (51:
49 atkv.), en meirihluti fulltrúanna (67:52)
fylgdi enn því sjónarmiði Bandaríkjastjórnar
að þetta mál væri „mikilvægt” og 2A hluta
atkvæða þyrfti því til að samþykkja að:ld,
svo að hún teldist fullgild.
1971
25. febr. I boðskap sínum til þjóðþingsins
talar Nixon í fyrsta skipti um „Kínverska
alþýðulýðveldið” (í staðinn fyrir „Rauða-
Kína” o. þ. 1.). Kveðst hann reiðubúinn að
hefja viðræður við forystumenn þess, án þess
þó að segja skilið við Taiwan.
8. marz. I kjölfar stóraukinna loftárása
Bandaríkjahers á Víetnam og Laos fer Sjú
En-læ til Hanoi og lýsir yfir að „kínverska
þjóðin muni ekki veigra sér við hinum mestu
fórnum".
15. marz. Bandaríkjastjórn afléttir tak-
mörkunum á ferðum bandarískra borgara til
Kína.
14-—17. apríl. Flokkur bandarískra borð-
tennisleikara dvelst í Peking þar sem Sjú
En-læ veitir þeim opinbera móttöku. A með-
an lýsir Nixon yfir á blaðamannafundi: „Við
erum reiðubúnir að ganga lengra, en Kín-
verjum ber að stíga fyrsta skrefið."
Bandaríski blaðamaðurinn Edgar Snow
upplýsir þá að Mao Tse-tung hafi tilkynnt
sér, 18. des. sl., að hann væri fús til að eiga
fund með Nixon.
26. apríl. Stjórnskipuð nefnd, undir forystu
H. Cabot Lodge, lýsir sig hlynta því að „Pek-
ingstjórnin" fái aðild að SÞ, við hlið Taiwan-
stjórnarinnar. Hér er mörkuð sú stefna sem
Bandaríkin reyna að knýja fram á Allsherjar-
þinginu n.k. haust.
29. apríl. Nixon lýsir yfir að hann óski
að fara til Kína innan skamms.
10. júní. Bandaríkin aflétta viðskiptabanni
við Kína, að því er snertir vörur „án hern-
aðarlegrar þýðingar".
9. júlí. H. Kissinger fer á laun til Peking
til fundar við Sjú En-læ. Sex dögum síðar
er tilkynnt samtímis í báðum höfuðborgun-
um að Bandaríkjaforseti muni halda til Kína
fyrir maílok 1972.
2. ágúst. W. Rodgers lýsir yfir að Banda-
ríkin muni beita sér fyrir „tvöfaldri aðild"
Kína að SÞ, þar eð hvor ríkisstjórn um sig
geri tilkall til þess að vera eina lögmæta
ríkisstjórn Kína. Af þessum sökum muni
Bandaríkin stuðla að því á Allsherjarþinginu
að Kínverska alþýðulýðveldið hljóti sæti og
„snúast gegn hverri þeirri tillögu sem stefnir
að því að vísa brott Kínverska lýðveldinu
(þ.e. Taiwan. Þýð.) eða svipta það á einhvern
annan hátt aðild að stofnunum hinna Sam-
einuðu þjóða".
25. okt. Allsherjarþing SÞ hafnar tillögu
Bandaríkjanna um „tvöfalda aðild" og sam-
þykkir með tilskildum meirihluta atkvæða
(76:35; 17 sátu hjá) að veita Kínverska al-
þýðulýðveldinu sæti Kína hjá SÞ. Þar með
verða fulltrúar Taiwanstjórnarinnar að víkja
af þingi svo og úr Oryggisráðinu. Þessi úrslit
eru mesti „diplomatiski" ósigur sem Banda-
ríkin hafa beðið.
30. nóv. H. Kissinger álítur að Taiwan-
málið verði að leysa með beinum viðræðum
milli Peking og Taipeh (höfuðborgar
Taiwan).
1972
17. febr. Nixon heldur af stað til Peking.
54