Réttur - 01.07.1977, Blaðsíða 49

Víetnam — og gætu, e£ þeir fá að ráða,
hleypt af stað stórstyrjöld, ef þeir óttast
um völd sín og gróða.
Ávörp byltingarmannanna í Petrograd
fyrir 60 árurn til alþýðu allra landa um
að semja frið og hnekkja því auðmanna-
valdi, er kemur stríðunum af stað, á því
enn brýnna erindi til mannkyns alls nú
en þá.
SKÝRINGAR
í fyrirsögnina er lánuð úr ljóðlínum Þorsteins
Erlingssonar i „Vestmcnn":
„Því aflið, sem bylt hcfur öllu hér við
og aldirnar skeiðríða lætur" —
1. Hollenski kaþólski rithöfundurinn Pierre van
Paassen nefnir fjölmörg dæmi um samstarf Jreirra
auðmannastétta, er stóðu í strfði hvor við aðra,
bæði um að lengja styrjöldina, til að græða sem
mest ;í henni, og gegn uppreisnartilhneigingum
hermanna og annarra alþýðii. Eru þessar frá-
sagnir cinkum i bók hans „Days of our years",
1939, Garden City, New York. — Þá eru og marg-
ar upplýsingar um slíkt í Left-Club-bókinni
„Death pays a dividend“ eftir ]>á Fenner Brock-
xvay og Frederick Mullally (1944).
2. Svo erfiðlega gekk Lenín að sannfæra miðstjórn
flokksins um nauðsyn uppreisnar f nóvember-
byrjun, að hann hótaði í bréfi til hennar, rituðu
20. október 1917, úrsögn sinni úr miðstjórninni
lil Jiess að hafa frjálsar hendur til árása á hana
fyrir að sleppa tækifærinu. (Safnrit Leníns á
þýsku: 26. bindi, bls. 63-68.) Þá lét miðstjórnin
undan.
3. Þessi harmleikur sósíalismans hefur oft og ýtar-
lega verið rökræddur í „Rétti" og skal m. a.
minnt á þessar greinar fyrir þá cr íliuga vilja
málið ýtarlegar:
„Hvert skal stefna", 1956, cinkum kaflinn
„Frelsi og ríkisvald", bls. 29-41.
„Hvernig gat petta gerst", 1968.
„Aldahvörfin miklu", 1967.
„Frá Parísarkommúnu til heimsbyltingar", 71.
„Sigrast vestrœnn sósialismi á auðvaldsltreppu
Evrópu"? 1974.
„Sjöunda heimsþingið og sigurinn yfir fasism-
anurn", 1976.
Ennfremur skal minnt á tvær greinar eftir
Lenin í „Rétti" og athuganir er þeim fylgja:
„Bréf til flohksþingsins": „Erfðaskrá Lenins"
með inngangi. 1970
„Vandamál þjóðernanna eða „sjálfstjórnunar-
ácetlunin", 1969.
4. Valdarán fasistanna í Chile er gott dæmi um að-
stæður, sem sósíalistisku ríkin ekki geta ráðið við,
en flóttamennirnir frá Chile fá hvergi meiri að-
stoð en þar.
5. Ágæt bók um þetta efni er: Fred J. Coolt.: Tlie
Warfare State. Jonalan Cape, London 1963.
193