Réttur - 01.10.1979, Qupperneq 9

þessara fornu heimsdrottna (— eins og
t.d. Englands, sem í upphafi aldar réð
fjórðungi lieims) rís upp gegn auðmanna-
stétt lands síns og bindur enda á arðrán
hennar, óstjórn og vald.
Það verður smáharðnandi kreppa í
auðvaldsheiminum með „blotum“ á milli
lit þessa öld. Auðvaldið í hverju landi
reynir að leysa kreppu sína á kostnað
verkalýðs heima fyrir — eins og „járn-
frúin“ breska nú reynir og „íhaldið okk-
ar“ ætlaði sér með „leiftursókninni"!
Aðeins skipulagður áætlunarbúskapur
með liag alþýðu fyrir augum getur leyst
af hólmi kreppu þá, sem braskþjóðfélag
auðdrottna veldur. Og samtímis verður
alþýða allra landa að standa á verði gegn
því að auðdrottnarnir, sem hafa vopna-
framleiðslu að arðsömustu atvinnugrein,
þurrki út mannkynið á jörðinni með vít-
isvélum sínum.
Þorsteinn Erlingsson var svo bjartsýnn
um síðustu aldamót, er fjórar aldir voru
liðnar frá fundi Kolumbusar á Ameríku
^ð kveða þetta:
„Því enginn má vita, hvað orðið er þá
af auðsins og guðanna friði,
er hnndraðið fimmta er sigið í sjá
og sól j^ess er runnin að viði.“
Isaac Deutscher var ef til vill raun-
særri er hann áætlaði að máske yrðu
Bandaríkin eina auðvaldsríkið á jörð-
unni árið 2000 — og þó vart lengi (Sjá
„Rétt“ 1974, bls. 62).
Alþýða íslands þarf að átta sig á því áð-
ur en það er orðið um seinan og það
„frelsi", sem braskarar íslands og blöð
þeirra lijala um, hefur hneppt oss í
skuldafjötur bandarískra valdsmanna, —
að slíkt „frelsi“ er ekki frelsi manna,
heldur „frelsi“ peninganna, verslunarinn-
ar, peningavaldsins.
Frelsi og öryggi alþýðu til lífs, mennt-
unar og frístunda, verður aðeins tryggt
með jafnrétti allra til lífshamingju og
bræðralags mannanna um eign- og hag-
nýtingu auðlindanna og atvinnutækjanna,
- með því frelsi sósíalismans, sem verka-
lýður Vesturlanda mun skapa er hann
dæmir jafnt atvinnuleysi sem þrældóm,
kreppu sem kúgun auðvaldsskipulagsins
„óalandi og óferjandi“, útlæga úr sínum
frjálsa heimi.
3. janúar 1980.
209