Morgunblaðið - 21.01.2006, Side 54

54 LAUGARDAGUR 21. JANÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Þóranna Finn-bogadóttir
fæddist að Neðri-
Presthúsum í Mýr-
dal 18. júní 1927.
Hún lést á líknar-
deild Landakotsspít-
ala hinn 14. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Kristín Ein-
arsdóttir frá Reyni
og Finnbogi Einars-
son frá Þórisholti,
en þau bjuggu í
Neðri-Presthúsum í
Mýrdal. Systkini Þórönnu eru: Sig-
ríður, f. 1918, d. 1999, Guðrún, f.
1920, Vilborg, f. 1921, Matthildur,
f. 1922, Magnús Kristinn, f. 1925,
Þorgerður, f. 1930, Hrefna, f. 1932,
og Einar Reynir, f. 1934.
Hinn 11. september 1948 giftist
Þóranna Geir Tryggvasyni, f. 24.6.
börn og eitt barnabarn. 5) Kolbrún,
f. 29.10. 1954, maki Guðmundur
Sigurðsson, hann á þrjú börn og
eitt barnabarn. 6) Magnús, f. 4.12.
1955, d. 18.11. 1960. 7) Drengur, f.
13.12. 1957, d. 13.12. 1957. 8) Þór-
hildur Ragna, f. 25.11. 1958. 9)
Magnús Þór, f. 9.5. 1961, maki Mar-
grét Erna Þorgeirsdóttir, þau eiga
fimm börn. 10) Jóhann Axel, f.
27.11. 1962, maki Ásgerður Giss-
urardóttir, þau eiga tvo syni. Hann
á son úr fyrri sambúð. 11) Finn-
bogi, f. 10.12. 1963, maki Dalrós
Jónasdóttir, þau eiga tvö börn.
Dalrós á son úr fyrri sambúð. 12)
Guðlaug, f. 12.12. 1965, maki Þór-
arinn G. Guðmundsson, þau eiga
þrjár dætur.
Þóranna og Geir tóku við bú-
rekstri á Steinum árið 1951, en
jafnframt hafði Geir atvinnu af
vörubifreiðaakstri um árabil. Árið
1994 brugðu þau búi og fluttu að
Hellu. Síðustu tvö árin bjó Þóranna
á Kristnibraut 77 í Reykjavík.
Útför Þórönnu verður gerð frá
Eyvindarhólakirkju í Austur-Eyja-
fjöllum í dag og hefst athöfnin
klukkan 11.
1917, d. 11.8. 2001,
bónda og vörubif-
reiðastjóra, frá Stein-
um í A-Eyjafjöllum.
Foreldrar hans voru
Guðlaug Jónasdóttir
og Jóhannes Tryggvi
Björnsson. Fósturfor-
eldrar hans voru
Torfhildur Guðna-
dóttir og Eyjólfur
Halldórsson. Börn
Þórönnu og Geirs
eru: 1) Eyjólfur Torfi,
f. 6.1. 1949, d. 18.1.
1950. 2) Eyjólfur
Torfi, f. 22.12. 1949, maki Þóra
Sigríður Einarsdóttir, þau eiga
þrjú börn og tvö barnabörn. 3)
Kristín Guðrún, f. 26.7. 1951, maki
Ólafur Hróbjartsson, þau eiga fjög-
ur börn og þrjú barnabörn. 4)
Tryggvi Einar, f. 17.11. 1952, maki
Dagný Ingólfsdóttir, þau eiga þrjú
Mig langar með nokkrum orðum
að minnast móður minnar sem lést
eftir langa baráttu við erfiðan sjúk-
dóm hinn 14. janúar síðastliðinn.
Fyrstu minningar mínar eru frá upp-
vaxtarárunum á Steinum undir Eyja-
fjöllum þar sem ég ólst upp í stórum
systkinahópi. Það var ekki að sjá á
mömmu að hún hefði átt 12 börn. Það
var henni þungbært að missa þrjá
stráka á ungum aldri. Þar sem pabbi
var mikið að heiman við vörubílaakst-
ur sá mamma um búið með okkur
krökkunum. Mamma var vanaföst
manneskja og duglegasta manneskja
sem ég hef þekkt.
Svo liðu árin og við systkinin flutt-
um að heiman og þar kom að mamma
og pabbi brugðu búi og fluttu að
Hellu þar sem mamma bjó í tíu ár eða
þar til hún flutti til Reykjavíkur. Ári
eftir að mamma og pabbi fluttu að
Hellu keyptum við bræðurnir jörðina
Fornusanda undir Eyjafjöllum og
hófum hobbíbúskap. Mamma og
pabbi voru mjög dugleg að fylgjast
með búrekstrinum hjá okkur og fóru
ófáar ferðirnar austur að Forn-
usöndum til að kanna hvort allt væri
í lagi.
Mamma og pabbi voru mjög sam-
rýnd hjón var missir mömmu mikill
þegar pabbi dó árið 2001. Fljótlega
eftir að mamma fluttist til Reykja-
víkur þá veiktist hún en kveinkaði
sér aldrei né kvartaði. Hún hafði
frekar áhyggjur af öðrum en sjálfri
sér.
Elsku mamma, takk fyrir allar
samverustundirnar sem við áttum
saman.
Þinn sonur
Finnbogi.
Frá þeim degi þegar tengdamóðir
mín greindist með illvígan sjúkdóm
kveið maður því að skilnaðarstundin
yrði jafnvel ekki langt undan. Sá
kvíði reyndist því miður á rökum
reistur þrátt fyrir mikinn styrk og
þrautseigju sem ætíð einkenndi Þór-
önnu.
Þóranna var hógvær og viljasterk
kona sem bar ekki oft tilfinningar
sínar á borð fyrir aðra. Það reyndi á
hana sem unga konu að sjá á eftir
þremur af börnum sínum, öllum
bráðungum. En atorka Þórönnu var
með ólíkindum. Sjaldan féll henni
verk úr hendi og vinnudagurinn var
oft langur. Hún var svo sannarlega
mikil húsmóðir og laginn kokkur og
sama má segja um allt sem hún
gerði.
Frá fyrstu tíð áttum við hjónin
mikil og góð samskipti við Geir og
Þórönnu í Steinum og voru ferðirnar
margar þangað. Þegar þau voru orð-
in ein, ákváðu þau að flytja sig um
set og settust að á Hellu, í næsta ná-
grenni við okkur. Varla leið sá dagur
að ekki væri litið inn hjá þeim og
spjallað yfir kaffibolla. Á Hellu kunni
Þóranna vel við sig og naut þess að
rækta garðinn sinn og fást við hann-
yrðir og taka á móti fjölskyldunni
sinni.
Þóranna kveið þeirri stund að
flytja frá Hellu því þar var hún
ánægð og nágrannar og fleiri reynd-
ust henni mjög vel og þökkum við
þeim fyrir hjálpsemina. Hún flutti til
Reykjavíkur fyrir um tveimur árum
og í nágrenni við okkur, okkur til
mikillar gleði en því miður varð sá
tími alltof stuttur. Frá byrjun júní
2005 varð hún að dvelja á líknardeild
Landakotsspítala þar til yfir lauk.
Hún yfirgaf hið jarðneska líf eins
og hún hafði óskað sér, umvafin fjöl-
skyldunni, og eftirfarandi vísu
geymdi hún í náttborðsskúffunni
sinni:
Nú renni ég augunum upp til þín,
og andvarpa í hljóði.
Ég bið þig fyrir börnin mín,
blessaður Jesú góði.
(Sólveig Árnad.)
Við hjónin viljum að leiðarlokum
færa Þórönnu alúðarþakkir fyrir allt
sem hún hefur gert fyrir okkur og
börnin okkar, án stuðnings hennar
hefði margt orðið erfiðara. Öllum að-
standendum votta ég mína dýpstu
samúð.
Blessuð sé minning hennar.
Ólafur Hróbjartsson.
Elsku Þóranna. Ég var svo lánsöm
að kynnast þér fyrir 20 árum þegar
ég kom sem tengdadóttir inn í fjöl-
skylduna. Ég var með hnút í mag-
anum þegar Axel bauð mér austur að
Steinum í fyrsta skipti – það fylgir oft
viss kvíði þegar kynna á mann fyrir
væntanlegum tengdaforeldrum. Sá
kvíði var nú fljótur að fara þegar ég
hitti ykkur hjónin, betri móttökur
hefði ég varla getað fengið. Æ síðan
hef ég get leitað og komið til þín, það
voru ófá skiptin sem hann Haukur
minn var í pössun eða fékk að koma í
sveitina til hennar ömmu.
Þegar þú fluttir á Hellu varð heim-
ili þitt eins konar stoppistöð fyrir
okkur sem vorum svo mikið á ferðinni
austur. Þú dekraðir svo mikið við
okkur að við tímdum stundum ekki
að fara í bæinn.
Elsku Þóranna, nú ertu komin til
hans Geirs og barnanna þinna sem þú
misstir. Ég bið guð og englana að
gæta ykkar um leið og ég þakka fyrir
þann tíma sem við áttum saman.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt
Þó svíði sorg mitt og hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Ásgerður Gissurardóttir.
Mig langar að minnast tengdamóð-
ur minnar Þórönnu Finnbogadóttur
með nokkrum fátæklegum orðum.
Þegar hún Þóranna bjó á Hellu átti
hún sitt stóra fallega hús svo ég
minnist nú ekki á garðinn kringum
húsið sem var svo ofsalega fallegur
og svo vel hirtur að hún fékk verð-
laun fyrir hann. Já, Þóranna, þú áttir
svo sannarlega fallegt heimili og þið
hjónin meðan maðurinn þinn hann
Geir lifði. Alltaf var svo glatt á hjalla
hjá ykkur enda áttuð þið stóra fjöl-
skyldu.
Það var mikill gestagangur hjá
Þórönnu allan ársins hring. Alltaf
komum við fjölskyldan við hjá henni
Þórönnu ömmu á Hellu þegar við vor-
um að fara í sveitina og fengum hina
sívinsælu brúntertu og kaffi. Börnin
litu alltaf mjög mikið upp til ömmu
sinnar enda kunni hún vel á þau og
alltaf notalegt hjá henni. Síðan flutt-
ist Þóranna eftir að hún varð ein við
fráfall Geirs fljótlega til Reykjavíkur
og bjó þar síðustu árin sem hún lifði.
Elsku Þóranna, ég er viss um að
þinn ástkæri eiginmaður hann Geir
hefur tekið vel á móti þér ásamt
drengjunum ykkar þremur sem þú
misstir þegar þú varst ung.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Ég þakka þér fyrir allt. Guð varð-
veiti þig. Hinsta kveðja.
Dalrós.
Hinn 14. janúar síðastliðinn and-
aðist á Landspítala, Landakoti, góð
vinkona mín og mágkona, Þóranna
Finnbogadóttir, eftir erfiða baráttu
við illvígan sjúkdóm. Í huga mínum
er ég þakklátur fyrir að hafa fengið
tækifæri til að heimsækja hana stuttu
áður en hún dó. Við gátum rætt sam-
an góða stund og hún skildi allt sem
ég sagði en gat litlu svarað mér af því
að hún var orðin svo veik. Þegar ég
gekk út fann ég að það var ekki langt
í endalokin. Eins og skáldið M. Joh.
sagði: „Allir dagar eiga kvöld um síð-
ir“, þá hefði ég óskað þess innilega að
kvöldið hennar nálgaðist ekki svona
hratt.
Þóranna kynntist uppeldisbróður
mínum, Geir Tryggvasyni, bónda í
Hvoltungu og bílstjóra, þegar Hér-
aðsskólinn í Skógum var í byggingu.
Þau gengu í hjónaband 11. september
1948 og voru gefin saman af stór-
skáldinu séra Sigurði Einarssyni í
Holti. Ég var svaramaður og ók þeim
að Holti og þar kynntist ég skáldinu
fyrst perónulega. Það var mjög lát-
laus og falleg athöfn og hafði ég mikl-
ar mætur á Sigurði eftir þessa kynn-
ingu. Eftir athöfnina lék frú Hanna á
orgelið og reiddi fram veitingar á eft-
ir. Þetta var athöfn sem ég man alltaf
eftir. Hún var svo látlaus og full af
vináttu frá þeim hjónum.
Eftir giftinguna hófu þau búskap í
Hvoltungu í samvinnu við Torfhildi,
fóstru Geirs, og Ragnar uppeldis-
bróður hans og eiginkonu. Þóranna
og Geir áttu saman tólf börn. Þrír
drengir dóu í frumbernsku en níu
börn komust á legg og hafa öll orðið
mætir þjóðfélagsþegnar með fjöl-
marga afkomendur. Þóranna var ekki
há í loftinu en hún var hörkudugleg
og það er mikið afrek að fæða af sér
tólf börn og stjórna stóru heimili og
verða þó fyrir mikilli sorg á tímabili.
Þóranna var mikil húsmóðir, veitti af
mikilli rausn, var frábær matreiðslu-
kona og var allur matur í hátíðabún-
ingi hvernig sem á stóð. Þó að Þór-
anna stæði fyrir framkvæmdum
innanhúss þá stóð ekki á manninum
hennar, Geir, að styðja hana í öllum
framkvæmdum því gestrisnara fólk
heim að sækja var vandfundið.
Þórunn, kona mín, var mikil vin-
kona þeirra hjóna. Hennar ánægju-
legustu ferðir voru að fara austur að
Hvoltungu og dvelja þar um lengri
eða skemmri tíma í návist við Þór-
önnu vinkonu sína. Milli þeirra var
sönn vinátta og ekki voru börnin
þeirra síðri vinir. Ekki skemmdi það
nú þegar við fórum austur að Hvol-
tungu að hafa með okkur uppeldis-
systur okkar Geirs, Mörtu og Ragn-
heiði. Þær elskuðu æskustöðvar sínar
og sögðu alltaf að þegar þær væru
komnar austur undir Eyjafjöllin þá
væru þær komnar í Paradís. Það var
svo gaman og fallegt að sjá hvernig
þær umvöfðu umhverfið með því að
ÞÓRANNA
FINNBOGADÓTTIR
Útfararþjónustan ehf.
Stofnað 1990
Þegar andlát ber að
Síðastliðin 15 ár höfum við feðgar
aðstoðað við undirbúning útfara.
Alhliða útfararþjónusta
Símar: 567 9110,
893 8638 og 897 3020
Rúnar
Geirmundsson
Sigurður
Rúnarsson
Elís
Rúnarsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
RÓSA VIGGÓSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni fimmtudaginn
19. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Viggó Vilbogason Sesselja Gísladóttir,
María Vilbogadóttir, Einar Kr. Friðriksson,
Jóhann Vilbogason, Þórdís Gunnarsdóttir,
Guðlaug Vilbogadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
BJÖRGHEIÐUR GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR,
Akursbraut 22,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness fimmtudaginn
12. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Erna Hafnes Magnúsdóttir, Örlaugur Elíasson,
Kristrún Guðmundsdóttir, Tómas Runólfsson,
Bettý Guðmundsdóttir, Viðar Magnússon,
Selma Guðmundsdóttir, Valdimar Björnsson
og ömmubörn.
Elskuleg systir okkar og mágkona,
HULDA ELÍSA EBENEZERSDÓTTIR,
áður til heimilis í
Hátúni 10B,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir þriðjudaginn
17. janúar.
Sigríður Ebenezersdóttir,
Valgerður Ebenezersdóttir, Grímur Grímsson,
Eygló Ebenezersdóttir, Eyjólfur Guðmundsson,
Magnús Ebenezersson, Brynja Jóhannsdóttir.