Morgunblaðið - 04.02.2006, Síða 50

50 LAUGARDAGUR 4. FEBRÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ingibjörg Jóns-dóttir fæddist í
Merkigarði á Eyrar-
bakka 27. desember
1919. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Ljósheimum á Sel-
fossi 21. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Hansína Ásta Jó-
hannsdóttir og Jón
Björgvin Stefánsson
verslunarmaður sem
bjuggu lengi á Hofi á
Eyrarbakka. Jón var
sonur Stefáns Ögmundssonar
verslunarmanns frá Merkigarði á
Eyrarbakka og konu hans Krist-
ínar Jónsdóttur frá Arnarbæli í
Grímsnesi. Hansína var dóttir Jó-
hanns Gíslasonar formanns frá
Steinskoti á Eyrarbakka og konu
hans Ingibjargar Rögnvaldsdóttur
frá Ásum í Gnúpverjahreppi. Eft-
irlifandi systkini Ingibjargar eru
Stefán, kvæntur Unni Sigursteins-
dóttur, og Margrét, gift Zakaríasi
Hjartarsyni, fyrri maður hennar
var Ólafur Þorvalds-
son sem er látinn.
Látin eru Kristín,
Björgvin og Jóhann.
Ekkill Kristínar er
Guðmundur Ólafs-
son, ekkja Björgvins
er Ólína Þorleifs-
dóttir og ekkja Jó-
hanns er Sigríður
Ólína Marinósdóttir.
Að loknu skyldu-
námi nam Ingibjörg
við Kvennaskólann í
Reykjavík og stjórn-
aði síðan vefnaðar-
vörudeild KÁ um skeið.
Ingibjörg giftist 17. október
1944 Hjalta Þórðarsyni frá Reykj-
um á Skeiðum, f. 18. mars 1920.
Hann lést 12. mars síðastliðinn.
Hjalti og Ingibjörg bjuggu alla tíð
á Selfossi og þar vann Hjalti lengst
af sem járnsmíðameistari og bæj-
arverkstjóri en Ingibjörg annaðist
heimilishaldið.
Útför Ingibjargar verður gerð
frá Selfosskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Ingibjörg föðursystir mín var elsta
barn hjónanna Hansínu og Jóns á
Hofi á Eyrarbakka. Hofsheimilið var
mikið rausnarheimili, hjónin þóttu
einkar glæsileg og víst er að börnin
erfðu bæði glæsileika og rausnarskap
foreldranna. Árið 1947 fluttu Hofs-
hjónin í hús sem þau byggðu á
Tryggvagötu 20 á Selfossi en þar
höfðu þau aðeins búið í þrjá mánuði
þegar Hansína amma mín féll snögg-
lega frá aðeins 45 ára gömul. Þetta
var afa og börnunum mikið áfall eins
og nærri má geta og afi minn syrgði
ömmu til æviloka en hann lést á sjö-
tugasta og öðru aldursári.
Hinn 17. október 1944, á silfurbrúð-
kaupsdegi foreldra sinna, gekk Ingi-
björg, elsta dóttirin, í hjónaband með
Hjalta Þórðarsyni frá Reykjum á
Skeiðum, sérstökum sómamanni. Við
fráfall ömmu minnar kom það í hlut
ungu hjónanna að vera stoð og stytta
afa og yngri systkinanna og heimili
þeirra hefur æ síðan verið Hofssystk-
inunum og fjölskyldum þeirra athvarf
jafnt í gleði sem sorg.
Ingibjörg og Hjalti voru afar
myndarleg hjón, hún dökk yfirlitum,
fríð og fönguleg en hann ljós yfirlitum
og spengilegur enda íþróttamaður
góður. Þeim hjónum varð ekki barna
auðið en hjá þeim dvöldu í góðu yfi-
læti um lengri og skemmri tíma börn
þeim vensluð. Ársgömul dvaldi ég
fyrst hjá þeim meðan móðir mín lá á
sæng. Síðar, þegar foreldrar mínir
fluttust til Seyðisfjarðar, var ég hjá
þeim vetrarlangt, þá sex ára gömul.
Frá þeim tíma hefur heimili þeirra
verið mér sem annað heimili og ekk-
ert, sem þau hafa fyrir mig gert, verið
eftirtalið.
Imba frænka var einstaklega dug-
leg og verklagin með afbrigðum. Allt,
sem hún matbjó og bakaði, var lista-
gott og fallega fram borið og hún gat
saumað hvaða flík sem var, bara ef
hægt var að útvega viðeigandi efni en
það gat verið þrautin þyngri hér á ár-
um áður.
Á hernámsárunum vann hún við af-
greiðslu í Kelabúð á Eyrarbakka og
var þá ævinlega send út að sópa stétt-
ina þegar hermenn áttu leið um og
auðvitað hópuðust þeir inn í búðina til
að skoða þessa fallegu stúlku og
versluðu hjá Kela í leiðinni.
Þegar Imba var í Kvennaskólanum
bjó hún hjá Mundu móðursystur sinni
og hennar fjölskyldu sem reyndist
henni alla tíð afskapega vel. Skóla-
systurnar úr Kvennaskólanum héldu
vel saman og hafa hist reglulega allt
fram á þennan dag. Nýlega skoðuðum
við Imba saman minningabók frá
þessum tíma og hún mundi eftir
hverri einustu stúlku og og sagði mér
skilmerkilega frá högum hverrar og
einnar.
Imba og Hjalti höfðu yndi af ferða-
lögum og fóru víða jafnt utanlands
sem innan. Veiðivötn á Landmanna-
afrétti og umhverfi þeirra voru í sér-
töku uppáhaldi hjá þeim. Síðustu tvö
árin voru Imbu minni erfið. Hún fékk
heilablæðingu og lamaðist hægra
megin og dvaldi eftir það á Hjúkr-
unarheimilinu Ljósheimum þar sem
hún hlaut frábæra aðhlynningu þess
ágæta starfsfólks sem þar er.
Það varð henni mikið áfall að missa
Hjalta úr þessum sama sjúkdómi fyr-
ir rúmum tíu mánuðum.
Imba frænka hélt andlegri reisn til
hinstu stundar og naut þess mjög að
fá heimsóknir og þær fékk hún marg-
ar enda vinsæl og óhemju gestrisin
alla tíð. Stefán bróðir hennar sýndi
henni einstaka umhyggju, heimsótti
hana daglega og sá til þess að hana
vanhagaði ekki um neitt.
Imba og Hjalti hafa verið fastur
punktur í mínu lífi frá því ég man
fyrst eftir mér, ávallt fús til að lið-
sinna mér og leiðbeina. Ég sakna
þeirra afar mikið og mun ávallt minn-
ast þeirra með virðingu og þökk.
Hansína Ásta Björgvinsdóttir.
Ingibjörg nafna mín Jónsdóttir frá
Hofi á Eyrarbakka er fallin frá. Imba,
frænka mín og fóstra, var stórglæsi-
leg kona. Hún var einstaklega fallega
af Guði gerð og alltaf svo vel til fara.
Fatatíska var henni mikið áhugamál
allt til hinsta dags, enda var hún alltaf
hæstmóðins. Það gustaði af henni og
eftir henni var tekið hvar sem hún
kom.
Imba eignaðist ákaflega vandaðan
lífsförunaut, Hjalta Þórðarson frá
Reykjum á Skeiðum, og voru þau af-
skaplega samrýnd alla tíð. Svo sam-
rýnd reyndar að erfitt er annað en að-
tala um þau bæði í einu. Hjalti lést
fyrir tæpu ári.
Hjónaband Imbu og Hjalta var
hamingjuríkt, en þar bar þó einn
skugga á – þeim varð ekki barna auð-
ið. Ein mín stærsta gæfa í lífinu var sú
að þau hjónin tóku sérstöku ástfóstri
við móður mína, elstu bróðurdóttur
Imbu, Hansínu Ástu Björgvinsdótt-
ur, og fjölskyldu hennar alla. Þegar
ég fæddist, elsta dóttir foreldra
minna, kom aðeins eitt nafn til greina,
Ingibjörg skyldi barnið heita í höfuðið
á Imbu frænku.
Í bernsku dvaldi ég sérhvert sumar
á Selfossi hjá nöfnu minni og oftar en
ekki tók ég rútuna austur fyrir fjall
um helgar á veturna, nú eða fékk far
með Jóa frænda á mjólkurbílnum.
Þar var nú ýmislegt bardúsað. Imba
opnaði heimili sitt ekki aðeins fyrir
mér heldur einnig öllum vinunum á
Selfossi. Og vel var passað upp á mig,
aldrei mátti ég t.d. hjóla út á hinn
stórhættulega Austurveg.
Imba frænka var mikil húsfreyja
og höfðingi heim að sækja. Hún var
forkur duglegur og ættrækin með af-
brigðum. Hofssystkinin og afkom-
endur þeirra áttu í henni öruggt skjól
og hún var alltaf tilbúin að hlaupa
undir bagga. Þótt Imba væri stund-
um alvarleg var ekki langt í húmor-
inn. Hún var afar vinsæl og á heim-
ilinu var sífelldur gestagangur, enda
húsfreyjan töframaður í eldhúsinu.
Ekkert boð í stórfjölskyldunni var
hugsanlegt án þeirra Imbu og Hjalta.
Þau voru alltaf með og hrókar alls
fagnaðar. Aðfangadagur hjá okkur
systkinunum var óhugsanlegur án
Imbu og Hjalta. Jólaboðið hjá afa og
ömmu líka. Og alger goðgá var að
renna í gegnum Selfoss án þess að
koma við hjá þeim.
Heiðurshjónin Imba og Hjalti
reyndust mér alla tíð einstaklega vel
og dekruðu við mig á alla lund, ekkert
var eftir talið. Skarð er fyrir skildi
þegar þau eru bæði horfin, svo stór
partur af lífinu mínu og minnar fjöl-
skyldu sem þau voru alla tíð. Eftir lifa
margar góðar minningar. Minningar
um veislur, útilegur, veiðiferðir, rétt-
aferðir og svo ótal margt annað.
Hafðu þökk fyrir allt og allt, elsku
nafna.
Ingibjörg Ingvadóttir.
Kær mágkona og systir er fallin
frá, er hennar sárt saknað af mér,
bróður hennar og börnum okkar.
Hún hefur verið sem ein af fjölskyld-
unni síðastliðin 55 ár þar sem þau
hjónin Imba og Hjalti bjuggu öll þessi
ár í næsta nágrenni, enda voru þau
sjálfsögð inni á okkar heimili við öll
tækifæri. Hún lét sér annt um systk-
ini sín og systkinabörn og fylgdist vel
með þeim í uppvexti og námi, síðan
áfram við stofnun hjúskapar og börn-
um þeirra.
Til marks um hugsun hennar og
umhyggju þeim til handa, sendi hún
yngsta barnabarninu í fjölskyldunni
sem fætt er í desember 2005 fallegt
sængurverasett sem hún hafði saum-
að áður en hún veiktist fyrir tæpum
tveimur árum.
Svona var hugsun hennar og fyrir-
hyggja. Hún prjónaði og saumaði til
að eiga og gefa barnabörnum og
barnabarnabörnum systkinanna. Öll-
um vildi hún hjálpa og gera gott, var
mjög vinsæl og gestrisin. Það var allt-
af jafn gaman að koma til þeirra
hjóna.
Garðyrkja var þeim hugleikin,
enda áttu þau fallegan garð sem var
margverðlaunaður. Heimili þeirra
var búið af myndarskap og smekkvísi.
Hún átti góða ævi, ferðaðist mikið
innanlands sem erlendis. Frá því að
hún varð fyrir áfalli 1. apríl 2004
dvaldi hún fyrst á Sjúkrahúsi Suður-
lands, síðan frá því í maí 2004 á Ljós-
heimum. Var aðdáunarvert hvað hún
var jákvæð og sátt við örlög sín, en
Hjalta missti hún fyrir tæpu ári. Við
hjónin þökkum af alhug starfsfólki og
læknum umönnum og gæsku þeirra
henni til handa. Henni þökkum við
allt sem við höfum átt saman á gleði-
og ánægjustundum.
Vertu kært kvödd, mágkona og
systir.
Unnur og Stefán.
INGIBJÖRG
JÓNSDÓTTIR
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát
og útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
KRISTÍNAR PÉTRÚNAR JÓNSDÓTTUR
frá Kjalveg,
Ennisbraut 18,
Ólafsvík.
Guðjón Ottó Bjarnason,
Kristín Jóna Guðjónsdóttir, Gunnar Hauksson,
Bjarni Guðjónsson, Bjarney Guðmundsdóttir,
Jóhann Pétur Guðjónsson, Þórey Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug vegna and-
láts og útfarar móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
UNNAR GUÐJÓNSDÓTTUR
frá Kleifum.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki dvalar- og
hjúkrunarheimilisins Silfurtúns fyrir frábæra umön-
nun.
Stefán Jóhannesson,
Hermann Jóhannesson, Kolbrún Ingólfsdóttir
og aðrir vandamenn.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát
og útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
ÚLFHILDAR J. CARROLL.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á hjúkrunarheim-
ilinu Eir, 3 H N, fyrir alúð og góða umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigrún Knútsdóttir,
Edda Guðrún Jónsdóttir.
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGURBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Víðigrund 4,
Sauðárkróki.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deildar 2 á
heilbrigðisstofnun Skagafjarðar fyrir einstaka vel-
vild og umönnun.
Svanhildur Björgvinsdóttir, Eiður Kr. Benediktsson,
Anna Halla Björgvinsdóttir,
Bjarni G. Björgvinsson, Ólöf Magna Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ATLI SIGURÐSSON,
Bólstaðarhlíð 46,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 7. febrúar kl. 15.00.
Helga Berglind Atladóttir, Bjarni Már Bjarnason,
Sigurður Atli Atlason,
Ívar Ómar Atlason, Maria Mercedes Peralta,
barnabörn og barnabarnabörn.
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför eigin-
konu minnar,
HÓLMFRÍÐAR JÓNSDÓTTUR
frá Fagraneskoti,
Hólavegi 2,
Laugum.
Kormákur Jónsson
og aðstandendur.
Okkar ástkæra dóttir, systir og vinkona,
ÁSDÍS HRÖNN BJÖRNSDÓTTIR
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi föstu-
daginn 3. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Hlíf Kristófersdóttir, Sigurður Sigurgeirsson,
Sigurgeir Már Sigurðsson,
Ólöf Vala Sigurðardóttir,
Oddsteinn Örn Björnsson,
Vilhjálmur Björnsson,
Ásbjörg Björnsdóttir,
Ásthildur, Elsa, Guðrún Jóna,
Herdís, Hulda, Íris, Jóna Björk, Jónína,
Katrín, Kristín, Virpi og Þórunn.