Morgunblaðið - 13.05.2006, Síða 65

Útfararþjónustan ehf.
Stofnað 1990
Þegar andlát ber að
Alhliða útfararþjónusta í 16 ár
Símar: 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is • utfarir@utfarir.is
Rúnar
Geirmundsson
Sigurður
Rúnarsson
Elís
Rúnarsson
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. MAÍ 2006 65
MINNINGAR
um oftar en einu sinni á móti hvor
öðrum í bændaglímum vegna þess
hve áþekkir við vorum í forgjöf.
Það var oft hart barist á vellinum
og þannig á það líka að vera. En
hann var líka góður félagi og
skemmtilegur og gladdist yfir því
ef öðrum gekk vel.
Þegar þau Lilla seldu Steypu-
stöðina, sagði hann við mig að nú
skyldi ég fara að passa mig, nú
hefði hann orðið nógan tíma til að
taka mig í gegn á vellinum. Sú
gleði varð því miður skammvinn,
hann varð að lúta í lægra haldi fyr-
ir andstæðingi sem engum hlífir.
Barátta hans síðustu mánuðina
einkenndist af sama æðruleysinu
og á golfvellinum. Og þó að hann
gæti ekki lengur sveiflað kylfunni,
þá kom hann inn eftir að fylgjast
með og stappa í mann stálinu.
Og húmorinn var aldrei langt
undan, jafnvel þótt nálgaðist enda-
lokin. Þegar ég kom upp á spítala í
byrjun maí, til að kveðja hann, var
Freyr, sonur hans, að enda við að
raka hann. Atli gaut augunum á
komumanninn og sagði síðan við
soninn: „Heyrðu, rakaðu hann líka,
það veitir ekki af því.“ Svo þegar
kom að því að kveðja, sagði hann:
„Hvor heldurðu nú, Sigurgeir
minn, að hafi haft vinninginn á
vellinum í gegnum tíðina, þú eða
ég?“ Því svaraði ég að líkast til
væri það nokkuð jafnt en bætti við
að því væri ekkert lokið. Sú keppni
héldi áfram fyrir handan þegar ég
kæmi. „Þú sérð um að panta rás-
tíma þegar þar að kemur,“ sagði
ég. Og ég meinti það.
Vertu sæll, gamli vinur, og hafðu
þökk fyrir samveruna.
Sigurgeir Jónsson.
Látinn er hér í bæ fermingar-
bróðir okkar, Atli Elíasson.
Atli var fæddur og uppalinn á
Skólaveginum, þar sem hlutirnir
gerðust í þá daga. Atli var alltaf
léttur og kátur, þegar hann hitti
einhvern úr þeim góða hópi, sem
tilheyrði ’39 módelinu.
Við söknum Atla og hans hressa
viðmóts og sendum eiginkonu og
fjölskyldu hans, innilegar samúð-
arkveðjur.
Árgangur 1939.
Það er komið að kveðjustund, í
dag kveðjum við góðan vin okkar,
fyrrverandi atvinnuveitanda og
kiwanisfélaga.
Illvígur sjúkdómur hefur lagt
Atla Elíasson að velli, sjúkdómur
sem greindist í lok nóvember 2004.
Ég kynntist Atla fyrst gosárið
1973 en þá unnum við hjá Viðlaga-
sjóði við björgunarstörf og hreins-
un bæjarins. Um vorið 1974 hóf ég
síðan vinnu hjá honum í Steypu-
stöðinni og hef verið þar allar göt-
ur síðan, á stórum vinnustað með-
an bærinn var að byggjast upp, en
síðustu tíu árin höfum við verið
tveir eða þar til í byrjun síðasta
árs, þá seldi Atli fyrirtækið. Það
var gott að vinna með Atla, sér-
staklega eftir að við vorum orðnir
tveir og fyrir það ætla ég að
þakka. Það var aldrei neitt mál hjá
Atla ef annar hvor okkar þurfti að
bregða sér af bæ, þá stóð bara
hinn vaktina. Við Atli töluðum
saman á „íslensku“, bæði í
vinnunni og utan hennar og kynnt-
umst þar af leiðandi hvor öðrum
mjög vel. Atli var einn af þessum
mannlegu atvinnurekendum og þar
var ekkert verið að vinna eftir
stimpilklukku.
Það er margs að minnast eftir að
hafa unnið með Atla í Steypustöð-
inni í yfir 30 ár og væri of langt að
telja upp allar þær minningar.
Ég vil þakka Atla fyrir allar
samverustundirnar bæði í vinnunni
og utan hennar, ferðalögin innan-
lands og utan en þá var ekkert til
sparað að gera sér glaðan dag. Atli
mætti í kaffi alla morgna á gamla
vinnustaðinn meðan heilsa hans
leyfði og setti ekki fyrir sig að
koma þegar ég hringdi í hann út af
hinum ýmsu málum sem upp komu
á vinnustaðnum.
Atli gekk í Kiwanisklúbbinn
Helgafell 1971 og hefur setið þar í
mörgum stjórnum og nefndum,
hann var forseti klúbbsins 1976–
1977 og tók að sér embætti svæð-
isstjóra 1980–1981. Atli lét sér
annt um Kiwanisstarfið, hann var
orginal Kiwanismaður og sjáum
við nú á bak góðum félaga.
Ég vil að leiðarlokum kveðja
góðan vin og votta Lillu, Aldísi,
Elíasi, Frey og fjölskyldum og
aldraðri móður samúð og við María
biðjum góðan Guð að blessa minn-
ingu Atla og gefa fjölskyldunum
styrk á erfiðri stund.
Runólfur.
Atli Elíasson var nágranni okkar
hjóna í rúma tvo áratugi. Hann var
dagfarsprúður maður, jafnlyndur,
réttsýnn og drengur góður.
Atli var einn þeirra manna sem
geymdu tilhlökkun og gleði vegna
jólanna ófölnaða í hjarta sér.
Hann var fyrstur manna í hverf-
inu til þess að skreyta heimili sitt
og hús jólaljósum. Börnin okkar
voru fljót að veita athygli jólaund-
irbúningnum, þessum sterka þætti
í lífi Atla. Þegar þau sáu að Atli
var farinn að setja upp útiseríurn-
ar var okkur hjónunum jafnskjótt
tilkynnt um þann atburð og bætt
við að nú væri kominn tími til þess
að setja upp jólaljósin hér heima
því jólin væru því sem næst gengin
í garð.
Atli rak Steypustöð Vestmanna-
eyja ásamt meðeigendum sínum til
fjölda ára og var hann í daglegu
tali milli manna kenndur við fyr-
irtækið sem Atli í Steypustöðinni.
Þegar við hjónin steyptum upp
húsið okkar að Stóragerði 2 var að
sjálfsögðu leitað til Atla í Steypu-
stöðinni og falast eftir steypu. Hér
var um talsvert magn að ræða því
húsið var tvílyft og með steyptum
loftplötum milli hæða og þaks.
Við vorum ung að árum og höfð-
um nóg þor og áræði til fram-
kvæmda, en fjármunir voru af
skornum skammti og ekki auðvelt
að fá lán í fjármálastofnunum, ólíkt
því sem tíðkast nú.
Nú kom að skuldadögum og var
Atli heimsóttur í þeim tilgangi að
semja við hann um greiðslufyrir-
komulag steypuskuldarinnar. Atli
bauð okkur inn til sín og þar sem
við hjónin sátum við eldhúsborðið
heima hjá honum bauð hann okkur
að fyrra bragði að borga skuldina
eftir því sem efni og geta leyfðu og
það án allra vaxta. Þetta tilboð
hans varð okkur ómetanleg hjálp
við húsbygginguna. Þetta dæmi
lýsir mannkostum þeim sem Atli
hafði að geyma og eins og við nut-
um þeirra þannig hafa fleiri menn
kynnst þeim.
Í Orðskviðum Biblíunnar standa
þessi orð: „Minning hins réttláta
verður blessuð“. Við hjónin bless-
um minningu Atla Elíassonar og
biðjum eiginkonu hans og börnum
huggunar Drottins.
Gíslína og Gísli.
Kveðja frá
Kiwanisklúbbnum
Helgafelli
Enn er höggvið skarð í raðir
okkar Kiwanis-manna í Vest-
mannaeyjum, með því að fallinn er
í valinn félagi okkar Atli Elíasson.
Hann gekk til liðs við Kiwanis-
hreyfinguna fljótlega eftir að
klúbbur var stofnaður í Eyjum og
hafði starfað óslitið fyrir hann í 35
ár, er kallið kom. Eins og gefur að
skilja átti Atli stóran þátt í að
byggja upp og móta starf Kiwanis-
klúbbsins Helgafells, ásamt því að
eiga að baki fjölda vinnustunda við
það ágæta hús sem klúbburinn á.
Atli hafði gegnt nær öllum emb-
ættum innan okkar klúbbs, en var
forseti 1976-1977 og gegndi auk
þess starfi svæðisstjóra Sögusvæð-
is 1980–1981. Einnig var hann
birgða- og innkaupastjóri okkar
árum saman og gætti þar að hinum
mörgu smáu en mikilvægu hlutum
í starfinu af sinni alkunnu sam-
viskusemi. Hygg ég að þeir séu
margir forsetarnir sem verða Atla
ævinlega þakklátir vegna fyrir-
hyggjusemi og kunnáttu, sem
bjargaði málum er í óefni stefndi.
Atli var Kiwanis-maður af lífi og
sál, sem lét sér annt um velferð
samborgaranna og mat mikils þau
gildi er Kiwanis-hreyfingin stend-
ur fyrir. Hann hafði gott auga fyr-
ir því sem gera þurfti og var ávallt
tilbúinn til að leiðbeina mönnum
og hjálpa til þar sem þurfti. Hann
var góður samstarfsmaður, hafði
lag á að létta mönnum lund og
horfði þá gjarnan á bjartari hliðar
málanna.
Við Helgafellsfélagar kveðjum
nú góðan félaga og vin um leið og
við þökkum það mikla starf sem
hann vann fyrir Kiwanis-hreyf-
inguna. Þétt við hlið hans í starfi
og leik stóð hans góða kona Krist-
ín (Lilla) og sendum við henni,
börnum þeirra og öðrum aðstand-
endum okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Fyrir hönd Helgafellsfélaga
Ólafur H. Sigurjónsson.
Kveðja frá Golfklúbbi
Vestmannaeyja
Fyrir hönd Golfklúbbs Vest-
mannaeyja (GV) vil ég með fáum
orðum kveðja okkar góða félaga,
Atla Elíasson, sem lést hinn 6. maí
síðastliðinn.
Atli var félagi í GV til margra
ára og stundaði golfleikinn vel.
Jafnframt því að vera fastagestur í
golfinu með félögum sínum vann
hann ýmis störf fyrir klúbbinn og
gegndi trúnaðarstörfum, sat Atli
m.a. í stjórn GV árin 1996–1998.
Þrátt fyrir erfið veikindi hélt Atli
golfleiknum áfram til síðasta dags.
Við í klúbbnum eigum eftir að
sakna hans mikið á golfvellinum.
Ég vil fyrir hönd félaga í GV senda
þér Lilla og allri fjölskyldu þinni
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Minningin um góðan félaga lifir.
F.h. Golfklúbbs Vestmannaeyja
Helgi Bragason, formaður.
Guðmundur
Jóhannsson
f. 10. 6. 1932
d. 8. 3. 1989
Minning þín lifir
Hvíl í friði
LEGSTEINAR
SteinsmiðjanMOSAIK
Hamarshöfða 4 – sími 587 1960
www.mosaik.is
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
JÓHANN SIGURÐSSON,
Kórsölum 5,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánu-
daginn 1. maí.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og hlýhug.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks á deild 11 G.
Svanfríður Jónasdóttir,
Fanný María Clausen, Guðbjörn Jónsson,
Svanfríður J. Guðbjörnsdóttir, Svavar Ó. Pétursson,
Guðbjörg Anna Guðbjörnsdóttir,
Jóhanna Þóra Guðbjörnsdóttir,
Freyja Björt Svavarsdóttir.
Móðir okkar,
GUÐRÚN ÓLÖF ÞÓR,
Kópavogsbraut 4,
er látin.
Gunnar Harðarson,
Helga Harðardóttir,
Hildur Harðardóttir,
Hrafn Harðarson,
Hulda Harðardóttir.
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
GUNNAR SIGURÐSSON,
Kleppsvegi 94,
Reykjavík,
andaðist miðvikudaginn 10. maí,
Lilja Ólafsdóttir,
Gaukur Gunnarsson, Helena Kristinsdóttir,
Íris Birna Gauksdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir og
amma,
ERLA CORTES,
Æsufelli 6,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum að morgni fimmtudagsins
11. maí.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
18. maí kl. 15.00.
Gunnar J. Árnason, Soffía Karlsdóttir,
Kristinn H. Árnason,
Snorri Örn Árnason, Ásdís Ásbjörnsdóttir,
Guðrún Cortes,
Kristín Björg Cortes
og barnabörn.
Konan mín,
MARILYN HOLLANDER SOLVASON,
lést á heimili okkar í Howell, New Jersey, Banda-
ríkjunum, miðvikudaginn 3. maí.
Útförin hefur farið fram.
Jóhannes Sölvason.