Morgunblaðið - 16.09.2006, Side 33

Þegar tíundi ára-
tugurinn rann upp
var hans tími hins
vegar kominn og
árið 1993 var hann
útnefndur tískuhönn-
uður ársins á bresku
tískuverðlaunahátíð-
inni. Eftir það hefur
leiðin aðeins legið upp á
við.
„Ég hef mjög alþjóð-
legan bakgrunn, segir
hann og vísar þar til
fyrir í tískuheiminum og hefur ver-
ið verðlaunaður fyrir og sú sem
hann nefnir einfaldlega John
Rocha.
Meðal viðskiptavina hans nú eru
stjörnur eins og Angelica Houston,
Sinead O’Connor, Marianne Faith-
ful, Ronan Keating og meðlimir
hljómsveitarinnar U2 auk þess sem
fatnaður frá John Rocha hefur
prýtt síður tískutímarita eins og
Vogue. Innan skamms mun úrval
úr hátískulínu hans fást hér á landi
í nýrri verslun, 3 hæðir, sem verð-
ur á Laugavegi 60.
Velgengnin hefur ekki stigið
John Rocha til höfuðs og hann er
trúr rótum sínum. „Ég kem úr fá-
tækri fjölskyldu en mín bernskuár
bjuggum við í Hong Kong. Amma
mín, sem var búddatrúar og hefur
alla tíð haft mjög mikil áhrif á mig,
var kjólameistari og saumaði fötin
á mig þegar ég var strákur. Það er
raunveruleg ástæða þess að ég hóf
að hanna og sauma föt, ég lærði
það af ömmu.“
Á áttunda áratugnum fór Rocha
til Lundúna í nám í tísku- og fata-
hönnun en áratugirnir sem á eftir
komu féllu ekki að hans stíl með
allri sinni litagleði, glans og gliti.
kínversks föður síns og portú-
galskrar móður. Ég hef búið í
Hong Kong og London en nú hef
ég fest rætur á Írlandi. Þar get
ég unnið að þeim hugðarefnum
sem mér finnst skipta máli eins og
handverkinu. Við lifum í veröld
sem er á svo mikilli hraðferð að
stundum gleymum við að varð-
veita og þróa það handverk
sem við höfum lært í aldanna
rás. Ef við gerum það ekki þá
gleymist það og þegar frá líður
eigum við eftir að verða full eft-
irsjár. Hið gamla handverk veitir
mér mikilvægan innblástur.“
Bít í línunni hjá
eilífðarhippanum
Rocha hefur ákveðnar skoðanir á
tísku. „Mér finnst að tíska eigi að
láta fólki líða vel með sjálft sig, það
á ekki að upplifa tísku sem hindr-
un.
Jafnvel þótt ég sé hönnuður þá
finnst mér að fólk eigi að kaupa
fatnað sem því líður vel í og finnst
líta vel út á sér í frekar en að sækj-
ast eftir ákveðnum merkjum, hvað
þá að klæðast því sama frá toppi til
táar. Klæðnaður fórnarlamba tísk-
unnar getur oft verið mjög óviðeig-
andi. Mér finnst að fólk eigi heldur
aldrei að þröngva sér í klæðnað
sem því líður ekki vel í jafnvel þótt
hann sé í tísku. Ég trúi á það sem
ég er að gera og það er að hanna
fatnað sem dregur fram það besta í
fari fólks, persónuleika þess, eins
ólíkur og hann getur verið. Og fólk
er líka ólíkt í vaxtarlagi.“
Haust- og vetrarlína Rocha í ár
er sérlega kvenleg, rómantísk og
hlýleg þótt svart og hvítt séu að
venju ráðandi litir. „Ég er nú
óvenjulitaglaður í vetur, nokkrar
flíkur eru rauðar að lit,“ segir hann
og kímir. Hann hefur húmor fyrir
sjálfum sér.
„Það er mikið af prjónuðum fatn-
aði, bæði peysum húfum, slám og
treflum. Á Írlandi er prjón alda-
gamalt handverk og ég hef verið að
nota það og þróa í minni hönnun.
Ég sæki hugmyndir að sniðum til
sjötta áratugarins en uppfæri þær
vitaskuld og færi í nútímabúning
auk þess sem ég nota mynstur og
vefnað til þess að ná fram þeim
sérkennum sem mér finnast áhrifa-
rík. Það er sennilega svolítið bít í
línunni minni núna,“ segir eilífð-
arhippinn og brosir. „Ætli ég
myndi ekki lýsa henni sem nútíma-
legri, sígildri og þægilegri hátísku
sem fer vel á manneskjum.“
En skyldi veran á Íslandi hafa
haft einhver áhrif á hönnuðinn?
„Undirmeðvitund mín er sífellt
að störfum og það er aldrei að vita
nema að náttúrunni ykkar, sjálf-
stæða fólkinu og öllum fallegu, lit-
ríku húsunum í þorpunum á lands-
byggðinni, skjóti einhvers staðar
upp í hönnuninni.“
Það er því aldrei að vita nema
vetrarlína John Rocha árið 2007–
2008 verði ef til vill oggulítið ís-
lenskuskotin …
Áhrifarík Svart og hvítt
eru einkennislitir Rocha
sem í hönnun sinni leik-
ur sér frekar með efni
og áferð, snið og mynst-
ur á áhrifaríkan hátt. Í
ár fékk rauður litatónn
þó sitt rými og gaf lín-
unni svo sannarlega nýj-
ar víddir.
Catwalking.comCatwalking.com
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 2006 33
Ítískuvöruverslunum úir og grú-ir af haustfatnaði. Fylgihlutireins og töskur setja að sjálf-
sögðu sinn svip á tískuna. Núna eru
þær stórar og veglegar og hafa mik-
ið geymslurými. En hvað geyma
konur í töskunum sínum? Getur ver-
ið að það fari eftir tísku hvaða nauð-
synjahlutir fylgja kvenfólki hverju
sinni? Eitt árið eru allar töskur litl-
ar, sem hlýtur að þýða að einungis
það allra nauðsynlegasta fái að fljóta
með. Það næsta er þessi ómissandi
partur af tilveru kvenna af miðl-
ungsstærð en í vetur skulu þær kon-
ur sem tolla vilja í tískunni að gjöra
svo vel og skarta einni af stærri
gerðinni. Það getur vissulega verið
kostur að vera með stóra tösku. Geta
geymt alla mögulega og ómögulega
hluti í henni, allt frá glossi til skóp-
ars og þurfa ekki að skera nauð-
synjavörurnar við nögl. Henda bara
öllu gumsinu ofan í og vera við öllu
búin, rétt eins og skátarnir og Mary
Poppins. Hið besta mál!
Skemmti-
legar
skjóður
Eftir Katrínu Brynju Hermannsdóttur