Morgunblaðið - 24.11.2006, Page 29

Morgunblaðið/Kristinn
Eftir Heiðu Björgu Hilmisdóttur
HÉR eru uppskriftir sem passa í
saumaklúbbinn, afmælið, partýið,
kaffiboðið og bara hvar sem er. Þær
geymast báðar mjög vel, settar í
form og skornar niður í hæfilega
bita þegar veislan er að fara að
byrja. Hnetubitana þarf ekki einu
sinni að baka og auk þess að vera
syndsamlega góðir eru þeir fullir af
heilsusamlegum hnetum og þurrk-
uðum ávöxtum sem gera okkur bara
gott. Þar fyrir utan er alltaf verið að
birta fleiri og fleiri rannsóknir sem
segja okkur að súkkulaði er hollt
þrátt fyrir að það sé orkuríkt. Hver
segir að heilsusamlegur matur sé
ekki góður matur?
Súkkulaðibitakaka
200 g smjör
1 dl hrásykur
2 dl flórsykur
2 egg
6 dl hveiti
1 tsk. matarsódi
3 tsk. vanillusykur
1 dl ljóst súkkulaði, saxað
1 dl dökkt súkkulaði, saxað
Hrærið saman smjör og sykur,
bætið eggjum út í og hveiti, mat-
arsóda, vanillusykri og súkkulaði.
Hrærið saman þannig að blandist og
setjið í bökunarform (tvöföld upp-
skrift passar í ofnskúffu) og bakið
við 180°C í u.þ.b. 30 mínútur.
Hnetubitar
300 g suðusúkkulaði
1½ dl rjómi
½ pakki digestive-kex, mulið í grófa
bita
2 msk. amaretto
1 dl þurrkað papaya (keypt í pok-
um)
2 dl þurrkaðar gráfíkjur, í bitum
1 dl furuhnetur
2 dl heslihnetur
2 dl pistasíuhnetur
½ dl sesamfræ
1 dl graskersfræ
1 dl rúsínur
Bræðið súkkulaðið í vatnsbaði.
Hellið smá amaretto (ef vill) yfir di-
gestive-kexið. Hrærið rjómanum
saman við brætt súkkulaðið og setjið
kexið saman við. Blandið öllu út í
(geymið aðeins af hnetum til
skrauts). Klæðið bökunarform að
innan og setjið súkkulaðiblönduna í
það og látið kólna alveg. Það tekur
að minnsta kosti 8 tíma. Skerið í
hæfilega bita og njótið.
Tvær gómsætar
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 24. NÓVEMBER 2006 29
Það hefur orðið gífurleg breyting ámiðborg Reykjavíkur á örfáum ár-um og þá ekki síst á Kvosinni semhefur á undraskömmum tíma
breyst í kaffi- og veitingahúsahverfi. Um
leið og nokkrir fermetrar á götuhæð losna
má ganga út frá því að innan skamms verði
komin veitingasala af einhverju tagi í rým-
ið.
Þetta hefur nú gerst í Austurstræti 12
þar sem til skamms tíma var rekið apótek.
Deco heitir staðurinn og skilgreinir sig sem
„bar – café“. Staðurinn er hlýlegur að sjá
að utan en stendur ekki alveg undir vænt-
ingum að innan. Nokkuð hefur verið lagt í
innréttingar og þá ekki síst myndarlega set-
bekki úr eik sem felldir hafa verið inn í inn-
skot í veggjunum. Innanstokksmunir, borð
og stólar, eru hins vegar í allt öðrum stíl og
gefa veitingarýminu svolítið billegt yf-
irbragð.
Að minnsta kosti er ljóst að heiti stað-
arins vísar ekki til Art Deco hönnunarbylgj-
unnar sem var upp á sitt besta á fyrri hluta
síðustu aldar. Hugsanlega er átt við mið-
herjann knáa hjá FC Barcelona, Anderson
Louis de Sousa, sem flestir þekkja sem
Deco.
Deco er ekki hreinræktaður veitinga-
staður þótt matur sé í boði heldur staðsetur
sig á svæðinu á milli kaffihúsa, bara og
veitingahúsa líkt og staðir á borð við Sólon.
Við byrjuðum á því að fá disk af „tapas
deco style“ á 1.060 krónur og birtist þjónn-
inn von bráðar með disk af blönduðum smá-
réttum, þarna voru fjórir sushi-bitar, mar-
ineraðir sveppir og perlulaukar ásamt
ólífum. Allt leit þetta ágætlega girnilega út
en þegar ráðist var á diskinn kom í ljós að
allt hafði þetta fyrir ekki svo löngu verið
tekið út úr frysti eða í besta falli mjög köld-
um ísskáp. Enn var frostkrap í sveppunum
og sushi-bitar sem hafa fengið kælimeðferð
sem þessa bíða þess aldrei bætur þó svo að
þeir líti ágætlega út. Á disknum voru tvær
litlar klípur af grænu og sterku wasabi-
sinnepi líkt og vera ber með sushi en engin
sojasósa til að
blanda sinnepinu
saman við. Þarna
var þó lítil skál
með sætri austur-
lenskri sósu í hoi-
sin stíl; lagði þó
ekki í að reyna
hana í bland við
wasabi.
Þá kom volgt
kjúklingasalat með furuhnetum og „afrik-
an“-sósu. Á disknum voru smátt skornir
kjúklingateningar í mildri sósu. Svo sem
ekkert sérstaklega „afrískt“ þótt þarna
mætti greina krydd sem notuð eru í norður-
afrískri matargerð. Með þessu blandað sal-
at.
Sama salatsamsetning kom einnig á
næsta disk, tandoori-kjúkling með masala-
sósu, hrísgrjónum og naan-brauði. Það fór
lítið fyrir tandoori-marineringunni á sjálf-
um kjúklingnum en sósan var bragðgóð og
eilítið rjómaþykkt. „Naan“-brauðið var hins
vegar skyldara pítubrauði en Naan. Á heild-
ina litið vel frambærilegur réttur á stað
sem þessum.
Við höfðum í upphafi rekið augun í að
hægt væri að fá Moët et Chandon kampavín
í glösum á 1.200 krónur og ákváðum að
skella okkur á það með matnum enda að-
allega einföld og ekki mjög spennandi nýja-
heimsvín í boði á stuttum vínseðlinum. Það
kom hins vegar babb í bátinn þegar átti að
panta og okkur tilkynnt að þarna væri um
prentvillu að ræða, glasið kostaði í raun
2.200 krónur. Við skelltum okkur því á ástr-
alska rauðvínið.
Þjónustufólkið var ungt og hafði líklega
ekki fengið mikla þjálfun í sínu starfi en
var liðlegt og vinalegt, sem skiptir miklu
máli.
Kaffið var gott.
Svalt sushi á Deco
Morgunblaðið/Kristinn
Deco Nokkuð hefur verið lagt í innréttingar og þá ekki síst myndarlega setbekki úr eik.
Steingrímur Sigur-
geirsson gagnrýnir
veitingastaðinn Deco
sem er í Austurstræti
Deco


Austurstræti 12