Morgunblaðið - 07.12.2006, Síða 46
46 FIMMTUDAGUR 7. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Cavendish tvímenningurinn
jafn og spennandi hjá BR
Fyrir annað kvöldið í Cavendish
tvímenning BR voru Guðmundur
Sv. Hermannsson og Helgi Jó-
hannsson með góða forystu en
keppnisformið býður upp á miklar
sveiflur og nú eru 3 pör nánast jöfn.
Ómar Olgeirsson - Kristján Blöndal 1138
Guðm. Hermanns. - Helgi Jóhannss. 1101
Hermann Friðrikss. - Jón Ingþórsson 1026
Guðm. Baldurss. - Steinberg Ríkarðss. 865
Ljósbrá Baldursd. - Matthías /Magnús 794
Sveinn R. Eiríksson - Ísak Ö. Sigurðss. 397
Efstu pör föstudagskvöldið 2.
des:
Frímann Stefánss. - Rosemary Shaw 32
Eggert Bergsson - Eiríkur Sigurðsson 17
Gísli Steingrímss. - Sveinn Þorvaldss. 11
Bingó í kvöld
Munið jólabingóið á fimmtudag,
7.des. Hefst í Síðumúla 37 kl. 19.
Veglegir vinningar og boðið upp á
malt og appelsín og piparkökur.
Bingóstjóri Inda Hrönn Björns-
dóttir Nánar: bridge.is/br
Bridsfélag Borgarfjarðar
Borgfirðingar héldu enn áfram
með aðaltvímenninginn mánudag-
inn 4. desember. Blómasalinn og
bankastarfsmaðurinn tóku lífinu
með ró þannig að e.t.v. verður síð-
asta kvöldið spennuþrungið því for-
ysta þeirra er nú aðeins 30 stig.
Það bar helst til tíðinda þetta
kvöldið að skólastjórarnir á Varma-
landi fundu fjölina sína svo eftir var
tekið. Nú voru góðu seturnar fleiri
en þær slæmu og fengu ýmsir að
kenna á þeim. Anna og Kristján
halda áfram að mala inn og Hvann-
eyringarnir Sveinbjörn og Lárus
hafa heldur ekki gefið upp alla von.
Fyrir síðustu setu voru þeir reynd-
ar rétt búnir að jafna við Dóru og
Unnstein en þá mættu þeir Sigga
Má og Stebba og lutu verulega í
gras. Úrslit kvöldsins urðu sem hér
segir:
Sveinbjörn Eyjólfss. – Lárus Péturss. 71
Flemming Jessen – Guðm.Þorsteinss. 65
Anna Einarsd. – Kristján Axelsson 61
Stefán Kalmanss. – Sigurður M. Einarss.
53
Staðan að loknum fimm kvöldum
af sex er:
Dóra –Rúnar – Unnsteinn 257
Sveinbjörn Eyjólfss. – Lárus Péturss. 227
Anna Einarsd. – Kristján Axelsson 207
Elín Þórisdóttir – Guðm. Jónsson 187
Sveinn Hallgríms. – Magnús Magnúss. 184
Hraðsveitakeppni
Bridsfélags Akureyrar
Nú er lokið tveimur kvöldum af
þremur í hraðsveitakeppni Spari-
sjóðs Norðlendinga en þátttaka var
8 sveitir. Pör voru dregin í sveitir
með tilliti til árangurs í Akureyr-
armótinu í tvímenningi sem er ný-
lokið. 4 spil eru spiluð við hverja
sveit þar sem hvert spil gefur frá
9–9 til 18–0 eftir ákveðnu kerfi.
Besti árangur kvöldsins:
Sv. Gissurs Jónassonar 288
Sv. Frímanns Stefánssonar 276
Sv. Soffíu Guðmundsd. 271
Efstu sveitir eru nú:
Sv. Frímanns Stefánssonar 547
Sv. Soffíu Guðmundsd. 524
Sv. Gissurs Jónassonar 518
Með Frímanni spila Reynir
Helgason, Valmar Valjoets og Pét-
ur Gíslason
Sunnudaginn 3.des fór svo í tví-
menningnum:
Brynja Friðfinnssd. - Sveinbj. Sigurðss. 10
Reynir Helgason - Sigurður Erlingss. 7
Víðir Jónss. - Stefán Sveinbjörnss. 3
Bridsfélag Hreyfils
Lokið er þriggja kvölda tvímenn-
ingi með sigri Birgis Sigurðarsonar
og Sigurðar Ólafssonar sem voru
með skorina 358. Jón Sigtryggsson
og Skafti Björnsson voru í öðru
sæti með 350 og Björn Stefánsson
og Þórir Jóhannesson þriðju með
339.
Það spiluðu 11 pör sl. mánudags-
kvöld og þá urðu úrslitin þessi:
Daníel Halldórss. - Ágúst Benediktss. 141
Birgir Sigurðarson - Sigurður Ólafss. 140
Björn Stefánss. - Þórir Jóhanness. 137
Síðasta keppnin fyrir jól verður
nk. mánudagskvöld en þá verður
spilaður jólatvímenningur.
Spilað er í Hreyfilshúsinu og
hefst spilamennskan kl. 19.30.
Bridsfélag Hafnarfjarðar
Þegar aðeins eitt kvöld er eftir af
aðaltvímenningi BH hafa 3 pör slit-
ið sig nokkuð frá hópnum og líklegt
að sigurvegarinn komi úr þeirra
hópi. Staða para með plús er þessi:
Atli Hjartarson – Hafþór Kristjánsson 39
Gunnl. Sævarsson – Hermann Friðrikss.
35
Friðþj. Einarss. – Guðbr. Sigurbergss. 32
Guðlaugur Sveinss. – Halldór Þorvaldss. 6
Guðni Ingvarss. – Jón P. Sigurjónss. 4
Keppninni lýkur svo næsta
mánudag en í millitíðinni taka
Hafnfirðingar á móti góðum gest-
um frá Bridsfélagi Akraness í ár-
legri bæjarkeppni samkvæmt ára-
tugalangri hefð. Spiluð verður
sveitakeppni á 6 borðum.
Bridsdeild FEB í Reykjavík
Tvímenningskeppni spiluð í Ás-
garði, Stangarhyl, mánudaginn
04.12. Spilað var á 10 borðum.
Árangur N-S
Gísli Víglundss. - Oliver Kristóferss. 283
Helgi Hallgrímss. - Jón Hallgrímss. 230
Ægir Ferdinandss. - Björn E. Péturss. 225
Árangur A-V
Alda Hansen - Jón Lárusson 263
Ragnar Björnss. - Guðjón Kristjánss. 243
Þröstur Sveinss. - Bjarni Ásmunds 241
Meðalskor 216 stig.
Gullsmárabrids
Bridsdeild FEBK spilaði tví-
menning á 12 borðum mánudaginn
4. desember. Miðlungur 220. Bezt-
um árangri náðu í NS:
Jón Stefánsson - Eysteinn Einarsson 326
Guðrún Gestsdóttir - Þorsteinn Laufdal
251
Bragi Bjarnason - Viðar Jónsson 241
Sigurður Gunnlaugss. - Sigurpáll Árnas.
236
AV
Elís Kristjánsson - Páll Ólason 291
Hrafnhildur Skúlad. - Þórður Jörundss.
248
Heiður Gestsd. - Stefán Friðbjarnars. 233
Leifur Jóhanness. - Óli Gíslason 232
Síðustu spiladagar fyrir jól eru 7.
og 11. desember.
Morgunblaðið/Sigurður Sigmundsson.
Bændabrids Bjarni H. Ansnes tekur við bikarnum úr hendi Bergs Pálssonar
Síðan árið 1998 hafa spilafélagar í Hreppum og Rangárþingi komið saman
og háð keppni, sitt hvort árið á Heimalandi og að Flúðum.
Í síðustu viku var spilað á Heimalandi undir Eyjafjöllum. Keppnissveitir
voru sex frá hvorum aðila og spiluð voru 28 spil.
Illa leit út hjá Hreppamönnum í hálfleik en eftir veislukaffi hjá Rang-
æingum fóru Hreppamenn að taka á árunum, einkum þeir sem voru í
skutnum. Lauk viðureigninni með naumum sigri Hreppamanna, úrslitin 90
stig á móti 86.
Hart barist á Heimalandi
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson| norir@mbl.is
MINNINGAR
✝ Kolbrún Björns-dóttir fæddist í
Reykjavík 5. júní
1939. Hún lést 27.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar eru Sigríður Þor-
bjarnardóttir, f.
1914, og Björn
Tryggvason, f. 1911,
d. 1962. Systkini
Kolbrúnar sam-
mæðra eru Kristín,
Guðríður og Ægir.
Og samfeðra eru
Sigríður, Guð-
mundur, Svanhildur, Tryggvi og
Erla.
Kolbrún ólst upp á Ísafirði frá
eins árs aldri, hjá Láru Sigríði
Bjarnadóttur, f. 25. nóvember
1912, d. 1996, og eiginmanni henn-
ar Daníel Kristjánssyni, f. 10. júní
1910, d. 1995. Fóstursystir Kol-
brúnar er Þórunn Daníelsdóttir, f.
1943, gift Ármanni Jóhannssyni, f.
1941, börn þeirra eru a) Gunnvant
Baldur, f. 1963, sonur hans og
Sonju Elídóttur er
Brandur, f. 1996, og
b) Edda Bryndís, f.
1967.
Kolbrún flutti frá
Ísafirði til Reykja-
víkur tæplega tvítug
að aldri. Fyrstu árin
í Reykjavík starfaði
hún í Melabúðinni
og síðar í Gler-
augnaverslun Ing-
ólfs Gíslasonar. Hún
starfaði einnig um
tíma á leikskólanum
Hagaborg. Kolbrún
lærði til sjúkraliða og útskrifaðist
í kringum 1970. Áður var hún einn
vetur við nám á húsmæðraskóla
Blönduóss. Sem sjúkraliði starfaði
Kolbrún síðan á meðan heilsan
leyfði. Hún starfaði á NLF í
Hveragerði, á Reykjalundi um
árabil og seinustu árin á Borg-
arspítalanum.
Kolbrún verður jarðsungin frá
Garðakirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.
Enn hefur þráðurinn slitnað og
perlurnar dreifst. Enn hefur
óvænta og óvelkomna sorg borið að
okkar litlu fjölskyldu. Enn hafa
veraldleg tengsl brostið og við að-
skilin frá ástvini.
Skyndilegt fráfall kærrar mág-
konu minnir okkur á óstöðugleika
lífsins og mikilvægi trúar okkar á
æðri tilveru á Guðs vegum.
Hugurinn reikar til þess tíma er
ég kom fyrst til Íslands og hún
bauð mig velkominn með björtu
brosi sínu og lagði sig fram um að
tala við mig á ensku. Seint gleymist
alúð hennar og ást á börnum okkar
þegar þau voru að vaxa úr grasi og
gjafmildi hennar í okkar garð.
Örlæti hennar var einstakt.
Henni var unun að gefa. Oft gaf
hún meira en hún gat með góðu
móti. Gjafmildi var henni í blóð
borin. Okkur þótti oft nóg um en
erfðum það ekki lengi við hana.
Margir hafa minnst á hversu
„aldurslaus“ Kolla var. Hæfileiki
hennar til að láta kynslóðabil
hverfa gerði hana að góðum vini og
trúnaðarmanni allra.
Útgeislun hennar og lífskraftur
voru smitandi, sérstaklega á yngri
árum, og hún var þá ekki að
íþyngja sér með áhyggjum af kom-
andi dögum.
Heilsu Kollu hafði hrakað smátt
og smátt undanfarin ár en henni
tókst að mestu að leyna því. En
þeir sem þekktu hana vel sáu að
lífsgleðin var ekki sú sama og áður.
Missir okkar er mikill. Kona mín
hefur ekki aðeins misst systur
heldur líka vinkonu og börnin okk-
ar ekki aðeins frænku heldur trún-
aðarvin sem alltaf bar hag þeirra
fyrir brjósti.
Nú þegar við kveðjum elsku
Kollu biðjum við henni friðar á
Guðs vegum.
Vertu sæl elsku Kolla, hvíl í friði.
Ármann Jóhannsson.
Elsku besta frænka mín Kolbrún
Björnsdóttir er farin burt úr þess-
um heimi. Það var reyndar ekkert
fararsnið á henni, að mér fannst, í
vikunni sem leið, þegar við fylgdum
frænda okkar Kjartani Árnasyni til
grafar. Eftir þá athöfn fórum við
tvær heim til Kollu og tókum
ákvörðun um að nú skyldum við
frændsystkinin hittast næst án
þess að tilefnið væri útför einhvers
ættingja. Við skyldum hittast 9.
des. nk. og gera okkur glaðan dag.
Kolla frænka, var mér svo miklu
meira en frænka hún var mér stóra
systir, vinkona og mamma. Alveg
frá því að ég man eftir mér á Ísa-
firði og Kolla kom í heimsókn,
skvísan frá Reykjavík. Það var allt-
af eftirvænting eftir heimsóknum
hennar, ekki bara hjá mér, heldur
foreldrum mínum, ömmu og Nonna
frænda. Hún var svo ræktarsöm
við vini sína og vandamenn, hún
Kolla. Hún var ekki eins dugleg við
að þiggja umhyggjuna.
Nú að leiðarlokum koma svo
margar myndir upp í huga minn,
fyrst frá því að ég var barn og
Kolla í heimsókn hjá ömmu og
Nonna. Þar mundaði hún krullu-
járnið sitt og mitt hár varð líka
krullað, síðan fórum við í göngutúr
niður í bæ og Kolla keypti ís handa
mér, bara svona á „virkum degi“.
Síðan þegar ég varð eldri heimsótti
ég Kollu í Reykjavík og þær mæðg-
ur, fyrst á Ásvallagötuna, seinna á
Ægissíðuna og í Þingholtsstræti
þar sem hún leigði með vinkonum
sínum, alltaf var pláss fyrir mig
unglinginn, ég átti alltaf athvarf hjá
Kollu frænku. Ég gat talað um allt
við hana, jafnt gleði sem sorgir. En
ekki síst höfðum við gaman af að
spjalla um menn og málefni sem
tengdust Ísafirði. Kolla ólst upp á
Ísafirði hjá Láru Bjarnadóttir,
móðursystir minni, og Daníel Krist-
jánssyni, manni hennar. Hún flutti
ung til Reykjavíkur en var alltaf
mikill Ísfirðingur í sér og fylgdist
með vinum sínum og ættingjum
þar.
Hún var örlagavaldur í mínu lífi
hvað atvinnu varðaði, þegar hún
sem ung kona vann í leikskólanum
Hagaborg og ég þá 10 eða 12 ára
fékk að fara með henni í vinnuna.
Þá ákvað ég að þetta skyldi ég
leggja fyrir mig þegar ég yrði stór,
að vinna í leikskóla eins og Kolla
frænka. Hún færði sig reyndar yfir
í annars konar umönnun seinna,
þegar hún lærði til sjúkraliða og
starfaði við það á meðan heilsa
hennar leyfði.
Á seinni árum eftir að ég settist
líka að hérna sunnanlands höfðum
við mikið samband. Kolla fylgdist
vel með mér og mínum börnum og
barnabörnum. Henni varð sjálfri
ekki barna auðið en þau voru ófá
börnin sem nutu gæsku hennar í
gegnum árin. Gunnvant og Eddu
Bryndísi, systurbörnum sínum, var
hún sem önnur móðir enda voru
þær samrýndar, systurnar Þórunn
og Kolla.
Nú á leiðarenda, um leið og ég
óska frænku minni góðrar ferðar,
er mér efst í huga þakklæti fyrir
að hafa átt svo elskulega frænku
sem gaf mér svo mikið alla tíð.
Minningin um hana mun lifa með
okkur um ókomin ár.
Orð í Spámanninum eftir Kahlil
Gibran læt ég verða lokaorð mín
eftir Kollu mína.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá
aftur huga þinn, og þú munt sjá, að þú
grætur vegna þess, sem var gleði þín.
María Kristjánsdóttir.
Minningar okkar bræðra um
Kollu frænku eru margvíslegar og
skemmtilegar. Það er nú oft svo
með svona gott fólk eins og Kollu
frænku að það eru bara góðar
minningar sem maður á um það. Í
kjölfar fráfalls Kollu frænku hafa
jákvæðar minningar streymt inn
og við bræður vorum að velta fyrir
okkur að það gæti varla verið að
það hefði alltaf verið gaman og allt-
af notalegt en raunin er nú samt sú
að þannig var sambandi okkar við
Kollu frænku háttað. Við minnumst
þess aldrei t.d. að hafa séð Kollu
frænku öðruvísi en brosandi enda
engin ástæða til annars í samveru-
stundum okkar. Það sem er okkur
minnisstæðast frá því vorum litlir
strákar er t.d. fyrsta strætóferðin
okkar bræðra sem var með Kollu
frænku, 5 hæða spilahúsin sem við
byggðum í stofunni hjá henni,
gömlu Tomma og Jenna spólurnar
sem Kolla frænka hafði tekið upp á
úr sjónvarpinu, apadagatalið
ódauðlega, ferðir að Tjörninni til að
gefa öndunum, rafmagnspíanóið
þar sem við bræður stigum okkar
fyrstu spor í tónmenntinni (sem fór
síðan aldrei mikið lengra) við að
læra Bítlalögin, að ógleymdri lyft-
unni í húsinu hennar sem er 8 hæð-
ir! Sem þótti æði merkilegt á þess-
um tíma og alltaf var nóg að gerast
og Kolla frænka var ekki bara að
„líta eftir börnunum“ eða
„passa“ … Kolla frænka var alltaf
með okkur bræðrum í öllu sem tek-
ist var á við í samverustundum
okkar.
Þegar allt kemur til alls er Kolla
„frænka“ sú eina í okkar fjölskyldu
sem hefur ávallt borið viðskeytið
„frænka“. Ekki að hún hafi verið
okkar eina frænka, heldur var það
bara þannig í tali.
En það er með söknuði sem við
kveðjum elskulega Kollu frænku,
en sitjum þó eftir með minning-
arnar og fyrirmynd. Viðmót hennar
og atferli í mannlegum samskiptum
er til eftirbreytni fyrir margan
manninn í nútímasamfélagi.
Með saknaðarkveðjum,
Eyjólfur Vestmann og
Kristján Snorri Ingólfssynir.
Nú er hún Kolla okkar að kveðja
og við sem eftir sitjum vitum eng-
an veginn hvernig við eigum að
vera án hennar, finnst við vera í
reiðileysi og sárum, full söknuðar.
Það mun líða hjá og lífið okkar
hérna mun halda áfram og falla í
einhverjar skorður þó að við eigum
erfitt með að ímynda okkur það á
þessari stundu.
Ég þakka æðri máttarvöldum
fyrir þau forréttindi að fá að kynn-
ast þér, elsku Kolla og fyrir allt
sem þú varst mér. Takk fyrir alla
leikina og félagsskapinn. Takk fyr-
ir öll fínu fötin sem þú saumaðir,
ferðalögin sem þú tókst mig með í,
öll skiptin sem við spiluðum, öll
skiptin sem ég ætlaði bara að kíkja
í heimsókn og endaði með að gista
í sófanum, öll skiptin sem ekki var
hægt að gera matarinnkaupin án
þess að koma við á kaffihúsi, allan
sönginn og hlátursköstin, allar sög-
urnar. Takk fyrir að tala alltaf við
mig og hlusta á mig sem jafningja,
hvort sem ég var barn, unglingur
eða fullorðin. Takk fyrir skilyrð-
islausa ást og trúnað.
Það tekur á að horfa á ljósið þitt
fallega fjarlægjast en ég veit að
það logar áfram og ég er full þakk-
lætis fyrir þann tíma sem við feng-
um notið þess.
Hjartans kveðja.
Edda Bryndís.
Kolbrún Björnsdóttir
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Minningargreinar