Morgunblaðið - 27.12.2006, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 27. DESEMBER 2006 35
MINNINGAR
✝ Þórunn Ágústs-dóttir fæddist á
Sílastöðum í Eyja-
firði 16. september
1909. Hún lést á
Dvalarheimilinu
Hlíð á Akureyri 18.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Ágúst Jónasson frá
Jórunnarstöðum í
Eyjafirði, f. 1873, d.
1952, og Guðrún
Jónasdóttir frá
Bringu í Eyjafirði, f.
1870, d. 1945. Systur Þórunnar,
Laufey og Hrefna, létust báðar
ungar.
Þórunn giftist 24. desember
1932 Eggerti Þorkelssyni frá
Flatatungu í Skagafirði, f. 22. apríl
1905, d. 14. febrúar 1972. Börn
þeirra eru: 1) Hrefna Laufey, f.
2.12. 1933, d. 27.3. 1964. Hrefna
var gift Guðmundi Valdimarssyni
og eignuðust þau eina dóttur,
Eddu Ásrúnu, f. 1954, gift Árna
Ragnarssyni, f. 1952. Börn þeirra
eru: A) Laufey, f. 1980, í sambúð
með Kristni Harðarsyni, dóttir
þeirra er Hrefna Rán, f. 2005, B)
Heiðar, f. 1982, C) Ingvar, f. 1986,
syni, f. 9.3. 1947. Þeirra börn eru:
A) Halldór, f. 1969, kvæntur Öldu
Láru Jóhannesdóttur, f. 1967. Dæt-
ur þeirra eru Þórunn Ágústa, f.
1998, Ella, f. 2000, og Anna Lillý, f.
2005. B) Guðný Þorbjörg, f. 1977,
gift Snæþóri Bergssyni, f. 1974.
Bön þeirra eru Eggert Unnar, f.
1998, og Guðrún Birna, f. 2005. 4)
Þórunn Dýrleif, f. 1.1. 1948.
Þórunn ólst upp á Sílastöðum og
hóf þar einnig búskap sinn með
Eggerti. Árið 1944 fluttu þau að
Helgamagrastræti 19 á Akureyri
þar sem þau bjuggu allt til ársins
1971 þegar þau fluttu að Grenivöll-
um 12 á Akureyri. Eftir andlát
Eggerts 1972 bjuggu þær mæðgur,
Þórunn og Dýrleif, á Grenivöllum
þar til Þórunn fluttist á Dval-
arheimilið Hlíð árið 1989 þar sem
hún bjó til dauðadags. Þórunn
stundaði nám við Húsmæðraskól-
ann á Blönduósi þar sem hún lærði
til húsmóðurverka sem áttu eftir
að verða hennar aðalstarf. Hún
vann þó um nokkurt skeið á
saumastofunni Burkna á Akureyri
og í Alþýðuhúsinu. Þórunn var ein-
staklega dugleg við alla handa-
vinnu langt fram eftir aldri og tók
hún að sér að prjóna fyrir fólk.
Þau eru ófá stykkin sem til eru eft-
ir hana hjá afkomendum hennar.
Útför Þórunnar verður gerð frá
Akureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
unnusta Elísabet
Guðbjörnsdóttir, f.
1987, og D) Gauti, f.
1988. 2) Hulda Þórný,
f. 6.9. 1935, maki Ing-
ólfur Jónsson, f. 22.7.
1928, d. 21.12. 2006.
Börn þeirra eru: A)
Gréta Berg, f. 1954,
gift Pétri Hjart-
arsyni, f. 1952. Sonur
þeirra er Ingólfur
Þór, f. 1982, í sambúð
með Jóni Múla
Franklínssyni, f.
1973. B) Eva Þórunn,
f. 1959, gift Guðmundi Jóhanns-
syni, f. 1957. Börn þeirra eru: a)
Hulda Sigríður, f. 1978, gift Gústaf
Ingasyni, f. 1978, börn þeirra eru
Ingi Hrannar, f. 1999, og Eva Kar-
en, f. 2003, b) Freyja Dan, f. 1985,
c) Jóhann, f. 1990, og d) Ágúst, f.
1993. C) Hrefna Laufey, f. 1965,
gift Árna Sigurðssyni, f. 1959.
Börn þeirra eru Axel Ingi, f. 1989,
og Rósa, f. 1992. D) Eggert Þór, f.
1968, í sambúð með Júlíu Krist-
jánsdóttur, f. 1973. Dætur þeirra
eru Eva Laufey, f. 1996, Aldís
Hulda, f. 2000, og Kristín Edda, f.
2006. 3) Guðrún Ágústa, f. 1.1.
1948, gift Klemenzi Gunnlaugs-
Nú er hún Þórunn tengdamóðir
mín farin yfir móðuna miklu eftir
langt og á stundum erfitt líf. Það
verður skrítið að koma til Akureyrar
og finna hana ekki þar fyrir eins og
síðastliðin rúm 40 ár.
Það var mikið gæfuspor fyrir mig
að fara á 1. des. ballið í MA 1965 því
þar hitti ég hana Gurru mína sem
varð til þess að ég eignaðist þá bestu
tengdamömmu sem nokkur maður
getur óskað sér.
Ég fór að venja komur mínar oftar
og oftar í Helgamagrastræti 19 og
sérstaklega er mér minnisstætt þeg-
ar hún fjarlægði skó vonbiðilsins úr
forstofunni þannig að húsbóndinn
kæmist ekki að því að of margt væri í
húsinu morgun einn þegar hann fór
til vinnu. Ekki þannig að skilja að
hann Eggert, minn verðandi tengda-
pabbi þá, hefði neitt á móti mér en
henni hefur þótt vissara að stofna
ekki til vandræða að svo komnu máli.
Svona var hún, ætíð tilbúin til
hjálpar og færa hluti til betri vegar.
Við Eggert urðum síðar hinir
mestu mátar og skrúfuðum meðal
annars karbúratorinn úr Moskvich-
inum hans ótal sinnum sundur og
saman á stofuborði Þórunnar með
tilheyrandi bensínfýlu og skít. Ekki
minnist ég þess að hún segði nokkuð
við þessu því vafalaust hefur hún séð
að þarna var sameiginlegt áhugamál
á ferðinni sem ekki mátti spilla.
Eggert varð því miður ekki langlíf-
ur, lést aðeins 66 ára gamall árið
1972 þegar ég var við nám í Kaup-
mannahöfn og komst ekki í jarðar-
förina.
Þakka ykkur báðum samfylgdina.
Ykkar tengdasonur
Klemenz.
Mig langar til að skrifa nokkur orð
um ástkæra ömmu mína, hana
ömmu Tót eins og hún var alltaf köll-
uð. Amma var einstök kona,
hjartahlý, þolinmóð, fyndin og ótrú-
lega minnug. Nú þegar hún er öll
streyma minningarnar fram í hug-
ann og kalla fram sorgina. Þó við
amma höfum aldrei verið búsettar á
sama landshorninu eyddum við þó-
nokkrum tíma saman þegar svo vildi
til að ég kom norður eða hún suður.
Ég man að sem lítil stelpa fannst
mér ekkert betra en að skríða upp í
hjá ömmu og hlusta á hana segja
mér sögu sem annaðhvort varð til í
kollinum á henni þar og þá eða sögur
frá því í gamla daga.
Mér er minnisstæð síðasta heim-
sókn ömmu suður árið 1996 þegar ég
útskrifaðist sem stúdent. Hún ætlaði
ekki að vilja koma en ég flaug norður
og leigði bíl og taldi hana á að keyra
með mér suður. Bílferðin var stór-
skemmtileg og ómetanlegt að hafa
ömmu viðstadda útskriftina.
Amma var búin að lifa ótrúlega
tíma og líf hennar ekki alltaf dans á
rósum. Hún missti dóttur, eigin-
mann og margar vinkonur en aldrei
missti amma skopskynið. Aðeins
viku fyrir andlátið var hún enn að
fíflast í hjúkkunum í Hlíð.
Það verður skrítið að koma norður
næst og fara ekki í heimsókn til
ömmu en sú staðreynd að hún átti
hér heil 97 ár hjálpar manni að sætta
sig við að hún sé farin.
Ég kveð ömmu með þessum fá-
tæklegu orðum, þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast henni. Ég veit að
hún fylgist með okkur, hún var búin
að lofa því, blessunin.
Guðný.
Þórunn Ágústsdóttir
✝
PÁLMI ERLENDUR VILHELMSSON
andaðist á Landspítalanum laugardaginn 23. desember sl.
Útförin verður ákveðin síðar.
Lárus Þór Pálmason, Dana Jóhannsdóttir,
Ásdís Vilhelmsdóttir.
✝
Móðir okkar
BJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni hinn 24. desember síðastliðinn.
Útförin verður auglýst síðar.
Börn hinnar látnu.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞORSTEINN M. ÁRNASON
frá Miðfjarðarnesi,
Skeggjastaðahreppi,
lést aðfaranótt sunnudagsins 24. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Kristín Þorsteinsdóttir, Kristján Jónsson,
Hugrún Þorsteinsdóttir, Rafn Gunnarsson,
barnabörn og fjölskyldur þeirra.
✝
Bróðir minn og mágur,
ÁRNI GUNNAR PÁLSSON
frá Litlu-Reykjum,
Heiðavegi 1,
Selfossi,
andaðist 23. desember sl. á hjúkrunarheimilinu
Ljósheimum á Selfossi. Útförin fer fram frá Selfoss-
kirkju föstudaginn 29. desember kl. 14.
Stefanía Ragnheiður Pálsdóttir, Sverrir Arnar Lúthersson.
✝
Bróðir okkar,
GÍSLI ÁGÚSTSSON
frá Brúnastöðum,
Dælengi 20,
Selfossi,
lést hinn 23. desember.
Jarðsungið verður frá Selfosskirkju föstudaginn 29.
desember kl. 11 f.h.
Systkini hins látna.
✝
Móðir mín, amma og langamma,
Kristjana Ragnheiður Ágústsdóttir,
frá Búðardal,
andaðist á Landspítala-háskólasjúkrahúsi
föstudaginn 23. desember sl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Elísabet Magnúsdóttir, Íris Hrund Grettisdóttir,
Magnús Þór Guðmundsson.
✝
Okkar ástkæra eiginkona, móðir, tengdamóðir,
dóttir og amma,
EYGLÓ ÞORSTEINSDÓTTIR,
Faxabraut 51,
Keflavík,
varð bráðkvödd á heimili sínu á jólanótt.
Útför fer fram frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 30.
des. nk. kl. 11.00.
Geir Newman,
Hulda G. Geirsdóttir, Bjarni Bragason
Elíza M. Geirsd. Newman, Martin Maddaford,
Karl Ó. Geirss. Newman, Margrét Seema Takyar,
Guðfinna Eyvindsdóttir, Karl Jónsson,
Bragi Geir, Eygló Eyja,
systur hinnar látnu og aðrir aðstandendur.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tendamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN SIGRÍÐUR PÉTURSDÓTTIR
frá Ökrum,
Stykkishólmi,
lést á Kumbaravogi að morgni aðfangadags jóla,
24. desember sl.
Steindór Halldórsson,
Jóhann Egill Hólm, Helga Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg mágkona
mín Selma Gunnars-
dóttir er látin.
Er ég lít yfir farinn veg eru minn-
ingar mínar um Selmu bæði góðar og
fallegar. Heimsókn til Selmu og Kalla
eiginmanns hennar var því ávallt
gleðistund, þar sem tekið var á móti
okkur fjölskyldunni með opnum örm-
um. Ég áttaði mig snemma á að þarna
var kona sem hafði fengið einstaka
kosti í vöggugjöf, æðruleysi, ljúfa
skapgerð og kærleiksríka nærveru.
Heimilishaldið minnti svolítið á
sveitabúskap, með hundum, köttum,
hestum og skjaldböku sem skreið um,
og átti vel við mig þar sem ég hafði al-
ist upp til tíu ára aldurs á Háteigsvegi
við hliðina á Sunnuhvoli, þar sem
Tryggvi Salómonsson, föðurbróðir
Selmu, réð ríkjum. Heimsókn á fal-
lega heimilið sem Selma og Kalli
bjuggu sér, börnunum og dýrunum í
Blesugróf rifjuðu upp þessi bernsku-
ár.
Selma S. Gunnarsdóttir
✝ Selma Sigur-veig Gunnars-
dóttir fæddist í
Reykjavík 5. júní
1936. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Sóltúni fimmtudag-
inn 30. nóvember
síðastliðinn og var
útför hennar gerð
frá Fossvogskirkju
7. desember.
Ég varð einnig
þeirrar gæfu aðnjót-
andi að fá að vinna með
Selmu á Morgun-
blaðinu ásamt fleiri
kjarnakonum við síð-
asta frágang blaðsins,
svo lesendum bærist
blaðið í morgunsárið. Í
vinnunni kom já-
kvæðni Selmu sterkt í
ljós sem hallmælti
aldrei neinum í mín
eyru og einblíndi á það
jákvæða í fari hvers og
eins.
Þegar veikindi komu upp í minni
fjölskyldu var Selma fyrst á staðinn
til að rétta fram hjálparhönd. Laum-
aði peningum í lófann á mér með þeim
orðum að það hefði hvarflað að sér að
ég hefði ekki átt handbæran pening
fyrir sjúkrabíl, svo hún hefði haft með
sér allt sem fannst heima við. Þetta
reyndist sannkölluð himnasending
þar sem mig hafði einmitt skort
lausafé til að borga fyrir bílinn. Þetta
dæmi lýsir vel þeirri manneskju sem
Selma hafði að geyma.
Sjálf fékk Selma á sig þung högg í
lífsins ólgusjó, varð fyrir þeirri
hörmulegu lífsreynslu aðeins nítján
ára að missa unnusta sinn er hún var
barnshafandi og horfði síðar á eftir
tveimur ungum börnum yfir móðuna
miklu. Örfá ár eru liðin síðan eigin-
maður hennar, sonur og systir féllu
frá með stuttu millibili. Æðruleysi
Selmu kom skýrt í ljós við þessar að-
stæður.
Selma mín, að lokum vil ég beina
orðum mínum til þín. Ég vildi að þú
hefðir átt fleiri stundir hér á þessu
jarðríki, hefðir haft tækifæri til að
ferðast meira en þú gerðir vegna þess
hversu gaman þér þótti það. En úr því
sem komið er þakka ég að þjáning þín
skuli ekki hafa orðið meiri. Hvíldu í
friði.
Anna Leósdóttir og fjölskylda.