Morgunblaðið - 13.02.2007, Blaðsíða 25

tómstundir
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 2007 25
Hjá Jónum Transport bjóðum við upp á alhliða þjónustu varðandi inn- og útflutning.
Við komum sendingunum örugglega frá upphafsstað til endastöðvar, í sjó- eða
flugfrakt, ásamt tilheyrandi pappírssvinnu. Þú bara hringir og Jón sér um málið.
Láttu Jón sjá um málið
Guðrún „Jón“ Hauksdóttir – Starfsmaður Jóna Transport
Eftir Jóhönnu Ingvarsdóttur
join@mbl.is
B
allettinn er rosalega
skemmtilegur, en snún-
ingsæfingarnar eru dá-
lítið erfiðar. Við þurfum
að mæta á æfingarnar
snyrtilegar og með snúð í hárinu eða
með fasta fléttu svo hárið sé ekki að
flækjast fyrir okkur,“ segir Andrea
Björk Pétursdóttir, 11 ára ballerína
og nemandi í sjötta bekk í Hlíða-
skóla. Andrea Björk er á táknmáls-
sviði þar sem hún er heyrnarskert
og þarf að nota heyrnartæki. Þrátt
fyrir það segir hún að allt gangi sér í
haginn.
Þegar Daglegt líf leit inn á æfingu
í liðinni viku, voru ellefu bláklæddar
ballerínur að æfa sig undir hand-
leiðslu Guðbjargar Astridar Skúla-
dóttur, skólastjóra Klassíska list-
dansskólans í Mjóddinni. Skólinn
tekur allt niður í 5 ára hnátur í dans-
nám, sem nú er farið að meta til ein-
inga á framhaldsskólastigi.
Sjálfstraust, einbeiting og agi
„Dansinn gerir mikið fyrir ungar
stúlkur því í honum felst bæði mikil
einbeiting og mikill agi. Þær þurfa
að læra að hlusta, nema tónlist og
muna í hvaða átt líkaminn á að fara.
Dansinn eykur líka sjálfstraustið.
Hingað hafa m.a. komið mjög feimn-
ar stúlkur, sem varla hafa þorað að
hreyfa sig í byrjun, en opnast svo
smám saman og losa um feimnina.
Það geta alls ekki allir lært að dansa
og sumar stúlkur eru alls ekki með
líkama til að dansa, en það skiptir
engu máli á þessu stigi því ef þær
eru duglegar að hlusta og nema er
hægt að móta leirinn til að fá fram
fallega vöðva og lengingu í líkam-
ann. Snyrtimennska er í heiðri höfð
því ef allir eru snyrtilegir og með
hárið vel greitt verður andinn og
vinnan skemmtilegri,“ segir Guð-
björg.
Allar eru þær miklar vinkonur
Andrea Björk fór að æfa ballett í
Klassíska listdansskólanum fyrir
þremur árum og segist ekki sjá eftir
því. „Félagsskapurinn er mjög
skemmtilegur og allar erum við
stelpurnar miklar vinkonur þó við
komum alls staðar að og úr ólíkum
hverfum,“ segir Andrea, en hóp-
urinn hennar æfir þrisvar í viku, í
einn og hálfan tíma í senn. „Svo
höldum við ballettsýningar í Borg-
arleikhúsinu á vorin og þá koma
mömmur og pabbar, afar og ömmur
og systkini að horfa á. Ég stefni að
því að halda áfram í ballettinum eins
lengi og ég get, ekkert endilega til
að verða ballerína þegar ég verð
stór, heldur hugsa ég þetta miklu
fremur sem hreyfingu til að verða
hraust og heilbrigð.
Í skólanum finnst mér mest gam-
an að stærðfræði og svo finnst mér
voða gaman í textílmennt, smíði,
matreiðslu og tónmennt. Þegar ég
verð stór langar mig að verða lista-
kona og mála myndir og svo er ég
líka að spá í að verða leikskólakenn-
ari því mér finnst svo gaman að leika
við lítil börn enda laðast þau að
mér,“ segir Andrea.
Rosalega gaman að ferðast
Þegar Andrea er spurð út í frekari
áhugamál svarar hún því til að hana
langi kannski að læra að mála næsta
vetur. Annars segist hún hafa gam-
an af því að leika við vinkonurnar,
sem séu duglegar að finna upp á alls
konar leikjum og hugmyndum. „Mér
finnst líka rosalega gaman að
ferðast á sumrin. Einu sinni átti ég
heima í sveit fyrir norðan og fer
þangað stundum. Og í sumar fór ég
til útlanda með mömmu minni og
systur og ömmu minni og afa. Við
fórum til Fuerteventura, sem er
eyja í Kanaríeyjaklasanum, og þar
eignaðist ég eina góða vinkonu.“
Morgunblaðið/Árni SæbergDansæfingin Upp á hnén og til hliðar og passa að stinga rassinum ekki út
þegar við erum að hoppa, segir Guðbjörg skólastjóri.
Æfir ballett
og langar að
mála myndir Ballerínan Gaman er að dansa, en snúningsæfingarnar eru erfiðastar.
Liðleiki Ballettstelpur þurfa að geta farið í splitt.