Morgunblaðið - 13.02.2007, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 2007 35
Vignir sonur þeirra reyndir keppn-
ismenn í faginu. Ófáar voru og þær
stundir í Fjarðarásnum þegar tím-
inn leið hratt við spilamennskuna í
kunningjahópi.
Nú þegar leiðir hefur skilið alltof
snemma, þökkum við þína áratuga
löngu og traustu vináttu, og biðjum
æðri máttarvöld að styrkja Hauk,
Vigni og alla þá sem næst standa, á
þessum sorgartímum.
Sérstaklega ber að nefna hversu
Haukur var þér mikil stoð og stytta
meðan á sjúkdómslegunni stóð, og
það með þeim hætti að betur hefði
vart verið hægt að gera.
Við þökkum þér samfylgdina og
við vitum að vel hefur verið tekið á
móti þér. Far þú í friði, og Guð
blessi þig.
Sigurgeir og Freyja.
Elsku Sigrún mín.
Tvær ungar kaupakonur í afdal á
Vestfjörðum bindast vináttubönd-
um. Þessi vináttubönd hafa orðið sí-
fellt sterkari gegnum 55 ár. Við
höfum gengið saman lífsins veg og
verið svo samferða, að við unnum
saman, dönsuðum saman, sungum
saman, giftumst um líkt leyti ynd-
islegum skólafélögum og vinum,
sem voru með svipuð áhugamál og
við. Við eignuðumst börnin okkar á
svipuðum tíma og tókum þátt í sam-
eiginlegum áhyggjum sem því
fylgir að verða mæður. Við höfum
háð ótrúlega mörg einvígin í
bridge, þar sem valt á ýmsu. Einnig
setið heima og prjónað og spjallað
meðan eiginmennirnir léku sér í
golfi. Ferðalagið okkar síðastliðið
sumar vestur og norður er nokkuð
sem aldrei gleymist. Takk fyrir
það.
Það er erfitt að horfast í augu við
það, að núna sé þessu skeiði í lífi
okkar lokið. Þú kvaddir allt of
fljótt. Kærar þakkir fyrir allt og
allt. Þín vinkona
Margrét.
„Ókind með langa arma / hefur
hreiðrað um sig / í hraustum líkama
mínum“ skrifaði rithöfundurinn
Gylfi Gröndal í ljóði frá árinu 2005.
Ljóðabók hans Eitt vor enn kemur
stöðugt upp í huga mér, nú þegar
krabbameinið stráfellir gott fólk.
Þegar ég sá Sigrúnu síðast, geisl-
andi af gleði og hreysti, í afmæli
eiginmanns síns síðasta haust, þá
grunaði mig alls ekki að þessi lang-
arma ókind hefði hreiðrað um sig í
líkama hennar. Veislan var glæsi-
leg og alveg í hennar anda, ríkuleg-
ar veitingar og mikið sungið.
Fyrir mér var þessi hávaxna
kona þó alltaf dálítill leyndardóm-
ur. Ég man fyrst eftir henni heima
hjá afa og ömmu á Eikjuvoginum,
en hún heimsótti þau reglulega og
var ekki minna ræktarsöm en nánir
ættingjar. Hún var töffari, ég hefði
kallað hana „kúl“ ef ég hefði kunn-
að það orð á þessum tíma. Öfugt við
marga aðra var hún ekkert sérstak-
lega að vesenast í krakkanum sem
hékk þarna öllum stundum – og
kunni ég vel að meta það. Ekki svo
að skilja að hún sinnti mér ekki, en
hún talaði við mig sem jafningja en
ekki barn og ungling. Annað sem
ýtir undir þessa töffaralegu ímynd
er að það fór aldrei mikið fyrir Sig-
rúnu – ólíkt þeim móður minni og
systrum hennar. Hinsvegar naut
hún þess að vera innanum þessa há-
væru fjölskyldu og brosti þá oft dá-
lítið dularfullt út í annað þegar þær
fóru á flug og átti það einnig til að
bresta í innilegan hlátur. Þær
amma hlógu líka mikið saman, en
þær voru perluvinkonur enda hélt
Sigrún áfram umhyggju sinni við
gömlu hjónin, heimsótti þau ekki
minna eftir að þau fluttu og var
gömlu konunni ómetanleg stoð og
stytta. „Hún Sigrún mín var lengi
hjá mér,“ sagði gamla konan glöð í
bragði, innt eftir gestakomum.
Þannig man ég Sigrúnu best,
sitjandi með ömmu inni í eldhúsi;
ég sé þær ljóslifandi fyrir mér;
tvær sístarfandi konur á hljóð-
skrafi, báðar með prjónana á lofti
og rjúkandi kaffi í rósóttum bollum.
Í minningunni gæti ég vel hafa
bjástrað við handavinnu líka og því
mætti hugsa sér að þarna hafi verið
komnar fulltrúar hinna þriggja
spunakvenna örlaganna. Og nú
þegar þráður Sigrúnar hefur slitn-
að lifir í huga mínum svipmynd
þessarar sérstæðu, merkilegu og
góðu konu.
Ég votta aðstandendum Sigrún-
ar innilega samúð.
Úlfhildur Dagsdóttir.
Í dag viljum við minnast Sigrún-
ar Steinsdóttur sem hóf störf á
Barna- og unglingageðdeild LSH
(BUGL) sem móttökuritari árið
2000. Þó hún hefði hætt í föstu
starfi hjá okkur í maí 2006 var gott
til þess að vita að hún var tilbúin að
hlaupa í skarðið ef vantaði starfs-
fólk í móttökuna en það var hún
einmitt að gera þegar hún veiktist.
Betri starfsmaður en Sigrún er
vandfundinn og sinnti hún starfi
sínu ætíð af trúmennsku og ein-
stakri samviskusemi. Þá bar hún
velferð skjólstæðinga ávallt fyrir
brjósti. Ekki varð hjá því komist að
taka eftir því að hún var mikil
hannyrðakona og má þar nefna
lopapeysurnar en þær voru ófáar
sem vinnufélagarnir fengu hana til
að prjóna. Þá fór ekki fram hjá okk-
ur að Sigrún var ötull stuðnings-
maður Lionshreyfingarinnar á Ís-
landi sem og Krabbameinsfélagsins
og vann óeigingjarnt starf í þeirra
þágu. Starfsmenn á BUGL þakka
Sigrúnu af alhug samfylgdina og
senda Hauki og fjölskyldu innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Samstarfsmenn á BUGL.
Fallin er frá mannkostakona
mikil. Kynni mín af Sigrúnu hófust
þegar börn okkar, Katrín og Vignir
felldu hugi saman og eignuðust síð-
ar dótturina Lilju. En það var ekki
fyrr en samstarf okkar í Lions
hófst, sem ég gerði mér ljóst hve
yndisleg manneskja og mikil per-
sóna hún var. Dugnaður hennar og
þrautseigja í öllu, sem snerti starf-
semi Lions, var með ólíkindum.
Sigrún átti þá hugsjón að bæta
allra hag, sem bágt áttu. Myndar-
bragur hennar sem hannyrðakonu
og húsmóður var ótrúlegur. Síðar
slitu Katrín og Vignir samvistum.
En traust samband milli þeirra
hjóna og Katrínar hélst óbreytt og
bar aldrei þar skugga á. Þegar hún
svo stofnaði heimili og eignaðist
fleiri börn, sýndu þau hversu gull-
trygg þau eru. Komu þau fram sem
afi og amma allra barnanna.
Kynni mín af Sigrúnu og Hauki
eru mér ómetanleg.
Sinna verka nýtur seggja hver;
sæll er sá, sem gott gerir...
(Úr Sólarljóðum.)
Haukur, Vignir og fjölskylda, ég
sendi mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Bryndís Guðjónsdóttir.
 Fleiri minningargreinar um Sig-
rúnu Björk Steinsdóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga. Höfundar eru: Guðrún,
Heiðrún, Sigurlína Hörður og fjöl-
skyldur.
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur samhug
og hlýju vegna andláts og útfarar okkar ástkæra
ÓLAFS THEODÓRSSONAR,
Írabakka 14.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarþjón-
ustunnar Karitasar fyrir hlýja og góða umönnun.
Kristín Gunnarsdóttir,
Erla Magnúsdóttir,
Theodór Ólafsson,
Kristín Ásta Ólafsdóttir,
Haukur Pálsson,
Una Guðný Pálsdóttir,
Magnús Theodórsson,
Björg Theodórsdóttir,
tengdabörn og afabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SÍMON JÓHANNSSON
(Lilaa),
fyrrv. verkstjóri hjá Hafskip,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
miðvikudaginn 14. febrúar kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Minningar-
sjóð félags eldri borgara, reikn. 1158-26-185.
Borghildur Símonardóttir, Þorgeir Daníelsson,
Gunnlaugur Marteinn Símonarson,
Jóhann Páll Símonarson, Viktoría Hólm Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir til ykkar sem sýnduð okkur samúð
og vináttu vegna andláts eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURÐAR ÞORBERGS AUÐUNSSONAR
vélstjóra,
Egilsbraut 19,
Þorlákshöfn,
áður Hásteinsvegi 64,
Vestmannaeyjum.
Guðmunda Björgvinsdóttir,
Björghildur Sigurðardóttir, Stefán Jónasson,
Jóna Sigurðardóttir, Guðni Þór Ágústsson,
Kári Jacobsen,
María Sigurðardóttir, Jón Haukur Guðlaugsson,
Petrína Sigurðardóttir, Guðni Friðrik Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum innilega samúð, hlýhug, blóm, kort og
kransa við andlát og útför eiginkonu minnar og
móður okkar,
HALLGERÐAR GÍSLADÓTTUR,
Sörlaskjóli 6,
Reykjavík.
Árni Hjartarson,
Guðlaugur Jón Árnason,
Eldjárn Árnason.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐNÝ SIGURRÓS SIGURÐARDÓTTIR,
Miðtúni 86,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn 7. febrúar.
Jarðarförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 14. febrúar kl. 15:00.
Magnús Guðmundsson, Þuríður Pétursdóttir,
Svanhildur Guðmundsdóttir, Sverrir Örn Kaaber,
Sigurður Þór Guðmundsson, May Elí Thorsteinsdatter,
Þorvaldur Guðmundsson, Guðbjörg Vallý Ragnarsdóttir,
Ingibjörg Guðmundsdóttir, Guðmundur Þorgils Þorkelsson,
Einar Ingvar Guðmundsson, Brynhildur Axelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og útför okkar elskulega föður, tengdaföður, afa og
langafa,
EGGERTS REYNARÐS PÁLSSONAR
frá Ólafsfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks dvalarheimilisins
Hornbrekku, Ólafsfirði, fyrir mjög góða umönnun
og hlýhug.
Guð blessi ykkur öll.
Mikael Gestur Mikaelsson,
Minný Kristbjörg Eggertsdóttir, Ari Sigþór Eðvaldsson,
Margrét Ólöf Eggertsdóttir, Pétur Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
EGGERTS EGILS LÁRUSSONAR,
frá Grímstungu,
Túngötu 22,
Keflavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Landspítalans í
Fossvogi.
Kristín Hjördís Líndal,
Sigríður Jóna Eggertsdóttir, Lýður Pálmi Viktorsson,
Soffía Líndal Eggertsdóttir,
Páll Örn Líndal, Rakel Ýr Guðmundsdóttir,
Þröstur Líndal , Jóhanna Áskels Jónsdóttir,
Jónatan Líndal Eggertsson, Dóra María Garðarsdóttir
og barnabörn.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari upp-
lýsingum.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bilum
- mælt í Tools/Word Count). Ekki er
unnt að senda lengri grein. Hægt er
að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim
sem kvaddur er virðingu sína án þess
að það sé gert með langri grein. Ekki
er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá, sem
fjallað er um, fæddist, hvar og hve-
nær hann lést, um foreldra hans,
systkini, maka og börn og loks hvað-
an útförin fer fram og klukkan hvað
athöfnin hefst. Ætlast er til að þetta
komi aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Minningargreinar