Morgunblaðið - 10.04.2007, Blaðsíða 48

48 ÞRIÐJUDAGUR 10. APRÍL 2007 MORGUNBLAÐIÐ
SKRÁÐU ÞIG Á SAMbio.is
/ KEFLAVÍK
MR. BEAN'S HOLIDAY kl. 6 - 8 - 10 LEYFÐ
MEET THE ROBINSONS kl. 5:50 LEYFÐ
THE HITCHER kl. 10:10 LEYFÐ
WILD HOGS kl. 8 B.i. 7 ára
/ AKUREYRI
MR. BEAN'S HOLIDAY kl. 6 - 8 LEYFÐ
ROBINSON FJÖLSKYLDAN m/ísl. tali kl. 6 LEYFÐ
WILD HOGS kl. 8 - 10 B.i. 7 ára
300 kl. 10 B.i. 16 ára
Hagatorgi • Sími 530 1919 • www.haskolabio.is
STÓRLÖGGUR.
SMÁBÆR.
MEÐAL
OFBELDI.
„FYNDNASTA SPENNUMYND ÁRSINS“ - GQ
SÝND Í SAMBÍÓ
KRINGLUNNI
RENÉE ZELLWEGER VAR TILNEFND TIL GOLDEN
GLOBE SEM BESTA LEIKKONA Í AÐALHLUTVERKI.
„HREIN UNUN FRÁ
BYRJUN TIL ENDA“
eeee
SUNDAY MIRROR
SÝND Í HÁSKÓLABÍÓ
SÝND Í HÁSKÓLABÍÓ
SÝND Í HÁSKÓLABÍÓ
BECAUSE I SAID SO kl. 6 - 8:15 - 10:30 LEYFÐ
MISS POTTER kl. 5:40 - 8 - 10:20 LEYFÐ
WILD HOGS kl. 6 - 8:15 - 10:30 B.i. 7 ára
300 kl. 10:20 B.i. 16 ára
THE GOOD GERMAN kl. 8 B.i. 16 ára
TELL NO ONE (NE LE DIS À PERSONNE) kl. 5:40 (Frönsk mynd)
LADY CHATTERLEY kl. 8 (Frönsk mynd)
HORS DE PRIX kl. 5:50 (Frönsk mynd)
eeee
- LIB Topp5.is
BECAUSE I SAID SO
SÝND Í HÁSKÓLABÍÓ
AUDREY
TAUTOU
SÝND Í
HÁSKÓLABÍÓ
BESTA MAMMA Í HEIMI
GETUR LÍKA VERIÐ ÓÞOLANDI
Diane Keaton Mandy Moore
TÓNLISTARHÁTÍÐIN Aldrei fór
ég suður á Ísafirði hefur heldur bet-
ur fest sig í sessi og þetta árið var
hún stærri en nokkru sinni þar sem
tæplega 40 hljómsveitir og lista-
menn komu fram. Eins og fyrri ár
er ókeypis inn á tónleikana enda
þiggja hvorki listamenn né aðstand-
endur laun, nema í formi plokkfisks
og svefnpokapláss. Hvert atriði
stendur síðan í 20 mínútur og gildir
þá einu hvort þekkt íslensk nöfn
eins og Lay Low, Mínus eða Ham
eru á ferðinni, alþjóðlegar indí-
stjörnur eins og Blonde Redhead
eða lúðrasveit tónlistarskólans á
Ísafirði.
Þetta form hefur mælst vel fyrir
og gerir fólki kleift að sjá ótrúlega
mörg og fjölbreytt atriði á þessum
tveimur dögum sem hátíðin fer
fram.
   
Það voru heimamenn sem hófu
hátíðina með stæl þetta árið. Krist-
ina Logos er tilraunasveit ættuð frá
Bolungarvík og Ísafirði sem hóf há-
tíðina á föstudaginn langa og því
næst fóru þrír 15 ára strákar á svið
sem skipa hljómsveitina Xenop-
hobia. Þriðja band á svið var svo hin
franska Nosfell og því næst var boð-
ið upp á Dónadúettinn og loks kom
Pétur Ben ásamt hljómsveit sinni
fram. Þetta sýnir glögglega hversu
sniðugt formið á hátíðinni er. Vel
sjóaðar innlendar og erlendar sveit-
ir innan um fólk sem er að stíga sín
fyrstu skref í tónlistinni og áhorf-
endaskarinn er álíka fjölbreyttur.
Þannig sá undirritaður hjón sem
hafa líkast til verið að nálgast átt-
rætt njóta þess sem í boði var á svið-
inu og skammt frá stóðu tvær stúlk-
ur með nýfædd börn sín í kerrum
með frystihúsaheyrnarskjól á
hausnum. Fyrirfram var erfitt að
sjá hvað þetta fólk á sameiginlegt
en eftir stutta veru á tónleikastaðn-
um sá maður eitt sem allir deildu –
það var bros á hverju einasta and-
liti.
   
Það er líka eins og einhver auka-
sköpunarkraftur komi yfir fólk
þarna fyrir vestan og tónlistarfólk
er óhrætt við að framkvæma vafa-
samar hugdettur á síðustu stundu.
Pétur Ben var t.d. ráðinn gítarleik-
ari Flísar með nokkurra klukku-
stunda fyrirvara og lék með þeim
svo gott sem óæfður. Það kom þó
ekki að sök því tónleikar Bogomil
og félaga voru fyrirtak. Allt yf-
irbragð hátíðarinnar er því á vissan
hátt nokkuð kæruleysislegt en þó í
jákvæðri merkingu. Til að allt
gangi sem best fyrir sig er fólk ekk-
ert að flækja hlutina með hljóð-
prufum og æfingum heldur er bara
farið upp á svið og talið í. Hljóm-
burðurinn líður stundum fyrir þetta
en alla jafna kom það lítið að sök.
Það sem eftir lifði föstudagsins
mátti sjá Mínus, Slugs, President
Bongo og fleiri einmitt bara rjúka
upp á svið og klára sitt þrátt fyrir
að hljómurinn væri kannski ekki al-
veg eins og þessar sveitir eiga að
venjast.
Ég vildi bara óska að einhver
hefði sagt Blonde Redhead frá því
um hvað þessi hátíð snerist því þau
tóku sér góðan klukkutíma í að
koma sér fyrir, spiluðu svo þrjú lög
með hangandi haus áður en þau
ruku af sviðinu og báru fyrir sig að
græjukosturinn byði einfaldlega
ekki upp á meira. Lokaatriði föstu-
dagsins var því líkast til mesta lægð
hátíðarinnar.
   
Á laugardeginum var fólk hins
vegar búið að gleyma þessu og troð-
fullur salur sá Halla og Heiðar
troða upp með sitt pollapönk. Alveg
frábærir tónleikar og spilagleðin
engu lík. Síðan tók hvert atriðið við
af öðru og vestfirsku listamennirnir
skildu mikið eftir sig. The Geiri Tal-
ent Show, Þröstur Jóhannesson og
Skriðurnar voru eftirminnilegar,
sérstaklega sú síðastnefnda, sem
var skipuð vöskum vestfirskum
konum sem voru að spila sínu fyrstu
og kannski síðustu tónleika á æv-
inni. Æla, Lay Low og Reykjavík!
komust vel frá sínu og Ampop fékk
virkilega góðar viðtökur enda með
heimamanninn Jón Geir á tromm-
unum sem spilaði þrátt fyrir læst
bak og mikla verki. Dr. Spock, FM
Belfast, Mugison og Benny Crespo’s
Gang hristu svo vel upp í mann-
skapnum áður en Fjallabræður í
Önundarfirði róuðu mannskapinn
eilítið niður fyrir lokaatriði kvölds-
ins.
Það varð svo allt vitlaust þegar
Ham gekk á sviðið til að slá botninn
í hátíðina. Þétt prógramm Ham-
manna gekk vel í mannskapinn sem
lét öllum illum látum áður en ljósin
voru kveikt.
Heilt yfir var þetta frábær
skemmtun og mega allir sem að
þessu komu vera stoltir af sínu.
Aldrei fór ég suður er óhefðbundin
tónlistarhátíð í meira lagi en alveg
frábær skemmtun. Bretum er
gjarnt að tala um Glastonbury-hátíð
sína sem „upplifun en ekki tónlist-
arhátíð“ og ég held að sá frasi eigi
enn betur við um Aldrei fór ég suð-
ur. Þetta er svo miklu meira en bara
tónlistarveisla – þetta er sannkölluð
upplifun.
Ekki tónlistarhátíð heldur upplifun
Eftir Ágúst Bogason
Samstarf Flís og Bógomil léku vel saman.
Reffilegir Þessir herramenn kíktu á Aldrei fór ég suður.
Í lokin HAM lauk hátíðinni með miklum látum.
Mugison Faðir rokkhátíð alþýðunnar kom að sjálfsögðu fram.Á spjallinu Pétur Ben og partur af Reykjavík!