Morgunblaðið - 19.05.2007, Blaðsíða 20

20 LAUGARDAGUR 19. MAÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MENNING
Eftir Þormóð Dagsson
thorri@mbl.is
TVÆR einkasýningar verða opnaðar í Safni
á Laugaveginum í dag með verkum tveggja
ungra listamanna sem báðir hafa getið sér
gott orð í íslenskri myndlistarsenu. Annars
vegar er það sýning á málverkum Davíðs
Arnar Halldórssonar sem ber yfirskriftina
„Quadro Pop“ og hins vegar sýning á verki
Unnars Arnar J. Auðarsonar, „Yfirborðs-
safnið – Girndararkífið – Hrörnunararkífið“.
Græðgi og hrörnun
Unnar Örn býr og starfar í Atlanta í
Bandaríkjunum og í Reykjavík og hafa verk
hans verið sýnd víða hérlendis og erlendis.
Listsköpun Unnars Arnar tengist gjarnan
ákveðnu ferli eða breytilegu ástandi og oft
eru verk hans hluti af stærri innsetningum
eða ákveðnum tímatengdum verkefnum.
Sýning hans sem verður opnuð í dag fellur
undir þá lýsingu en það má segja að verkið
þar taki stöðugum breytingum í þá fimm
mánuði sem sýningin stendur yfir. Umgjörð
verksins er eins konar glerhús, eða gróð-
urhús, sem listamaðurinn hefur smíðað ofan
á svalir Safnsins og svo er það lýst upp með
blárauðum neonljósum. Hugmyndin er sú
að glerhúsið þjóni hlutverki eins konar
skjalasafns eða arkífs þangað sem Unnar
sendir efni yfir fimm mánaða tímabil. Efnið
sem hann sendir getur verið af ýmsum
toga; póstkort, reikningar og að miklum
hluta samanstendur það af pappírum sem
tengjast hvers kyns rannsóknarvinnu sem
listamaðurinn hefur fengist við. „Þetta er
ákveðin leið til afgreiða þetta efni og skilja
við það,“ segir Unnar Örn sem er að leggja
lokahönd á glerhýsið þegar blaðamann ber
að garði. Hýsið er smíðað úr viði og gleri og
heldur varla veðri eða vindum og því lítið
skjól fyrir allt það sem sent er þangað inn –
og dagar þar uppi. Því er víst að hrörnun
bíður aðsenda efnisins. Yfirborðssafnið er
því yfirbyggingin sem hýsir Girndararkífið,
þ.e.a.s. græðgi safnarans sem verður að lok-
um að arkífi þar sem allt bíður óumflýj-
anlegrar hrörnunar. Unnar Örn segir að
efnið þurfi ekki eingöngu að koma frá hon-
um heldur getur hver sem er sent í raun-
inni hvað sem er.
Síðan er það í höndum starfsfólks safns-
ins að byggja upp arkífið og taka á móti
öllu efninu sem fer inn en fyrst er það
merkt og samþykkt formlega með stimpli.
Þá mun rithöfundurinn og sýningastjór-
inn Lesley Young halda eins konar dagbók í
tengslum við verkið þar sem ætlunin er að
skrásetja ferlið og allar þær breytingar sem
verða á Girndararkífinu. Þegar sýningunni
verður lokað í október stendur til að gefa út
bók þar sem verk Unnars Arnar í Safni
verður skráð sem hluti af stærri heild í ferli
listamannsins.
Bókin er samvinnuverkefni Unnars Arn-
ar, Ármans Agnarssonar, Oddnýjar Eirar
Ævarsdóttur, Lesley Young og Birtu Guð-
jónsdóttur í Safni.
Draumkennd veröld
Davíð Örn Halldórsson býr og starfar í
Reykjavík og fæst hann nánast eingöngu
við málaralistina. Síðast tók hann þátt í
sýningunni „Pakkhús postulanna“ sem hald-
in var í Listasafni Reykjavíkur í fyrra og
vöktu verk hans þar mikla athygli og hlutu
mikið lof. Málverkin sem Davíð Örn sýnir í
Safni eru þrettán talsins og eiga sum hver
rætur nokkur ár aftur í tímann en önnur
eru splunkuný. Ekki er um eiginlega mál-
verkasýningu að ræða heldur er réttara að
kalla þetta innsetningu en í sýningarrýminu
hefur Davíð einnig úðað tvær fígúrur á
veggina sem blandast saman við draum-
kenndan heim málverkanna. Að sögn Dav-
íðs vísar titillinn „Quadro Pop“ í tölvuleik,
ekki ósvipaðan Tetris, sem félagar hans
spiluðu mjög mikið eða þangað til leikurinn
fór að yfirtaka drauma þeirra.
Málverk Davíðs eru öll mjög draumkennd
og ríkir í þeim mikil litagleði en bak-
grunnur Davíðs liggur í grafík og það leynir
sér ekki í verkunum hans. Verkin vísa með-
al annars til teiknimynda, veggjalistar, pop-
listar og eins og áður sagði, tölvuleikja.
Efniviðurinn sem hann notast við er mjög
breytilegur en hann málar yfirleitt á hvers
kyns tréplötur, ýmist með málningu, tússi,
stenslum eða lakki. Myndirnar eru í senn
svipaðar og á sama tíma ólíkar. Oft má sjá
eins konar fantasíulandslag í málverkunum
og stundum glittir í kunnugleg form eða
skrítnar fígúrur. Og það er heilmikið líf í
verkunum og yfirleitt er þar einhver frá-
sögn í gangi sem tilheyrir hugsanlega
stærra samhengi – eins og stakur rammi í
myndasögu.
Einkasýningarnar tvær verða opnaðar í
Safni í dag klukkan 16 og stendur sýning
Davíðs til 1. júlí en sýning Unnars fram í
október.
Fantasíulandslag og hrörnunararkíf
Morgunblaðið/G.Rúnar
Tveir Unnar Örn og Davíð Örn opna báðir einkasýningu í Safni í dag. Sýningarnar nefnast
„Quadro Pop“ og „Yfirborðssafnið – Girndararkífið – Hrörnunararkífið“.
Eftir Pétur Blöndal
pebl@mbl.is
STOFUDRAMA fær nýja merkingu í leik-
riti Sigtryggs Magnasonar Yfirvofandi,
enda er það sett upp í stofunni heima hjá
honum. Þegar blaðamann ber að garði sit-
ur Ingvar Sigurðsson makindalega í sóf-
anum. „Nú er þetta Mogginn,“ kallar Edda
Arnljótsdóttir úr næsta herbergi. „Sjálf-
stæðisflokkurinn! Þá set ég á mig varalit-
inn.“
Sigtryggur sest með blaðamanni í eld-
húsinu og kemur upp úr dúrnum að fáu
verður breytt á heimilinu fyrir uppfærsl-
una, að öðru leyti en því að opna og loka
dyrum. Og dyrunum er einmitt lokað inn í
eldhúsið þannig að æfingin geti hafist. „Við
erum að sigla inn í mæðginaatriði þar sem
er smávegis karókísöngur,“ segir Sig-
tryggur til skýringar.
Fyrir nokkru sýndi Þjóðleikhúsið verk
Sigtryggs Herjólfur er hættur að elska og
hann segir Yfirvofandi að einhverju leyti
framhald á þeim pælingum um samskipti
og samskiptaleysi, hamingju og óhamingju.
„Það eru þrjár persónur í verkinu, hjónin
hann og hún, og síðan strákurinn sem
stjórnar framvindu verksins og er lykillinn
að þeim, kannski á óvæntan hátt. Þetta er
kannski meira ástand en framvinda, þó að
það gerist ýmsilegt.“
– Af hverju heima í stofu?
„Ég sá þetta ekki alveg fyrir mér á sviði.
Þegar ég skrifa á ég erfitt með að hugsa
rýmislega og sjá verkið fyrir mér á sviði.
Ég var á tímabili farinn að hugsa það inn í
gám, en þótti það aðeins of kalt, þannig að
við enduðum bara hér heima. Það á ágæt-
lega við þar sem leikritið fjallar um þessi
hjón og við sjáum þau dálítið eins og í dýra-
lífsmynd – í sínu náttúrulega umhverfi.“
– Líkjast þau þá húsráðendum?
„Nei, langt í frá. Ég trúi ekki á það að
maður þurfi að lifa allt sjálfur til að geta
skrifað um það. Ég held að sköpunargáfan
sé flóknari en svo, enda lenda fjölmargir í
hörmungum án þess að geta komið því frá
sér. Ég er mjög hamingjusamur maður.“
Hann segir það einfaldlega hafa verið
minnst vesen að fara heim til sín. „Þó að við
séum stundum sjö í heimili, þá er ágætt að
þurfa ekki að fara að heiman til að fara á
æfingar. Og fjölskyldan hefur tekið þessu
vel. Börnin leika sér bara í herbergjum sín-
um, en fylgjast líka með og finnst þetta
spennandi. Þetta er auðvitað dálítið sérstök
reynsla, en það er yndislegt að hafa þessa
miklu listamenn á heimilinu. Ég kvarta
ekki. Og ef þau fá kaffi eru þau ánægð.“
Það eiga aðeins eftir að rúmast 25 manns
í salnum á heimili Sigtryggs að Lokastíg 5
á frumsýningunni á fimmtudaginn kemur.
Höfundurinn og framleiðandinn selur sjálf-
ur miða á næstu sýningar í gegnum tölvu-
póst á slóðinni: naiv@internet.is
Hjónalíf í sínu náttúrulega umhverfi
Stofudrama Sigtryggur Magnason með nokkra af aðstandendum sýningarinnar í bakgrunni heima í stofu.
Í Listamannahús-
inu á Seljavegi 32
er að finna 47
vinnustofur SÍM,
Sambands ís-
lenskra myndlist-
armanna. Þar er
einnig sýning-
arsalur sem heldur
reglulega sýningar
opnar almenningi
og hinn 1. maí sl.
var opnuð þar sýn-
ing þeirra Braga
Ásgeirssonar, Ein-
ars Hákonarsonar,
Hafsteins Aust-
mann, Kjartans Guðjónssonar og Kristjáns Davíðssonar.
Bragi Ásgeirsson sýnir olíumálverk sem ef til vill mætti
kalla ljóðræna strangflatarlist, en íslenskir listamenn hafa
löngum gætt alþjóðlegar liststefnur séríslensku ljóðrænu
yfirbragði. Hér minnir mýkt síendurtekinna drátta á yf-
irborði á sólmerlað haf en myndheiti eins og Mallorca og
Morgunn hjálpa áhorfandanum við slíkar náttúrutengingar.
Einar Hákonarson sýnir nokkuð umfangsmikið og metn-
aðarfullt verk, Boðberinn, í dempuðu litrófi. Hafsteini Aust-
mann bregst ekki bogalistin í lýrískum vatnslitamyndum
sínum. Kjartan Guðjónson sýnir fjögur verk, fígúratífar
myndir og ljóðræna abstraktsjón og er nokkur breidd í
myndum hans. Kristján Davíðsson hefur löngu sannað sig
sem einn okkar bestu málara og sýnir það einnig hér.
Málverk fimmmenninganna eru ólík innbyrðis en skapa
þó heild sem talar opið til áhorfandans. Þessir listamenn
vinna samkvæmt vinnuaðferðum sem hafa sannað gildi sitt,
verk þeirra eru aðgengileg og auðvelt að njóta þeirra, því er
óhætt að mæla með innliti á Seljaveginn, ekki síst fyrir þá
listamenn af yngri kynslóðinni sem taka þátt í grósku mál-
verksins nú um stundir, ósjaldan með tilvísunum í verk fyrri
kynslóða.
Myndir mætast og
ljóðræna vaknar
MYNDLIST
Seljavegur 32, SÍM salurinn
Til maíloka. Opið fim. til lau. frá kl. 14-17.
Samsýning: Bragi Ásgeirsson, Einar Hákonarson, Hafsteinn Aust-
mann, Kjartan Guðjónsson, Kristján Davíðsson
Ragna Sigurðardóttir
Morgunblaðið/Kristinn