Morgunblaðið - 23.08.2007, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. ÁGÚST 2007 29
MINNINGAR
✝ Magdalena Jór-unn Búadóttir
fæddist í Hveragerði
19. mars 1934. Hún
lést á Landspítala,
Landakoti, 14. ágúst
síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Búi Þorvaldsson
mjólkurbússtjóri, síð-
ar verslunarmaður í
Reykjavík, f. 20.10.
1902, d. 20.10. 1983,
og Jóna Erlends-
dóttir, f. 4.2. 1903, d.
31.12. 1993. Systkini
Magdalenu eru Kristján, f. 25.10.
1932, tvíburarnir Þorvaldur og Er-
lendur, f. 11.3. 1937, og Þórður, f.
19.12. 1944. Magdalena giftist 5.7.
1963 Höskuldi Baldurssyni bækl-
unarskurðlækni, f. 30.5. 1934. For-
eldrar hans voru Baldur Stein-
grímsson skrifstofustjóri, f. 21.6.
1904, d. 5.9. 2000, og Margrét S.
Íslands í október 1956. Hún starf-
aði næstu árin á lyflæknisdeild
Landspítalans, Sahlgrenska sjúkra-
húsinu í Gautaborg ( 1958-59) og
Söder-sjúkrahúsinu í Stokkhólmi
(1960-61). Magdalena var búsett í
Bandaríkjunum á árunum 1963-67
ásamt manni sínum og starfaði þar
á sjúkrahúsi Texas-háskóla í Galve-
ston á lyflæknis-, kvensjúkdóma-
og fæðingardeild. Hún var kennari
við Hjúkrunarskóla Íslands 1968-70
og við Nýja hjúkrunarskólann
1972-73. Hún starfaði síðan við
ýmsar sjúkrastofnanir, síðustu
starfsárin við Heilsugæslustöð Mið-
bæjar. Magdalena starfaði mikið að
félagsmálum innan Hjúkrunar-
félags Íslands, var m.a. ritari í
stjórn félagsins 1971-75 og fulltrúi
og ritari í hjúkrunarráði 1974-78.
Hún var í ritnefnd þeirri er safnaði
efni og undirbjó útgáfu Hjúkrunar-
fræðingatals II og III. Magdalena
var um árabil í sóknarnefnd Grens-
ássóknar, auk þess sem hún starf-
aði í kvenfélagi kirkjunnar til ævi-
loka.
Útför Magdalenu Jórunnar Búa-
dóttur verður gerð frá Grensás-
kirkju í dag og hefst athöfnin kl.
13.
Símonardóttir, f.
9.11. 1896, d. 15.9.
1989. Börn Magda-
lenu Jórunnar og
Höskuldar eru: 1)
Margrét Jóna lyfja-
fræðingur, f. 25.4.
1972, gift Torfa Pét-
urssyni lyfjafræð-
ingi, f. 23.3. 1968.
Þeirra börn eru
Magdalena Anna, f.
12.2. 1996, Helena
Lilja, f. 6.6. 2002, og
Diljá Dögg, f. 17.1.
2007. 2) Baldur Búi
húsasmiður, f. 18.4. 1977, kvæntur
Hönnu Rut Jónasdóttur hjúkrunar-
fræðingi, f. 2.10. 1972. Þeirra börn
eru Dagbjört Gísladóttir, f. 15.7.
1997, og Höskuldur Þórir, f. 9.2.
2005.
Magdalena útskrifaðist úr
Kvennaskólanum í Reykjavík 1952
og lauk námi við Hjúkrunarskóla
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka þér
þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Blessuð sé minning þín, elsku
Magdalena.
Þín tengdadóttir,
Hanna Rut.
Þegar ég kyssti ömmu eftir að hún
dó rifjuðust upp allar góðu minning-
arnar með henni.
Ég á ömmu minni allt gott að
þakka og hún var alltaf svo góð við
mig. Ég man þegar ég var lítil og gisti
hjá ömmu og afa í Hvassaleiti. Þá var
ég leið því mamma var í burtu en þeg-
ar amma sá að ég var leið kom ég í
fangið á henni og hún kyssti á tárin
mín. Þá söng hún fyrir mig „Sofðu
unga ástin mín“ alveg eins og mamma
gerði alltaf og þá varð ég aftur glöð.
Amma kenndi mér oft gamlar góð-
ar vísur úr Vísnabókinni eins og „Bí bí
og blaka“ og „Sáuð þið hana systur
mína“ og margar aðrar vísur. Amma
var mikil handavinnukona. Henni
fannst gaman að sauma og prjóna og
eins að hjálpa mér að sauma og
prjóna. Amma hafði líka gaman af því
að föndra og föndraði oft margt snið-
ugt og skemmtilegt. Til dæmis bjó
hún til snjókalla úr plastpokum og
kenndi mér að búa til pappírssnjó-
kalla og servíettuhringi.
Amma var glöð, hjartahlý, þolin-
móð og hún hafði alltaf tíma til að
hlusta á mig og tala við mig. Amma
gat alltaf kennt mér svo margt. Ég
man þegar ég fór með ömmu og afa að
Látrum. Þá fór amma með mér út að
sýna mér blómin og hvað þau hétu.
Það var gaman. Alltaf þegar ég var
með ömmu leið mér vel. Amma kom
alltaf til okkar á jólunum og það gerði
jólin skemmtilegri.
Ég elskaði ömmu mína mjög mikið
og ég er stolt af því að heita sama
nafni og hún. Það er allt svo öðruvísi
eftir að amma dó og það má segja að
það sé mjög tómlegt án hennar.
Ég sakna þín, amma mín.
Hvíldu í friði.
Þín,
Magdalena.
Elsku amma okkar.
Þú varst alltaf svo brosmild og góð.
Kvöldið sem þú veiktist fyrst, voruð
þið afi nýbúin að vera í heimsókn hjá
okkur. Þið voruð að koma frá París og
auðvitað fengum við gjafir. Ég, Dag-
björt, var að læra og átti að skrifa eitt-
hvað um heimilistæki sem voru notuð
í gamla daga. Þú gast aldeilis sagt
mér frá þeim. Þú vissir svo margt.
Höskuldur Þórir er svo lítill og skil-
ur ekki mikið, en ég mun segja honum
frá þér og svo eigum við margar fal-
legar myndir af þér.
Takk fyrir allt, elsku besta amma.
Við söknum þín, en við vitum að þér
líður vel uppi á himnum hjá Guði og
englunum.
Þín,
Dagbjört og Höskuldur Þórir.
Í kirkjugarðinum á Brjánslæk hvíl-
ir hvítvoðungurinn Jórunn og í Foss-
vogi önnur systir með sama nafni,
sem var hrifin burt úr faðmi fjölskyld-
unnar í blóma lífsins, eftirlæti og sól-
argeisli ættingja og vina. Þegar móðir
okkar sagði Magðalenu ömmu okkar,
að hún vildi láta nýfædda dóttur heita
Magðalenu, bað amma hana að leyfa
nafni Jórunnar sinnar að vera með.
Magðalena Jórunn, eina systirin í
hópi fimm systkina, var afar um-
hyggjusöm um foreldra sína. Hún var
góð dóttir. Af einstakri hugkvæmni,
alúð og innileika færði hún gjafir,
hvar sem hún kom, lagði lið og kveikti
ljós. Hún var góð systir.
Á dögunum kom ég í kirkjugarðinn
á Brjánslæk. Að þessu sinni var ekki
aðeins litla Jórunn hugleikin, á hug-
ann leituðu minningar um nýlátna
systur. Yfir dyrum gamla prestset-
ursins er tilvísun í bæn, sem séra
Bjarni Símonarson valdi sem yfir-
skrift (1. Kon. 8.29): „að augu þín séu
opin yfir þessu húsi dag og nótt, yfir
þeim stað, er þú hefur um sagt: Þar
skal nafn mitt búa.“ Mér fannst að
þessi orð hefðu verið einkunnarorð
systur minnar fyrir heimili hennar,
musteri hennar. Hún var góð móðir.
Síðustu mánuðir voru henni erfiðir,
það þurfti að leggja henni lið og
kveikja hjá henni ljós. Hún var þakk-
lát og glöð, þegar ég kvaddi hana síð-
ast, og gat gert orð Herdísar Andr-
ésdóttur skáldkonu að sínum:
Lækkar lífdaga sól.
Löng er orðin mín ferð.
Fauk í faranda skjól,
fegin hvíldinni verð.
Guð minn, gefðu þinn frið,
gleddu’ og blessaðu þá,
sem að lögðu mér lið.
Ljósið kveiktu mér hjá.
Henni er fyrir margt að þakka.
Þorvaldur Búason.
Hún bar nöfn föðurömmu okkar,
Magdalenu Jónasdóttir sem um langt
árabil var prestsfrú í Sauðlauksdal
við Patreksfjörð, og föðursystur okk-
ar, Jórunnar Þorvaldsdóttur kennara
sem dó í blóma lífsins og var föðurfjöl-
skyldu okkar mikill harmdauði. Í fjöl-
skyldunni var hún alltaf kölluð Jór-
unn, sennilega afa og ömmu til
huggunar að þau mættu vita af fal-
legri stúlku með Jórunnarnafnið í ná-
munda við sig. Magdalena var hún þó
ávallt nefnd á löngum og heillaríkum
starfsvettvangi. Hún var eina systirin
í hópi fimm myndarsystkina, næstelst
og leit ávallt til bræðra sinna með um-
hyggju og farsæld þeirra í fyrirrúmi.
Hún naut þeirrar gæfu að alast upp
mitt í stórfjölskyldunni þar sem þrjár
kynslóðir bjuggu saman á miðhæð-
inni og þeirri efstu á Öldugötu 55 í
Reykjavík. Föðursystur okkar, Þur-
íður Þorvaldsdóttir skólahjúkrunar-
kona í Melaskóla, og Arndís Þorvalds-
dóttir, lengi umboðsmaður Happ-
drættis Háskóla Íslands í Vestur-
bænum, héldu heimili með séra
Þorvaldi Jakobssyni afa okkar, sem
minnst er sem einstaks íslensku- og
stærðfræðikennara í Flensborg í
Hafnarfirði, og Magdalenu ömmu
sem við barnabörnin fengum ekki að
njóta lengi. Magdalena prestsfrú í
Sauðlauksdal var merk hannyrða-
kona. Sitthvað af handarverkum
hennar, dætra hennar og nemenda
eru nú varðveitt á byggðasafninu að
Hnjóti í Örlygshöfn.
Á efstu hæðinni á Öldugötunni
bjuggu þau Búi Þorvaldsson frá
Sauðlauksdal, mjólkurfræðingur, og
kona hans Jóna Erlendsdóttir frá
Hvallátrum, með börnunum sínum
fimm. Gestir og gangandi streymdu
þangað að vestan og nutu þeirrar
rómuðu gestrisni sem ríkti á báðum
hæðunum. Og umræðan var svo und-
ursamlega öll að vestan, um fyrri tíma
og nýja. Þannig var sú umgjörð sem
Magdalena Jórunn og bræður hennar
ólust upp í einstök gestumblíða og
viðræðulist. Það var gaman að vera
barn, þegar fjölskyldan var öll komin
saman.
Magdalena Jórunn fetaði í fótspor
þeirra kvenna sem voru henni fyrir-
myndir á hæðunum tveim og varð
hjúkrunarfræðingur eins og Þuríður
föðursystir. Hún var afar vel menntuð
í fagi sínu, dvaldi við framhalds- og
sérnám á sjúkrahúsum í Svíþjóð og
um þriggja ára skeið við háskóla-
sjúkrahús í Texas í Bandaríkjunum.
Hún vann einnig alla tíð af einurð að
mannúðarmálum. Jóna Erlendsdóttir
móðir hennar var formaður Hvíta-
bandsins í fjölmörg ár. Magdalena
Jórunn fylgdi henni á fundi þess
merka félags og var traustur og góð-
ur liðsmaður bæði í félagsmálum og
hjúkrunarframförum þjóðarinnar.
Magdalena Jórunn skilur eftir sig
fallega lífsmynd. Gæfan var henni
hliðholl. Hún átti afbragðs eiginmann,
tvö gjörvuleg börn sem hefur farnast
vel og barnabörnin voru henni bjart
sólskin.
Við, afkomendur Finnboga Rúts
Þorvaldssonar frá Sauðlauksdal,
minnumst Magdalenu Jórunnar
frændkonu okkar með mikilli hlýju og
vottum fjölskyldu hennar allri inni-
legan samhug okkar á döprum stund-
um.
Vigdís Finnbogadóttir.
Í dag verður Magdalena J. Búa-
dóttir borin til grafar. Leitar hugur-
inn þá til baka. Fyrstu kynni mín af
henni voru á námsárum mínum í
Hjúkrunarskóla Íslands. Hún starf-
aði þá við hjúkrun á Landspítala Ís-
lands. Vakti hún sérstaka athygli
mína. Ég dáðist að því hversu snögg
hún var við vinnu sína og var hún ein-
staklega góð og tillitssöm við sjúk-
lingana. Hún hafði mikla útgeislun,
var alltaf létt í lund og hún var björt
yfirlitum. Fljótlega komst ég að því
að við Magdalena værum frænkur,
Magdalena Jórunn
Búadóttir
SJÁ SÍÐU 30
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ERIKA GUÐJÓNSSON,
áður til heimilis á Brimhólabraut 26,
Vestmannaeyjum,
Helgubraut 7,
Kópavogi,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund föstudaginn
10. ágúst.
Útför hefur farið fram.
Fyrir hönd aðstandenda,
Reynir Carl Þorleifsson, Jenný Eyland,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÁRNI IBSEN,
lést þriðjudaginn 21. ágúst.
Hildur Kristjánsdóttir,
Kári Árnason, Sigurrós Jónsdóttir,
Flóki Árnason, Jenný Guðmundsdóttir,
Teitur Árnason,
Darri Kárason,
Jón Árni Kárason,
Bríet Flókadóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, amma, langamma, tengda-
móðir og systir,
KRISTÍN AÐALHEIÐUR ÓSKARSDÓTTIR,
(Alla),
Þórufelli 18,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítala í Kópavogi fimmtu-
daginn 16. ágúst.
Jarðarför fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
24. ágúst kl. 15.00.
Vigdís, Bjarney, Sigurrós,
barnabörn, barnabarnabörn, tengdabörn og systkini.
✝
Ástkær faðir okkar,
GUÐMUNDUR J. KRISTJÁNSSON
dúklagninga- og veggfóðrarameistari,
Bakkagerði 12,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni miðvikudaginn
22. ágúst.
Guðni Guðmundsson,
Örn Guðmundsson,
Áslaug Guðmundsdóttir,
Þórlaug Guðmundsdóttir,
Albert Guðmundsson,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
GUÐNÝ Þ. ÞÓRÐARDÓTTIR
frá Neskaupstað,
andaðist á Hrafnistu í Hafnarfirði sunnudaginn
12. ágúst sl.
Hún verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju í Hafnar-
firði í dag, fimmtudaginn 23. ágúst, kl. 13:00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hinnar
látnu, er bent á líknarstofnanir.
Axel Óskarsson,
Jóhanna Kristín Óskarsdóttir,
Friðrik Grétar Óskarsson,
Auður Sigurrós Óskarsdóttir,
Bergþóra Óskarsdóttir
og fjölskyldur.