Morgunblaðið - 29.11.2007, Blaðsíða 36

36 FIMMTUDAGUR 29. NÓVEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Maggý fæddist íStykkishólmi
25. ágúst 1923 og
bjó hún alla sína tíð
þar. Hún andaðist á
St. Franciskusspít-
alanum í Stykk-
ishólmi 19. nóv.
2007.
Foreldrar hennar
voru Lárentsínus
Mikael Jóhannesson
og Sigríður Bjarna-
dóttir, bæði látin.
Maggý var elst af 9
systkinum, eru nú 7
á lífi. Hún gekk í Barna- og ungl-
ingaskóla Stykkishólms og vet-
urinn 1940-41 stundaði hún nám í
Héraðsskólanum á Laugarvatni.
Eftir þann vetur fór hún að vinna
á saumastofu Kaupfélagsins og
lærði þar herrafatasaum.
Hún giftist Ágústi Bjartmars
húsasmíðameistara árið 1952.
Börn þeirra eru: Petrína Rakel
f. 1952, sonur hennar er Ágúst
Jensson, kvæntur Dagbjörtu Víg-
lundsdóttur, dóttir þeirra er Rak-
el Dórothea f. 2006. Kristján f.
1954 kv. Jóhönnu Rún Leifs-
dóttur. Börn þeirra,
María Kristín f.
1984 og Guðmundur
f. 1987.
Lárentsínus Helgi
f. 1958, kv. Erlu
Leifsdóttur, þau
slitu samvistum.
Barn þeirra er
Maggý, f. 1993.
Sambýliskona Lár-
entsínusar Helga er
Heiðrún Leifsdóttir.
Maggý vann sem
talsímavörður hjá
Pósti og síma með
hléum frá 1942-1979 en þá fór hún
í fasta stöðu þar uns hún lét af
störfum 1988.
Áhugamál hennar voru söngur
fyrst og fremst og söng hún með
Kirkjukór Stykkishólmskirkju frá
14 ára aldri, í rúm 50 ár.
Einnig var hún mikil hann-
yrðakona. Hún starfaði lengi í
kvenfélagi Hringsins, meðal ann-
ars sem formaður, hún var heið-
ursfélagi þess til margra ára.
Útför hennar fer fram frá
Stykkishólmskirkju fimmtud. 29.
nóvember kl. 14.
Mig langar að minnast Maggýjar
Lárentsínusdóttur frá Stykkishólmi
en hún var einstaklega ljúf og góð
kona og ég tel mig hafa verið af-
skaplega heppna að fá að kynnast
henni og vera tengdadóttir hennar í
yfir tuttugu ár.
Maggý var afar yfirveguð og
vönduð alla tíð og bjó yfir einstöku
jafnaðargeði og heimili hennar og
Ágústs bar snyrtimennsku hennar
og vandvirkni fagurt vitni. Það var
alveg sama hvert litið var, allt var
hreint og strokið og hver hlutur á
sínum stað. Hún, eldaði, bakaði,
saumaði og prjónaði og féll yfirleitt
ekki verk úr hendi, en ef hún átti
lausa stund spilaði hún gjarnan á
spil og hún og Ágúst settust gjarnan
og spiluðu orrustu þegar búið var að
ganga frá eftir matinn, eða þegar
ekkert skemmtilegt var í sjónvarp-
inu. Maggý var líka ótrúlega heppin
í spilum og þegar hún tók þátt í fé-
lagsvist kom hún oftar en ekki heim
með fyrstu verðlaun. Meðan Maggý
hafði heilsu til hafði hún unun af því
að hafa falleg blóm í kringum sig.
Ágúst byggði yfir svalirnar á Skóla-
stígnum og Maggý fyllti þær af rós-
um, tóbakshornum, begóníum og
alls konar blómum. Pottarnir skiptu
tugum og Maggý vökvaði og nostr-
aði við plönturnar af jafnmikilli um-
hyggju og vandvirkni og hún hugs-
aði um fjölskylduna sína. Blómin
launuðu henni umhyggjuna með því
að blómstra fallega svo vikum skipti
henni til mikillar ánægju.
Hún var líka ein af þessum mynd-
arlegu húsmæðrum sem báru fram
kaffi og mat við dúkað borð með
tauservéttum, fimm sinnum á dag,
hvort sem það var miðvikudagur
eða sunnudagur. Svo átti hún yf-
irleitt alltaf eitthvað í frystinum til
að hafa með kaffinu og ef ekki bak-
aði hún gjarnan pönnukökur eða
vöfflur. Það fór að minnsta kosti
aldrei neinn svangur frá hennar
borði. Hún var afskaplega lítillát og
afsakaði gjarnan þann viðurgjörn-
ing sem hún bar fram eins og
kvenna af hennar aldri var gjarnt,
þó flestar yngri konur myndu prísa
sig sælar yfir því sem hún reiddi
fram.
Barnabörnin elskuðu líka grjóna-
grautinn hennar ömmu Maggýjar,
pönnsurnar hennar, brúnkökuna og
jólaísinn. Þau elskuðu líka ömmuna
sem gaf sér tíma til að spjalla við
þau og spila við þau þegar þeim
leiddist og kenndi þeim að svara
kurteislega í símann. Og þó að þessi
amma væri lasin í fótunum sínum
gat hún setið á stól og leikið við
börnin í boltaleik. Hún las líka mik-
ið fyrir þau og söng fyrir þau þegar
þau voru þreytt. Maggý litla mín
var mikil ömmu stelpa og ég hef þá
trú að unga stúlkan sem nú þarf að
kveðja þessa hlýju góðu ömmu sína
hafi fengið í arf talsvert af persónu-
einkennum hennar. Mér þætti að
minnsta kosti sómi að því að eitt-
hvað væri líkt með þeim nöfnunum.
Ég sendi Ágústi, Petý, Kristjáni,
Lassó og fjölskyldum þeirra inni-
legar samúðarkveðjur. Blessuð sé
minning Maggýjar.
Guðrún Erla Leifsdóttir.
Nú er hún elsku besta amma mín
farin frá okkur. Það var mjög sér-
stök tilfinning þegar mamma
hringdi í mig og sagði mér að hún
væri fallin frá. Þegar amma var
lögð inn á spítala í maí í fyrra leiddi
maður hugann að því annað slagið
að hún gæti farið að kveðja okkur.
Nú hefur það gerst og ég sakna
hennar mjög mikið, því hún amma
mín var alveg einstök kona. Það er
huggun harmi gegn að hún kvaddi
okkur brosandi og ég veit að hún er
komin á góðan stað þar sem hún er
án nokkurs vafa syngjandi glöð.
Ég var svo heppinn að fá að alast
að stórum hluta upp hjá ömmu og
afa. Við mamma bjuggum niðri hjá
þeim þar til ég var 10 ára og það að
hafa ömmu og afa hjá sér var alveg
ómetanlegt. Ég átti bara eina
ömmu og það var alveg meira en
nóg því hún var alveg einstök kona
og stórkostleg amma í alla staði.
Hún var alltaf til staðar fyrir mig
og litlu bræður mína sem og alla
aðra. Ég minnist þess hvað mér
fannst gaman að fara til ömmu í
vinnuna hennar á símanum þar sem
hún vann stóran hluta ævinnar. Ég
held svei mér þá að hún hafi þekkt
öll símanúmer á Íslandi á þessum
tíma, svo minnug var hún. Það sem
mér fannst þó alltaf best var þegar
amma kallaði á mig og sagði mér að
hún væri búin að baka handa mér
pönnukökur því þá var veisla og
pönnukökurnar hennar ömmu voru
að sjálfsögðu þær allra bestu sem
völ var á, sem og flest það sem
amma gerði í eldhúsinu. Alltaf þeg-
ar ég kom með vini mína heim og
við vorum að leika okkur á gang-
inum í ýmsum íþróttum gátum við
treyst á það að amma var klár með
mjólk og kökur handa okkur, ýmist
í hálfleik eða að leik loknum.
Ég eyddi miklum tíma með
ömmu og afa þegar ég var yngri og
einnig eftir að ég varð eldri og ég
gat ávallt leitað til ömmu ef það var
eitthvað sem mér lá á hjarta, alltaf
var amma til staðar og studdi mann
heilshugar.
Hún amma mín var alveg einstak-
lega mikil barnakona og öllum börn-
um sem til hennar komu leið alltaf
alveg ofboðslega vel hjá henni. Við
erum sex barnabörnin. Henni þótti
alveg ofboðslega vænt um okkur og
ljómaði alltaf öll þegar eitthvert
okkar kom til hennar og ég man
hvað hún var ofboðslega ánægð þeg-
ar að hún fékk alnöfnu, það fannst
henni toppurinn. Amma eignaðist
sitt fyrsta barnabarnabarn í fyrra
þegar litla dóttir mín fæddist. Mér
fannst alltaf mjög gaman að fara
með hana að heimsækja langömmu
sína og þrátt fyrir að amma gæti
ekki tjáð sig þá sá maður að hún
gerði sér grein fyrir því að þarna
var lítil stúlka sem tengdist henni
mjög mikið. Ég vildi óska þess að
dóttir mín hefði fengið tækifæri til
þess að kynnast langömmu sinni
betur því góðhjartaðri og yndislegri
konu er vart hægt að hugsa sér. En
elsku besta amma lifir í minni minn-
ingu og þannig mun dóttir mín
kynnast þessari stórkostlegu konu
sem að langamma hennar var.
Elsku amma, ég sakna þín alveg
ofboðslega mikið og mun ávallt gera
það. Ég mun halda í allar þær góðu
minningar sem ég á um þig og
hugsa til þín og ég veit það að þú
munt vaka yfir okkur börnunum
þínum sem þér þótti alltaf svo vænt
um.
Þinn
Ágúst.
Elsku amma.
Það var leiðinlegur endir á 16 ára
afmælisdeginum mínum 18. nóv. sl.
að fá þær fréttir frá sjúkrahúsinu að
þér hefði versnað, það var samt gott
að við gátum kvatt þig, áður en þú
kvaddir þennan heim. Við vitum að
þú ert á góðum stað og þér líður vel.
Okkur bræðurna langar, elsku
amma, að þakka þér húsaskjólið
sem við áttum alltaf hjá þér og afa á
Skólastígnum, líka fyrir spila-
mennskuna, grjónagrautinn og
pönnukökurnar þínar. Þetta eru
okkar minningar um þig, elsku
amma, og aldrei munum við gleyma
fallega brosinu þínu, þegar við kom-
um til þín í heimsókn á spítalann,
það fór ekki af þér á meðan við
stoppuðum hjá þér og þú hélst líka í
hendurnar á okkur allan tímann.
Þetta var þinn tjáningarmáti þar
sem þú gast ekki talað og okkur
þótti þetta notalegt.
Elsku amma, hvíl í friði, þú þarft
ekki að hafa áhyggjur af afa, hann á
alltaf húsaskjól hjá okkur í Lágholt-
inu.
Kærar kveðjur, þínir
Guðni og Sæþór.
Við systkinin bjuggumst nú ekki
við að þurfa að kveðja hana Maggý
ömmu svona snöggt, þótt okkur hafi
kannski grunað að hún ætti ekki
mjög langt eftir. Þetta bar svo brátt
að og lítill tími gafst til að átta sig á
hlutunum.
Við eyddum hverju sumri hjá
ömmu og afa í Hólminum þegar við
vorum yngri og aldrei klikkaði gest-
risnin á Skólastígnum. Þar væsti
ekki um okkur.
Amma var alveg yndisleg og góð
manneskja. Hún hafði endalausa
orku í að dekra við okkur barna-
börnin, baka ógrynnin öll af allskyns
kökum og pönnukökum sem öllum
börnunum þótti svo góðar og pönt-
uðu hjá henni í tonnatali. Og þvílíka
þolinmæði hafði hún í að spila og
dunda sér með okkur öllum. Við vor-
um ekki nógu dugleg að heimsækja
Hólminn þegar heilsu hennar byrj-
aði að hraka, en það var alltaf gott
að sjá hana. Þótt hún hafi ekki getað
tjáð sig með orðum síðustu árin fór
ekki á milli mála að hún þekkti fólk-
ið sitt alltaf og fannst gott að hafa
okkur hjá sér. Hún brosti sínu
breiðasta brosi og hló, hélt þétt í
hendurnar á okkur og sönglaði eins
og hún gerði alltaf.
Við erum óendanlega þakklát fyr-
ir að hafa átt hennar síðustu stundir
Maggý
Lárentsínusdóttir
Elsku besti Siggi
Villi. Við eigum erfitt
með að kveðja þig, við gátum alltaf
leitað til þín og þú gafst okkur góð
ráð – alltaf jafn jarðbundinn rétt-
sýnn og greindur.
Já, hvílík þolinmæði sem þú sýnd-
ir okkur, elsku Siggi Villi. Þér var
svo margt til lista lagt að það tæki
heila bók að skrifa um alla þín
kosti.Við þökkum fyrir hvað þið
mamma áttuð góða ævi saman – já,
Sigurður V. Hallsson
✝ Sigurður Vil-helm Hallsson
fæddist á Akureyri
18. desember 1930.
Hann lést á líkn-
ardeild Landspítala
á Landakoti 18.
október síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Fossvogs-
kapellu 30. október,
í kyrrþey.
guð fann tvær falleg-
ar sálir og ákvað að
leiða þær saman.
Siggi Villi, þín hinsta
ósk var að við mynd-
um hugsa vel um
mömmu, við lofum
því. Við vitum að þú
ert hjá okkur eins og
þú verður ávallt í
hjörtum okkar. Við
kveðjum þig með
söknuði þar til við
hittumst á ný.
Flýt þér, vinur, í fegri heim.
Krjúptu að fótum friðarboðans
og fljúgðu á vængjum morgunroðans
meira að starfa guðs um geim.
(Jónas Hallgrímsson)
Þín að eilífu
Elísabet, Páll Viðar og
Sigurður Hrafn.


  


 



 
    
       
✝
Elskulegur bróðir okkar,
GUÐMUNDUR JÓNSSON
frá Ásmúla,
verður jarðsunginn frá Kálfholtskirkju laugardaginn
1. desember kl. 13.00.
Lilja Jónsdóttir,
Dagbjört Jónsdóttir.
✝
Ástkær móðir mín, dóttir okkar og systir,
ANDREA EY,
verður jarðsungin í dag, fimmtudaginn
29. nóvember.
Útförin fer fram frá Laugarneskirkju kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á
Samhjálp, bankanr. 1163-26-777, kt. 551173-0839.
Eyjólfur Ingi Andreuson,
Ingveldur Gísladóttir, Eyjólfur Pétursson
og systkini hinnar látnu.
✝
Innilegar þakkir til ykkar allra sem heiðruðuð minn-
ingu elsku pabba, tengdapabba, afa og langafa,
HJALTA ÞORSTEINSSONAR
málarameistara.
Hlýhugur ykkar og samúð hefur hjálpað okkur
mikið.
Guð blessi ykkur öll.
Sigrún Hjaltadóttir, Sævar Sigmarsson,
Jón Hjaltason, Lovísa Björk Kristjánsdóttir,
Anna Hrönn Hjaltadóttir, Einir Örn Einisson,
Þorsteinn Hjaltason, Hrafnhildur Björnsdóttir,
Anna Björg Björnsdóttir
og afabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, stuðning
og kveðjur við andlát og útför föður okkar,
ARINBJARNAR S. E. KÚLD.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á Hrafnistu.
Guð blessi ykkur öll.
Hilmar Jón,
Helga Ósk,
Eyjólfur Heiðar
og aðrir aðstandendur.