Morgunblaðið - 29.11.2007, Blaðsíða 37

með henni og fengið að kveðja hana
almennilega. Það var erfitt en ómet-
anlegt.
Nú segjum við eins og hún sagði
alltaf við börnin sín; Guð verndi þig
og varðveiti hvar sem þú ert, elsku
amma.
Guðmundur og María Kristín.
Vinkona mín Maggý Lárentsínus-
dóttir í Stykkishólmi er látin. Hún
hét sérstöku nafni og sjálf var hún
sérstök. Sómakona sem ekki mátti
vamm sitt vita, hlý og vönduð á
besta máta. Hún var sannur Hólm-
ari eins og þeir geta bestir verið og
vilja vera, átti heima í Stykkishólmi
frá vöggu til grafar. Hún ólst upp í
stórum systkinahópi, var elst, giftist
Hólmara, Ágústi Bjartmars, og
saman eignuðust þau þrjú fyrir-
myndarbörn og fallegt heimili. Allt
eins og best var á kosið og fólk vill
hafa lífið: Samrýnt fólk þar sem
reglusemi er í fyrirrúmi. Ég trúi að
hún hafi verið bæði góð systir og
eiginkona og ég veit að móðir og
amma var hún einstök. Ég á margar
fallegar myndir af Maggý í huga
mínum. Sú fyrsta er frá því þegar ég
kom sem unglingsstúlka vestan úr
eyjum til Stykkishólms, hún var þá
farin að vinna á símanum. Hún sat
við gamla skiptiborðið við vinnu
sína, gekk þá með frumburðinn. Ég
hlýt að hafa heillast af henni því svo
ótrúlegt sem það er, þá man ég
hvernig hún var klædd. Þegar ég
flutti í Stykkishólm nokkrum árum
seinna og bjó í Norska húsinu þá
gengu þau hjónin alltaf framhjá
þegar þau fóru í kirkju, en hún söng
alla tíð í kirkjukórnum, flott hjón og
virðuleg. Leiðir okkar lágu svo sam-
an í Kvenfélaginu. Þar vorum við
saman í stjórn og upp frá því vorum
við vinkonur. Við urðum því harla
glaðar þegar börnin okkar urðu
hjón og við eignuðumst sömu barna-
börnin, Maríu Kristínu og Guð-
mund. Hún var yndisleg amma, því
hún var einstaklega barngóð mann-
eskja. Við nutum þess nokkrum
sinnum að vera öll saman í veiði- og
sumarhúsi og eigum við hjónin mjög
góðar minningar frá þeim dögum og
ýmsum hátíðarstundum. Síðustu ár-
in voru erfið og mikið ok að geta
ekki tjáð sig með orðum, en við
reyndum að tala saman með því að
skoða myndir af fólkinu okkar og ég
fann að hún var ánægð með það
nýja samband sem þar hefur þróast.
Við áttum það sameiginlegt eins og
fleira.
Við hjónin þökkum samfylgdina
og vottum fjölskyldunni innilega
samúð.
María S. Gísladóttir,
Mosfellsbæ
Í dag verður kvödd frá Stykkis-
hólmskirkju sómakonan Maggý
Lárentsínusdóttir. Þegar ég fluttist
til Stykkishólms á sínum tíma
buðu þau Maggý og Ágúst mér að
dvelja hjá sér fyrstu vikurnar uns
fjölskyldan gat öll flutt og við kom-
ið okkur fyrir í nýju umhverfi. Þá
kynntist ég mjög vel mannkostum
Maggýjar og grandvörum lífsmáta
sem þau Ágúst höfðu tamið sér í
öllum samskiptum. Ég varð þess
einnig áskynja hversu miklir
Hólmarar þau voru og hversu ríkar
tilfinningar Maggý hafði gagnvart
því að samfélaginu vegnaði vel og
þar ættu sér stað framfarir og
framþróun. Hún leit á það sem
skyldu sína að ganga til þeirra
verka á vettvangi félagsstarfa sem
komu að gagni og gátu verið upp-
byggileg. Áratuga starf hennar í
kirkjukór Stykkishólmskirkju bar
þessu glöggt vitni.
Í tæp átta ár vorum við nágrann-
ar við Skólastíginn í Stykkishólmi
og hittumst daglega og áttum
margvísleg samskipti vegna odd-
vitastarfa Ágústar auk þess sem
vinátta og samstarf móður minnar
og Maggýjar á vettvangi kven-
félaganna og orlofsnefndar hús-
mæðra á Snæfellsnesi leiddi til enn
frekari samskipta og góðra kynna.
Hún var hollur ráðgjafi ungum
bæjarstjóra en tranaði sér ekki
fram þrátt fyrir einarðar skoðanir
á mönnum og málefnum. Með sinni
hógværu og fáguðu framkomu
gekk Maggý að hverju verki og
skapaði sér virðingu jafnt ná-
granna sem þeirra bæjarbúa sem
kynntust henni í leik og í starfi.
Starfsvettvangur hennar í áratugi
var á símstöðinni og pósthúsinu. Í
því starfi átti hún samskipti við
flesta bæjarbúa og þekkti alla. Hún
naut þess að sinna mikilvægu þjón-
ustuhlutverki sem veitt var á sím-
stöðvum landsins fyrir daga far-
síma og póstsendinga um netið. Nú
þegar Maggý er kvödd hinstu
kveðju þakka ég fyrir farsæla sam-
fylgd, votta henni virðingu mína og
sendi Ágústi og fjölskyldu þeirra
innilegar samúðarkveðjur frá okk-
ur Hallgerði.
Sturla Böðvarsson.
Við Maggý kynntumst fyrst í
gegnum Góðtemplararegluna. Hún
var í fararbroddi Barnastúkunnar
Björk í Stykkishólmi. Ég var þá ný-
kominn í Hólminn og gekk strax til
liðs við stúkurnar. Þar mynduðust
góð kynni sem entust okkur báðum.
Árið 1954 varð ég stöðvarstjóri
Pósts og síma í Hólminum og þá var
hún starfsmaður hjá mér, traustur
og sérstaklega vakandi um velferð
stofnunarinnar. Ekki gat ég hugsað
mér betri starfskraft og þar var
ætíð gott andrúmsloft.
Barnastúkan var mér kær. Hún
var afar fjölmenn. Það þótti sjálf-
sagt að skólanemendur væru fé-
lagar og það var gæfa fjölda félaga
hennar. Fundirnir voru þannig að
hver bekkur skólans hafði atriði
undir leiðsögn kennara. Þetta setti
svip á starfsemina. Maggý var ein
af þeim sem stóðu vörð um starfið
og var alltaf tilbúin að rétta hjálp-
arhönd þegar þess var þörf.
Hún eignaðist traustan lífsföru-
naut og heimili sem var til fyrir-
myndar. Ég kom þar oft og gagn-
kvæmt. Við Ágúst, eiginmaður
hennar, áttum svo eftir að vinna
saman á öðrum vettvangi og eign-
ast eyju hér skammt frá bænum og
ekki spillti það fyrir vináttunni.
Þessar línur mínar eiga að vera
fyrst og fremst þakkarefni fyrir
góða og trausta samfylgd öll þessi
ár sem ég hef unað hér í Hólminum,
en þau eru að verða 66. Það er því
margs að minnast, sérstaklega vin-
áttunnar við hennar heimili. Það er
geymt en ekki gleymt.
Góðar minningar gleymast aldrei
og söknuðurinn segir til sín. Um
leið og ég kveð Maggý bið ég henni
allrar blessunar á nýjum vettvangi.
Við trúðum því bæði að eftir þetta
líf myndi annað betra taka við.
Ástvinum og skyldfólki sendi ég
mínar bestu samúðarkveðjur.
Árni Helgason, Stykkisshólmi.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. NÓVEMBER 2007 37
Þrúgandi spenna í
sveitakeppni í Kópavogi
Það er gríðarleg spenna í sveita-
keppninni hjá BK, því aðeins munar
4 stigum á þriðju og áttundu sveit.
Staða efstu sveita er þessi:
Þórður Jörundsson 79
Loftur Pétursson 66
Bernódus Kristinsson 59
Frá eldri borgurum
í Hafnarfirði
Föstudaginn 23. nóvember var
spilað á 18 borðum.
Meðalskor var 312. Úrslit urðu
þessi í N/S:
Alfreð Alfreðsson – Alfreð Viktorss. 383
Bragi Björnsson – Auðunn Guðmss. 341
Bjarnar Ingimarss. – Albert Þorsteinss. 337
Sigurður Herlufs. – Steinmóður Einarss.334
A/V
Einar Einarsson – Magnús Jónsson 413
Kristján Þorláksson – Jón Sævaldss. 374
Ingimundur Jónss. – Helgi Einarss. 369
Sveinn Snorras.– Gústav Nilsson 363
Kópakallinn minnir á sig
Mánudaginn 26. nóvember spiluðu
Borgfirðingar fjórða kvöldið í að-
altvímenningnum. Guðni Grundfirð-
ingur mætti nú með Hallgrím bróður
sinn og hvíldi Gísla. Það hrikti ekki í
þeim og nú er forystan ótrúleg. Þótt
lítið hafi borið á Kópakallinum þá
minnti hann óþyrmilega á sig með
því að skora 30 í + af 33 mögulegum í
einni setunni. Það hafa aðrir ekki
leikið eftir í þessari keppni, kannski
minnugir þess að það er betra að
hafa þetta minna og jafnara. Bestu
skor kvöldsins fengu:
Jón H. Einarsson – Unnsteinn Arason 78
Guðni Hallgrss. – Hallgrímur Hallgrss. 76
Jón Eyjólfsson – Baldur Björnsson 58
Staðan eftir þrjú kvöld:
Guðni Hallgrss. – Gísli Ólafsson 365
Anna Einarsd. – Kristján Axelsson 178
Guðjón – Guðm. – Hólmsteinn 145
Jón H. Einarss. – Unnsteinn Arason 123
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson| norir@mbl.is
FRÉTTIR
ELDVARNARÁTAK Lands-
sambands slökkviliðs- og sjúkra-
flutningamanna (LSS) hófst í lok
síðustu viku þegar slökkviliðsmenn
byrjuðu að heimsækja grunnskóla
og fræða um eldvarnir á heimilum.
Eldvarnablaðið 2007 er komið út og
hefur því verið dreift til þorra
landsmanna. Þar er að finna allar
helstu upplýsingar um eldvarnir
heimilanna. LSS og TM hafa gengið
frá samkomulagi um að TM verði
samstarfsaðili LSS í Eldvarnaátak-
inu næstu þrjú árin og leggi því lið
með umtalsverðu fjárframlagi.
Slökkviliðsmenn heimsækja um
fimm þúsund grunnskólabörn á
næstu dögum, fræða þau um eld-
varnir og gefa þeim kost á að taka
þátt í Eldvarnagetrauninni ásamt
fjölskyldum sínum. Reynslan sýnir
að eldvarnafræðsla til barna skilar
sér inn á heimili þeirra.
Hættur á aðventunni
Að jafnaði farast um tveir ein-
staklingar í eldsvoðum hérlendis á
ári hverju. Eldsvoðar valda árlega
eignatjóni upp á um einn og hálfan
milljarð króna. Líkur á eldsvoðum
aukast talsvert á aðventunni vegna
mikillar notkunar rafmagns og
kertaljósa. Slökkviliðs- og sjúkra-
flutningamenn leggja því áherslu á
að allir tileinki sér grunnatriði eld-
varna. Sem fyrr leggja þeir meg-
ináherslu á að reykskynjarar séu á
hverju heimili enda er björgun
mannslífa forgangsverkefni
slökkviliðanna.
Sverrir Björn Björnsson, formað-
ur LSS, segir að könnun sem Gallup
gerði fyrir LSS og Bruna-
málastofnun sýni að enn þurfi að
gera átak í því að bæta eldvarnir
heimilanna. Talsvert vanti upp á að
nægilega margir hafi reykskynj-
ara, eldvarnarteppi og slökkvitæki
á heimilum sínum.
„Við slökkviliðsmenn spyrjum
okkur oft hvernig í ósköpunum
standi á því að eftir allan áróðurinn
og alla fræðsluna skuli enn vera til
heimili án lágmarks eldvarna. Hver
gæti horft framan í sjálfan sig eftir
missi ástvinar í eldsvoða vitandi að
láðst hefði að setja upp reykskynj-
ara sem hefði bjargað? Fyrir því er
engin afsökun,“ segir Sverrir
Björn.
Eldvarnarátak
slökkviliðsmanna hafið
Morgunblaðið/Júlíus
Eldvarnir Slökkviliðsmenn hófu eldvarnarátakið með því að fræða nem-
endur Korpuskóla en þeir heimsækja um fimm þúsund börn á næstunni.
VERKEFNINU Framtíð í nýju
landi, sem er þriggja ára tilrauna-
verkefni til eflingar ungmennum af
erlendum uppruna í námi og starfi
lýkur nú um mánaðamótin. Sama dag
kemur út vegleg lokaskýrsla verkefn-
isins. Af því tilefni er boðað til ráð-
stefnu föstudaginn 30. nóvember í
Fjölbrautaskólanum í Garðabæ undir
yfirskriftinni „Leggjum Framtíðinni
lið“.
Forseti Íslands, Ólafur Ragnar
Grímsson ávarpar ráðstefnuna. Anh-
Dao Tran verkefnisstjóri fjallar um
hugmyndafræði og starfsaðferðir
verkefnisins. Þá munu Dagur B. Egg-
ertsson borgarstjóri, Þorgerður
Katrín Gunnarsdóttir menntamála-
ráðherra, Jóhanna Sigurðardóttir,
Helga Halldórsdóttir frá RKÍ, og Sig-
urður Bessason formaður Eflingar
flytja ávörp, auk ungmenna, foreldra,
kennara, atvinnurekenda, mentors
o.fl. sem starfað hafa með verkefninu.
Hildur Jónsdóttir, formaður verkefn-
isstjórnar, mun einnig fjalla um ár-
angur verkefnisins og draga saman
helstu tillögur þess sem beint er til
stjórnvalda og annarra. Fundarstjóri
er Einar Skúlason, framkvæmda-
stjóri Alþjóðahúss.
Ráðstefnan hefst kl. 13 og lýkur kl.
16. Aðgangur er öllum opinn. Tekið er
á móti skráningum á netfangið
anhdao.tran@reykjavik.is og er ósk-
að eftir skráningum fyrir 29. nóvem-
ber.
Að Framtíð í nýju landi standa
Reykjavíkurborg, félagsmálaráðu-
neytið, menntamálaráðuneytið, Efl-
ing-stéttarfélag, Rauði kross Íslands,
Velferðarsjóður barna og Alþjóðahús.
Leggjum framtíðinni lið
Andlát vina og
skyldmenna kemur
alltaf jafnóvænt þó ef
til vill megi búast við
slíkum tíðindum þegar
aldur færist yfir eða þegar um erfið
veikindi er að ræða. Nú hafa mágkon-
ur mínar tvær andast með skömmu
millibili. Kristín Hjörvar andaðist eft-
ir skamma sjúkrahúslegu fyrir um
það bil mánuði og Ingibjörg varð
bráðkvödd hinn 3. þessa mánaðar.
Enginn átti von á að svo stutt yrði á
milli þeirra systra né að fráfall Ingu
bæri svo brátt að.
Inga eins og allir kunnugir kölluðu
hana var fædd 5. ágúst 1926 og var
því orðin 81 árs. Hún ólst upp hér í
Reykjavík og átti hér heima alla sína
ævi. Ég kynntist Ingu fyrir tæpum 60
árum er ég tengdist fjölskyldunni.
Aldrei hefur borið skugga á þau
kynni og hefur hún reynst ljúf og góð
og hið mesta tryggðatröll. Eru hér
þakkaðar allar þær góðu samveru-
stundir í gegnum tíðina sem við hjón-
in áttum með henni og Jens heitnum
eiginmanni hennar. Þau áttu það
sammerkt að vera vinföst og trygg-
lynd. Heimilið hennar hefur ávallt
verið til fyrirmyndar um snyrti-
mennsku og liggur mikið eftir hana af
hannyrðum sem einnig er að finna hjá
vandamönnum, vinum og kunningj-
Ingibjörg Karlsdóttir
✝ Ingibjörg Karls-dóttir fæddist 5.
ágúst 1926. Hún lést
á bráðamóttöku
Landspítalans við
Hringbraut 3. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Háteigs-
kirkju 9. nóvember
um. Móttökur voru
ávallt rausnarlegar
þegar tekið var á móti
gestum. Þau hjón áttu
það sammerkt að mega
ekki sitt vamm vita í
stóru né smáu og
máttu ekki aumt sjá.
Inga starfaði við ým-
is verslunarstörf áður
en hún giftist eigin-
manni sínum. En eftir
að hún stofnaði heimili
varð það aðalstarfs-
vettvangur hennar
sem hún lagði metnað í
að búa sem best. Tvö
Það var eitt kvöld að mér heyrðist hálfvegis
barið,
ég hlustaði um stund og tók af kertinu
skarið,
ég kallaði fram, og kvöldgolan veitti mér
svarið:
Hér kvaddi Lífið sér dyra, og nú er það farið.
(Jón Helgason)
Góð vinkona er kvödd, Ingibjörg
Karlsdóttir, eða Inga eins og hún var
kölluð af vinum sínum og fjölskyldu.
Inga var góður vinur vina sinna,
lagði gott til allra mála, hafði góða
nærveru, eins og sagt er.
Inga tók ekki þátt í þrasi né deilum
gærdagsins, og lét fátt raska ró sinni.
Hún hafði ákveðnar skoðanir á ýms-
um málum, og lét þær óspart í ljós á
sinn hógværa hátt.
Saumaklúbburinn okkar var stofn-
aður haustið 1940 af nokkrum 14 ára
ungmeyjum og Inga var ein þeirra. Í
dag er klúbburinn orðinn 67 ára og
fimm sitja eftir og minnast góðra
daga.
Fyrir tveim árum missti Inga eig-
inmann sinn, Jens Guðmund, eftir 58
ára farsælt hjónaband. Þau eignuðust
tvö börn, Karl og Kristínu, sem eru
góðir og glæsilegir einstaklingar sem
bera fagurt vitni um góða foreldra.
Inga missti systur sína, Kristínu
(Stínu), fyrir stuttu síðan – mjög kært
var með þeim systrum, báðar áttu
það sameiginlegt að vera miklar
hannyrðakonur.
Fyrir nokkru síðan minnkuðu
mæðgurnar, Inga og Kristín, við sig
húsnæði og fluttu í fallega íbúð við
Dalbraut, þær voru búnar að koma
sér vel fyrir og voru mjög ánægðar.
Þangað var gott að koma, alltaf sama
góða andrúmsloftið og snyrtimennsk-
an í fyrirrúmi. Handavinnan hennar
Ingu prýddi heimilið. Inga sparaði
ekki að nota glæsilega útsaumuðu
dúkana sína við hvert tækifæri.
Stundum vorum við vinkonurnar dá-
lítið smeykar um að hella niður, og ef
svo bar við, tók Inga öllu með stakri
ró og sagði – ekkert mál, ekkert mál.
Svona var Inga, alltaf jákvæð á
hverju sem gekk.
Við vottum börnum hennar,
tengdadóttur, barnabarni, systrum,
tengdafólki og öllum ættingjum
hennar okkar dýpstu samúð.
Við kveðjum Ingu og þökkum
henni fyrir allar góðu stundirnar sem
við áttum saman og biðjum góðan guð
að umvefja hana kærleika sínum.
Saumaklúbburinn.
myndar börn eignuðust þau hjón
sem eru foreldrum sínum til sóma og
eitt barnabarn sem kveður nú ömmu
sína. Þeim og öðrum ástvinum vott-
um við hjónin okkar innilegustu sam-
úð.
Þegar litið er yfir farinn veg er
margs að minnast og margt að þakka
fyrir. Góðar minningar græða sár
þeirra sem eftir lifa.
Blessuð sé minning Ingu.
Garðar Sigurðsson.