Morgunblaðið - 30.03.2008, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30. MARS 2008 41
MINNINGAR
Útfararþjónustan ehf.
Stofnað 1990
Símar: 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is • runar@utfarir.is
Alhliða útfararþjónusta
Rúnar
Geirmundsson
Sigurður
Rúnarsson
Elís
Rúnarsson
Þorbergur
Þórðarson
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði
✝
Ástkær fósturmóðir mín, tengdamóðir, amma,
langamma, frænka og mágkona,
ELÍN KRISTÍN KRISTINSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
áður til heimilis að Merkurteigi 1,
lést á Sjúkrahúsi Akraness fimmtudaginn 27. mars.
Útför hennar verður gerð frá Akraneskirkju
föstudaginn 4. apríl kl. 14.00.
Kristín Líndal Hallbjörnsdóttir, Garðar Guðjónsson,
Emilía Íris L. Garðarsdóttir, Bragi Steingrímsson,
Garðar Snær Bragason,
Ólafur Kristinn Bragason,
Emilía Líndal Gísladóttir,
Petrea Kristín Karlsdóttir.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
GUNNAR V. ARNKELSSON
fyrrv. kaupmaður,
Hrafnistu,
Reykjavík,
lést föstudaginn 28. mars.
Að ósk hans fer jarðarförin fram í kyrrþey.
Sigríður Símonardóttir,
Valgerður K. Gunnarsdóttir, Guðmundur S. Sveinsson,
Símon Á. Gunnarsson, Guðrún M. Benediktsdóttir,
Kristján Gunnarsson, Sjöfn Sigþórsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
VILHJÁLMUR SIGURÐSSON,
Krossbæ í Nesjum,
Hornafirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjólgarði, Höfn, þriðju-
daginn 25. mars.
Systkini hins látna.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÁSTVALDUR MAGNÚSSON,
Breiðagerði 8,
Reykjavík,
andaðist fimmtudaginn 27. mars á Landspítalanum
Fossvogi.
Útför hans fer fram frá Langholtskirkju mánudaginn
7. apríl kl. 15.00.
Dóra Steinunn Ástvaldsdóttir, Ragnar Ragnarsson,
Þorgeir Ástvaldsson, Ásta Eyjólfsdóttir,
Magnús Ástvaldsson,
Pétur Ástvaldsson, Elísabet M. Jónasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Systir okkar og mágkona,
ÞÓRUNN GUÐMUNDSDÓTTIR JENSEN
myndlistarmaður,
lést fimmtudaginn 27. mars á heimili sínu í Alleröd
í Danmörku.
Útför hennar verður gerð þar miðvikudaginn
2. apríl.
Sigríður Guðmundsdóttir Brown, Sveinn Guðmundsson,
Hulda H. Guðmundsson, Björg Einarsdóttir.
✝
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir og afi,
ÚLFAR JÓN ANDRÉSSON,
Borgarheiði 8v,
Hveragerði,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 26. mars.
Hann verður jarðsunginn frá Kotstrandarkirkju
þriðjudaginn 1. apríl kl. 15.00.
Andrés Úlfarsson, Steinunn M. Sigurðardóttir,
Elín Úlfarsdóttir, Pétur Vilhjálmsson,
Ólöf D. Úlfarsdóttir, Gunnar Th. Gunnarsson,
Jökull Úlfarsson, Inga L. Karlsdóttir,
Guðrún B. Úlfarsdóttir, Björn A. Magnússon
og barnabörn.
Hún mamma er dá-
in. Það var hræðilega
erfitt að heyra hana
Berglindi, systur mína,
segja mér þessi orð í
síma, þar sem ég var stödd erlendis í
fríi ásamt Árna, Hilmari og Guðrúnu
Idu. Við mamma höfðum alltaf verið
mjög nánar og sú tilhugsun að ég ætti
ekki eftir að hitta hana aftur var
óbærileg. Mér fannst líka mjög sorg-
legt að börnin mín ættu ekki eftir að
eiga fleiri stundir með þessari ynd-
islegu ömmu. Þrátt fyrir erfið veik-
indi hennar hafði hún hvatt okkur af
öllu hjarta til að fara í fríið þó að ég
væri mjög hikandi. En eins og svo oft
áður vildi hún öðrum alltaf það besta
og sagði mér að hafa ekki neinar
áhyggjur af sér. Hún kom heim til
okkar, ásamt pabba, beint úr lækn-
isskoðun af Landspítalanum, til að
kveðja okkur áður en við lögðum af
stað út á flugvöll. Þó að hún væri
mjög veikburða kvartaði hún ekki,
knúsaði okkur öll. Hún var svo glöð
að við værum að fara úr kuldanum og
í sólina. Fyrir mig var þetta mjög erf-
ið kveðjustund, ég hélt lengi utan um
mömmu því ég vildi ekki sleppa
henni. Eftir að hún var farin grét ég
svo sárt því ég hafði svo miklar
áhyggjur af henni. Og eins og kom
svo í ljós tæplega tveimur vikum síð-
ar reyndist þetta vera okkar hinsta
kveðjustund á meðan hún lifði.
Ég á margar og góðar minningar
um mömmu. Hún var alltaf einstak-
lega ljúf og góð, róleg og yfirveguð,
skilningsrík og hjálpfús. Hún var
kletturinn í okkar lífi. Sama hvað á
dundi þá virtist ekkert hagga henni.
Hún hugsaði alltaf vel um okkur
systkinin. Þegar við vorum börn
passaði hún vel upp á að við værum
hrein og fín. Á kvöldin þegar hún var
búin að baða okkur signdi hún okkur
áður en hún klæddi okkur í náttfötin.
Eftir að hafa lesið fyrir okkur á
kvöldin fór mamma með bænirnar,
söng oft Sofðu unga ástin mín og end-
aði svo á því að klóra okkur á bakinu
sem okkur fannst það allra besta!
Mamma dáði og elskaði barna-
börnin sín. Í hvert sinn sem ég fór í
heimsókn upp í Mosó með Hilmar og
Guðrúnu Idu, tók hún þeim með opn-
um örnum og það lifnaði svo yfir
henni að fá englana sína í heimsókn.
Hún gaf þeim svo oft íspinna og naut
þess að fylgjast með þeim háma ísinn
í sig.
Þó að mamma hafi verið mjög veik
kvartaði hún svo til aldrei og var
mjög ósérhlífin. Hún sagði stundum;
æ þetta er nú meira vesenið á mér!
Við dáðumst öll að krafti hennar og
þrautseigju. Fljótlega eftir að í ljós
kom hversu alvarlega veik hún var
sagði hún við mig að sér þætti verst
að missa af barnabörnunum sínum.
En svo bætti hún við, „ég veit reynd-
ar að ég fæ að fylgjast með þeim
áfram“. Ég trúi því að hún verði
áfram hjá okkur sem verndarengill
og það er mikil huggun að vita til þess
að hún sé laus við allar þjáningarnar.
Við þökkum innilega öllu því góða
fólki sem hjúkraði mömmu í veikind-
um hennar og veitti henni styrk. Ég
þakka einnig öllum þeim vinum og
ættingjum mömmu og pabba sem
hafa hringt og sent blóm og kveðjur
til pabba og Fjalars, sem sakna
mömmu sárt. Fjalar var henni sér-
staklega kær og þau voru góðir sálu-
félagar.
Ég hef misst yndislega móður,
Árni hefur misst góða tengdamóður
og börnin okkar, Sólon, Hilmar og
Guðrún Ida, hafa misst ljúfa ömmu.
Við munum sakna hennar sárt um
ókomin ár og halda minningu hennar
lifandi fyrir börnin okkar.
Guð blessi þig, elsku mamma mín.
Svanlaug Ida.
Meira: mbl.is/minningar
Hulda Jónsdóttir
✝ Hulda Jóns-dóttir fæddist í
Reykjavík 16. októ-
ber 1937. Hún lést á
heimili sínu í Mos-
fellsbæ 9. mars síð-
astliðinn og var
jarðsungin frá Graf-
arvogskirkju 18.
mars.
Góð kona. Þetta er
mín helsta minning um
hana mömmu. Já, og
ég meina þetta svo
innilega og veit að
þetta er svo rétt lýsing
á henni mömmu, eitt-
hvað svo afskaplega
GÓÐ kona. Blíð og
góð. Alltaf svo innilega
til í að gera eitthvað
fyrir alla og vildi sem
minnst láta fyrir sjálfri
sér hafa, „verið nú ekk-
ert að hafa fyrir mér,
vertu nú ekki að eyða
tímanum í mig, gerðu nú frekar eitt-
hvað fyrir þig, Berglind mín“. Svona
var hún.
Það rifjast auðvitað margt upp
þegar kallið er komið. Við áttum svo
sannarlega ekki von á að það kæmi
svona fljótt en það kom. Mamma var
greind með krabbamein í brisi rétt
fyrir síðustu jól. Við eyddum að-
fangadegi hér saman að venju og ég
hugsaði að þetta gæti jafnvel orðið
síðustu jólin með mömmu, ég held að
hún hafi vitað það líka. Kallið kom svo
óvænt og mun fyrr en nokkurn óraði
fyrir þótt ég leiddi alltaf hugann að
því af og til. Maður er víst aldrei
tilbúinn. Það er þó huggun í því að
mömmu hryllti við því að þurfa að
liggja á sjúkrahúsi mikið veik og
ósjálfbjarga, til þess kom aldrei.
Það er eitthvað svo sterk minning-
in um góðmennsku mömmu. Hún var
svo óeigingjörn og þolinmóð við okk-
ur, alveg sama á hverju gekk. Vildi
allt fyrir okkur gera, stappaði í okkur
stálinu ef eitthvað fór úrskeiðis og
hvatti okkur áfram. Það var alveg
sama hvað við vorum að gera, bara ef
það var gaman hjá okkur þá var
mamma svo ánægð.
Mamma fór alltaf með „Faðir vor-
ið“ fyrir mig og klóraði mér á bakinu í
leiðinni þegar ég fór að sofa. Ég man
það svo vel hvað mér þótti þetta gott
og bað hana alltaf að fara aftur og aft-
ur með bænina bara til að fá meira
klór. Það situr líka svo í mér að hún
söng svo oft fyrir mig „Sofðu unga
ástin mín“, þetta hef ég mikið sungið
fyrir stelpurnar mínar. Það verður
notalegt að heyra þetta sungið í kirkj-
unni í dag. Og allar litlu bænirnar
sem hún fór með fyrir mig skiluðu sér
til minna stelpna. Og alltaf þegar ég
kom inn með ískaldar hendurnar tók
hún þær alltaf og stakk þeim beint
inn á magann á sér til að hlýja mér,
þetta geri ég líka við stelpurnar mín-
ar.
Ég gæti líklega skrifað enn meira
um mömmu og hennar góðmennsku,
en þetta er nú bara ósköp einfalt mál,
hún var bara einfaldlega mjög góð
kona. Og nú myndi mamma eflaust
segja, „jæja Berglind mín, vertu nú
ekki að eyða tímanum í að skrifa
svona um mig, farðu frekar og gerðu
eitthvað fyrir sjálfa þig“, ekta
mamma!
Fyrir hönd pabba og fjölskyldu
mömmu langar mig að þakka öllum
þeim er komu að veikindum hennar;
séra Braga Skúlasyni og Helga H.
Helgasyni, starfsfólkinu á krabba-
meinsdeildinni. Allar mínar frábæru
góðu vinkonur, frábæru vinir og
kunningjar; takk fyrir allan hlýhug í
okkar garð. Yndislega áhöfnin mín í
heimsferðinni; takk fyrir umhyggj-
una á leiðinni og allar góðu hugsan-
irnar til mömmu.
Ég þakka fyrir minningu um góða
og blíða móður. Stelpurnar mínar
þakka fyrir þann tíma sem þær áttu
með ömmu. Minningin um hana verð-
ur geymd í hjarta þeirra.
Elsku mamma, takk fyrir allt.
Megir þú hvíla í friði og vaka yfir mér
og mínum.
Þín dóttir,
Berglind Jóna.
Meira: mbl.is/minningar
✝
Ástkær eiginmaður minn faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓN SIGURÐSSON
vélstjóri,
Lækjargötu 4,
Hvammstanga,
lést fimmtudaginn 27. mars á Landspítalanum,
Fossvogi.
Útförin fer fram frá Hvammstangakirkju laugardaginn
5. apríl kl. 14.00.
Ástbjörg Ögmundsdóttir,
Birgir Jónsson,
Anna Kristín Jónsdóttir, Arne Braaten,
Ósk Jónsdóttir, Magnús Kristinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.