Morgunblaðið - 18.04.2008, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. APRÍL 2008 33
✝ Óskar ÞorgilsStefánsson
fæddist á Kalastöð-
um á Hvalfjarð-
arströnd 25. sept-
ember 1925. Hann
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 12. apríl síð-
astliðinn.
Foreldrar hans
voru Ásgerður
Petrína Þorgils-
dóttir, f. 1. júlí
1891, d. 21. nóv.
1984, og Stefán
Thorgrímsen, f. 27. maí 1881, d.
10. maí 1973. Bræður Óskars eru
Magnús, látinn, Þorgils og Stef-
án G.
Hinn 31. desember árið 1956
kvæntist Óskar Sigrúnu Gunn-
arsdóttur, f. 4. mars 1931. For-
eldrar hennar voru Sólrún
Helga Guðjónsdóttir, f. 24. febr-
úar 1899, d. 21. janúar 1985, og
Gunnar Jónsson, f. 18. maí 1896,
d. 25. febrúar 1979. Börn þeirra
eru: 1) Ingibjörg Erna, f. 1. okt.
1956. Börn hennar eru Sigrún
Ósk og Jón Orri, börn Kristjáns
Sigurðssonar, og Hrafn Darri,
sonur Guðbjörns Gunnarssonar.
Sambýlismaður Sigrúnar er Jón
Þór Hauksson. Sambýliskona
Jóns Orra er Unnur María Þor-
varðardóttir. 2) Stefán Garðar,
f. 21. janúar 1959,
kvæntur Berglindi
Karitas Þórsteins-
dóttur. Börn þeirra
eru Karitas Alfa,
Ísak Hrafn og Jak-
ob Steinn. Stefán á
fyrir soninn Óskar
Þorgils með Ingi-
leif Oddsdóttur.
Sambýliskona Ósk-
ars er Gyða Rut
Vilhjálmsdóttir.
Sambýlismaður
Karitasar er Hilm-
ar Pétur Foss. 3)
Sólrún Helga, f. 3. júní 1961, gift
Jakobi Ragnari Garðarssyni.
Börn þeirra eru Andri Bjartur
og Eva Sól. 4) Ásgerður María, f.
13. janúar 1966. Ásgerður er
gift Eymundi Sveini Einarssyni.
Börn þeirra eru Búi Alexander
og Birna Dís. 5) Ásdís Vala, f. 17.
febrúar 1969, gift Guðmundi
Þorvaldssyni. Börn þeirra eru
Þorvaldur Arnar og Þorgils Ari.
Eftir barnaskólann var Óskar
við nám við Unglingaskólann að
Laugarvatni. Óskar vann sitt
ævistarf hjá Esso við olíu-
flutninga út í sveitir Vesturlands
þar til hann lét af störfum fyrir
10 árum, eftir 49 ára starf.
Útför Óskars fer fram frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Elsku hjartans pabbi minn er lát-
inn 82 ára gamall og við söknum
hans sárt.
Pabbi fæddist á Kalastöðum í
Hvalfjarðarsveit og ólst þar upp.
Hann bar alltaf ljúfar tilfinningar í
brjósti til sveitarinnar sinnar. Ævi
pabba var að mörgu leyti lík því sem
algengt var á þeim tíma, hann hlaut
fremur stutta skólagöngu og fór
ungur að vinna fyrir sér. 30 ára hitti
hann mömmu, þau giftu sig ári
seinna og eignuðust 5 börn. Í nær 50
ár vann hann sem olíubílstjóri hjá
Esso og var á árum áður oft talsvert
að heiman, vegirnir voru verri þá en
þeir eru núna, ekki vannst alltaf tími
til að keyra alla leið heim að kvöldi
og vinnudagarnir oft langir. Þrátt
fyrir það náði hann að sinna krakka-
hópnum sínum vel. Fjölskyldan og
vinnan voru honum alltaf mikilvæg-
ust í lífinu. Hann hafði mikinn metn-
að fyrir okkar hönd og hvatti okkur
og studdi eins og best verður á kosið.
Ég veit að honum pabba leist ekki
meira en svo á að þurfa að hætta að
vinna, dró það eins lengi og hann gat
en að lokum varð það ekki umflúið.
Eftir það tók við annar kafli í lífi
hans. Pabbi tók að rækta sín áhuga-
mál sem lítill tími hafði verið til áður.
Hann keypti sér trillu með bróður
sínum og saman reru þeir til fiskjar
þegar viðraði til þess. Hann lagðist
líka í ferðalög, bæði með mömmu og
eins fóru þeir bræður í mörg ferða-
lögin saman, oft til fjarlægra staða.
Þetta urðu því mjög góð ár í lífi
pabba, hann las mikið, fylgdist alla
tíð mjög vel með þjóðmálum og því
sem við hin vorum að gera, var vel að
sér um fjölmörg málefni líðandi
stundar og hafði sterkar skoðanir á
mönnum og málefnum. Hann var
fjarri því að vera hlutlaus, okkar
skoðanir fóru ekkert endilega saman
en það gerði ekkert til. Eins og sonur
minn sagði um afa sinn: hann var svo
mikill karakter. Eitt var það sem
hann sinnti alltaf og það var að
hreyfa sig og halda heilsunni góðri,
fram á síðasta dag var hann í fínu
formi, synti og labbaði flesta daga
ársins.
En toppurinn í lífinu hans var þó
þegar barnabörnin fóru að koma í
heiminn. Þar var hans heimavöllur,
endalaust til í að lesa fyrir þau, fara í
laugina og þær eru ófáar ferðirnar
sem þau eldri fengu að fara í Dalina
með afa á olíubílnum. Eitt af því
örfáa sem ég heyrði hann kvarta
undan varðandi fjölskylduna var að
vera ekki orðinn langafi, maðurinn
kominn á níræðisaldur.
Nú skilja leiðir um sinn, þú ert
lagður af stað í síðustu ferðina þína
pabbi minn. Eins og alltaf óska ég
þér góðrar ferðar. Við sem eftir er-
um höfum hafsjó af góðum minning-
um að ylja okkur við og ætlum að
vera dugleg að rifja þær upp á næst-
unni til að lina söknuðinn. Guð geymi
þig.
Ég vil svo, fyrir hönd fjölskyld-
unnar, þakka öllum sem studdu okk-
ur í raunum okkar síðustu vikur, það
var ómetanlegt.
Þín dóttir,
Ingibjörg.
Nú er hann Óskar, tengdapabbi
okkar, dáinn. Hans verður sárt sakn-
að. Það hlýtur að vera til eitthvert
spakmæli sem segir: „Maður getur
valið sér maka en maður velur sér
ekki tengdaforeldra.“ Strax við
fyrstu kynni var manni tekið opnum
örmum. Það er ekki hægt að hugsa
sér betri tengdaforeldra en Óskar og
Sigrúnu. Óskar var sterkur persónu-
leiki með stórt hjarta, ræðinn og
skemmtilegur. Maður kom aldrei að
tómum kofunum hjá honum því hann
var bæði víðlesinn og uppfullur af
fróðleik.
Óskar var víðförull og hafði mjög
gaman af því að ferðast, bæði innan-
lands og utan. Menning og þjóðhætt-
ir voru honum oft hugleikin. „Það er
agalegt með hrísgrjónauppskeruna í
Kína“ gat verið byrjun á samræðum
hjá Óskari og maður varð að vera
fljótur að bregðast við til að taka þátt
í þeim með honum. Óskari var alltaf
umhugað um að börnum hans og
barnabörnum vegnaði vel og fylgdist
hann alltaf vel með hvernig gengi.
Hann sýndi mikinn stuðning bæði í
orðum og verki og ekki síst með því
að sýna öllum uppbyggjandi áhuga.
Það er erfitt að hugsa sér fjöl-
skylduna án hans.
Við kveðjum Óskar tengdapabba
okkar með innilegri virðingu og
þakklæti og vottum kærri tengda-
móður okkar dýpstu samúð.
Jakob og Eymundur.
Það er vonlaust að ætla sér að lýsa
karakterum eins og afa með orðum.
Hann var svo margt. Mikill fjöl-
skyldumaður, víðlesinn, réttsýnn,
greiðvikinn, jafnlyndur með ein-
dæmum, hraustmenni, þrjóskur, ör-
látur, ævintýragjarn, óþolinmóður,
vel gefinn, húmoristi … Ef ég þyrfti
að velja eitt orð væri það mannbæt-
andi.
Frá því ég man eftir mér hefur
heimili ömmu og afa á Garðabraut
verið mitt annað heimili. Líklega hef
ég á einhverjum æviskeiðum eytt
meiri tíma þar en heima hjá mér.
Tvisvar fékk ég að búa hjá þeim um
tíma. Enda leit ég hér um bil á mig
sem dóttur þeirra og geri enn.
Afi hafði alltaf mikinn metnað fyr-
ir hönd barna sinna og barnabarna
og studdi okkur öll með ráðum og
dáð. Þegar ég fékk vinnu í sjónvarpi
20 ára gömul var afi lítið að snobba
fyrir því og spurði mig oftar en ég
get talið hvenær ég ætlaði að hætta.
Hann vildi að ég gengi menntaveg-
inn og færi í háskóla. Á það lagði
hann mikla áherslu. Þegar ég loksins
fór í háskóla en slugsaði við að skila
lokaritgerðinni mátti ég ekki stinga
inn nefinu á Garðabrautinni nema
vera spurð: „Hvernig gengur svo
með doktorsritgerðina?“ Spurning-
arinnar spurði hann alltaf með ein-
kennisglottið sitt á vörum. Ætli ég
hefði nokkurn tímann klárað ef ekki
væri fyrir afa.
Eina sögu hef ég sagt oftar en aðr-
ar. Hún er af því þegar afi var við
vinnu í garðinum heima hjá sér og
varð fyrir því óláni að skera framan
af tveimur fingrum. Hann fór sér að
engu óðslega, gekk inn í eldhús þar
sem hann spurði mömmu kurteis-
lega hvort það væri nokkuð mögu-
leiki að hún gæti skutlað sér til lækn-
is. Svona var afi. Enginn asi og
vesen. Kveinkaði sér aldrei. Pollró-
legur hvað sem á gekk.
Eitt áttum við afi sameiginlegt og
það var yndi af ferðalögum á fjar-
lægar slóðir. Hann sýndi þvælingi
mínum mikinn áhuga og fór sjálfur
mjög víða. Kenía og Taíland þóttu
honum sjálfsagðir áfangastaðir
manns sem kominn var á níræðisald-
ur.
Elsku afi, ef þú lest ennþá Morg-
unblaðið á nýjum stað er þér hér
með boðið í öll þau ferðalög sem ég
kem til með að fara í um ókomna tíð.
Ég sakna þín meira en orð fá lýst en
veit að þú lifir áfram í hjarta okkar
allra. Verst þykir mér að börnin mín
muni ekki fá að kynnast langafa Ósk-
ari þegar til kemur en ég mun segja
þeim allt um afa minn, meistarann
sem keyrði olíubílinn og mér þótti
einna vænst um af öllum.
Þín dótturdóttir,
Sigrún Ósk.
Þú heilsaðir mér gjarnan með því
að segja:
„Blessuð Berglind mín, hvað seg-
irðu fallegt í dag?“
Þessi kveðja þín hefur komið upp í
hugann síðustu daga.
Eitt kvöld fyrir nokkrum dögum
var ég hjá þér og þú lást í rúmi með
hendurnar ofan á hvítri sæng. Það
var ennþá bjart úti og sól á gluggan-
um. – Vor og birta.
Ég fann þá hvað ég er þakklát þér
fyrir margt. Ekki síst fyrir það hve
fjölskyldan var þér hugleikin. Þér
var annt um okkur öll og umhugað
um velferð okkar. Þegar allur hóp-
urinn var samankominn varstu í ess-
inu þínu með börnin í fanginu. Alltaf
hafðirðu tíma fyrir þau og áhuga á
því sem þau voru að gera. Þú varst
stoð fjölskyldunnar, hreinskiptinn
og heill. Ég naut stuðnings þíns þeg-
ar á brattann var að sækja og fann
hvað þú samgladdist þegar séð var
að árangri var náð. Klapp á öxlina og
bros í augum var hvatning frá þér
sem dugar mér enn. Ég verð ævin-
lega þakklát fyrir að hafa fengið að
njóta góðmennsku þinnar og velvilja
og fyrir þá elsku og hlýju sem þú
sýndir börnunum mínum.
Ég kveð þig, kæri vinur, en fyrst
vil ég segja þér hvað ég segi fallegt í
dag:
Ég sá þig
með hendur á hvítri sæng
vor og birta úti.
Ég sá sólina
á glugganum
en svo tók að skyggja.
Ég sé engil
á hvítri sæng
þú ert farinn heim.
Viltu, Guð
gefa vini mínum
ró í nótt.
Berglind Karitas Þórsteinsdóttir.
Óskar Þorgils
Stefánsson
✝
Elskuð eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
UNNUR KJARTANSDÓTTIR,
Álftamýri 6,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni mánudaginn
21. apríl kl. 13.00.
Garðar Ingvarsson,
Karen, Sigríður Anna, Ingvar, Ingibjörg Elísabet Garðarsbörn,
tengdabörn, fósturbörn og barnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
VALGERÐUR BJARNADÓTTIR,
Árskógum 8,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir þriðjudaginn 8. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Við þökkum auðsýnda samúð.
Klara Hilmarsdóttir, Róbert Trausti Árnason,
Bryndís Hilmarsdóttir, Árni Ómar Bentsson,
Elísabet Hilmarsdóttir, Vilhjálmur Kjartansson,
Rósa Ingversen, Bo Nico Ingversen,
Valgerður Hilmarsdóttir Gram, Jeppe Gram,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GYÐA VESTMANN EINARSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli miðvikudaginn
16. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Anna Björg Þorláksdóttir, Stefán Böðvarsson,
Þór Þorláksson, Áslaug Gunnarsdóttir,
Einar Þorláksson, Margrét Thelma Guðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir minn, tengdafaðir og afi,
EINAR S. GUÐMUNDSSON
húsgagnasmiður,
lést miðvikudaginn 16. apríl.
Útför hans fer fram frá Neskirkju miðvikudaginn
23. apríl kl. 11.00.
Valgerður Einarsdóttir, Hallgrímur G. Jónsson,
Einar Haukur Jóhannesson,
Gísli Jóhannesson.
✝
Eiginmaður minn,
SÉRA KRISTINN HÓSEASON
fv. prófastur,
Ofanleiti 17,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi þriðjudaginn
8. apríl.
Útförin hefur farið fram.
Anna Þorsteinsdóttir.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
BRYNHILDUR HARALDSDÓTTIR,
Mýrargötu 20,
Neskaupstað,
lést á hjúkrunarheimili FSN Neskaupstað,
miðvikudaginn 16. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
María Hjálmarsdóttir,
Konráð Hjálmarsson, Anna Arndís Kristinsdóttir,
Ragnheiður Hjálmarsdóttir, Benedikt Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.