Morgunblaðið - 23.04.2008, Qupperneq 27

meðan ég er að vinna, þið getið sagt
brandara á eftir.“ Ingibjörg hugsaði
af heilum hug um lesendur Morgun-
blaðsins og að myndirnar kæmu fyrir
augu almennings í landinu, það var al-
vöru fréttamennska, hún hafði meira
fréttanef en margir fréttamenn og
vissi að til þess að allt gengi upp yrði
liðið að spila saman. Í öllum þeim ferð-
um sem Ingibjörg kom með í gekk allt
upp. Við klikkuðum aldrei, það var
ekki til í okkar huga neitt annað en að
ná myndinni, við stóðum við okkar.
Það er erfitt að sjá á eftir ungri
duglegri konu sem við dáðum fyrir
ósérhlífni og æðruleysi, sama hvað á
gekk. Það var einnig svo er hún barð-
ist við sjúkdóm sem lagði hana á end-
anum.
En við trúum því að lífið haldi
áfram á betri stað, þar mun dugnaður
og æðruleysi Ingibjargar nýtast vel
þeim er þar dvelja.
Takk fyrir allt. Þínir vinir,
Árni Sæberg og Ragnar Axelsson.
Við kynntumst Ingibjörgu upp úr
1990. Tókum svo þátt í stofnun göngu-
hóps vorið 1996 og fyrsta langferðin
var „Laugavegurinn“. Auðvitað þurft-
um við að fara aðra leið en oftast var
farin og gengum við frá Þórsmörk og
enduðum í Landmannalaugum. Sú
leið var fullerfið fyrir þær okkar sem
ekki voru gönguvanar og við getum
ennþá heyrt dillandi hlátur Ingibjarg-
ar yfir aðstöðunni sem við vorum bún-
ar að koma okkur í. Í lok ferðar lent-
um við í ævintýrum og villtumst á
leiðinni frá Landmannalaugum á
Hvolsvöll. Við Ingibjörg urðum eftir á
svörtum sandinum um miðja nótt á
meðan ein í hópnum fór á bílnum að
leita hinna úr hópnum. Sú samveru-
stund var mjög sérkennileg af ýmsum
ástæðum og tengdi okkur órjúfanleg-
um böndum. Það þurfti ekki alltaf að
hafa mörg orð um hlutina til að eiga
góð samskipti við Ingibjörgu. Það var
líka hægt að þegja með henni. Fleiri
gönguferðir fórum við saman og
myndir úr þeim ferðum gleðja og
vekja minningar um góða vinkonu. Í
huga Ingibjargar hefur lífið líkast til
sjaldan verið leikur. Hún var alvarleg
kona sem passaði upp á að allt væri á
hreinu sem sneri að henni en hafði
mjög notalega kímnigáfu. Undanfarin
ár hafa verið henni ótrúlega erfið og
við höfum velt því fyrir okkur hvernig
hægt er að leggja svona mikið á eina
manneskju á svo stuttum tíma. Veik-
indi og slys lögðu mark sitt á líf henn-
ar með alveg óskiljanlegum hætti síð-
ustu ár. Við hittumst ekki oft á
undanförnum árum en það var alltaf
eins og aðeins nokkrir dagar hefðu lið-
ið. Síðustu mánuðina var Ingibjörg á
líknardeild Landspítalans og þráði
mest af öllu að fá að komast heim og
vera þar. Draumur hennar rættist um
stund og hún fékk að dvelja nokkra
daga heima á Skólavörðustígnum.
Það var ótrúlegt að hitta hana svona
langt leidda en samt hlæjandi sínum
dillandi hlátri af ánægju yfir að vera
komin heim og fá að vera með fólkinu
sínu þar. Það eitt að fá að borða einu
sinni enn við eldhúsborðið sitt veitti
henni mikla gleði. Hún sýndi mikið
æðruleysi og kjark á sínum síðustu
mánuðum sem gleymist ekki þótt
Ingibjörg sé horfin á þægilegra til-
verustig. Hún lagði sig fram við að
njóta lífsins þó að líkaminn væri alveg
orðinn uppgefinn og notaði tímann vel
til að tala við fólkið sitt, lesa góðar
bækur og horfa á fótboltaleiki í góðum
félagsskap.
Fjölskylda Ingibjargar stóð með
henni eins og klettur og var með henni
þar til yfir lauk. Við höfum ekki orðið
vitni að annarri eins þrautseigju og
samstöðu og við fundum hjá fjölskyld-
unni. Það er til fyrirmyndar hvernig
þau skipulögðu vaktir til að Ingibjörg
þyrfti aldrei að vera ein og yfirgefin.
Það var örugglega mikið spjallað og
skrafað jafnt í stofunni á Skólavörð-
stígnum sem og á líknardeildinni.
Við stelpurnar í gamla gönguhópn-
um hennar Ingibjargar kveðjum góða
vinkonu með söknuði og trega og
þökkum henni trausta og einlæga vin-
áttu. Fólkinu hennar Ingibjargar
vottum við okkar dýpstu samúð.
Minningin um heila konu lifir í huga
okkar allra.
Fyrir hönd gönguhópsins,
Kristín Sævarsdóttir,
Valgerður Þ.E. Guðjónsdóttir.
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. APRÍL 2008 27
✝ Þormóður Jóns-son fæddist
frostaveturinn mikla
í Snælandi á Húsa-
vík 28. mars 1918.
Hann lést á heimili
sínu í Hvammi,
heimili aldraðra á
Húsavík, 15. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru Jón
Haukur versl-
unarmaður hjá
Kaupfélagi Þing-
eyinga Jónsson, f. á
Ljótsstöðum í Lax-
árdal 11. nóvember 1893, d. á Húsa-
vík 25. febrúar 1987 og kona hans
Guðrún Guðnadóttir frá Hóli á
Sléttu, f. 18. desember 1897, d. á
Húsavík 28. mars 1987. Systkini
Þormóðs sem öll lifa bróður sinn
eru Þórólfur, f. 17. ágúst 1923,
Guðný, f. 10. febrúar 1929 og Ingi-
mundur, f. 21. september 1935.
Þormóður gekk 28. september
1963 að eiga Þuríði Hólmfríði Sig-
urjónsdóttur frá Heiðarbót í
Reykjahverfi, f. 29. október 1914,
d. 1. maí 2006. Þuríður og Þor-
móður bjuggu öll sín ár á Húsavík,
lengst í Fensölum eða til 1991 en þá
fluttu þau í Brekkuhvamm og loks í
Hvamm í ágúst 2005.
Þormóður brautskráðist úr Sam-
vinnuskólanum vorið 1940 og starf-
aði lengst af hjá Samvinnuhreyf-
ingunni. Hann var afgreiðslumaður
hjá Kaupfélagi Héraðsbúa á Reyð-
arfirði 1941 til 1943,
bókari og gjaldkeri
hjá Kaupfélagi
Skagstrendinga,
Höfðakaupstað 1943
til 1952, versl-
unarstjóri hjá Kaup-
félagi Árnesinga í
Þorlákshöfn 1954 til
1958 og skrif-
stofumaður hjá
Kaupfélagi Þing-
eyinga á Húsavík
1958 til 1965. Hann
var umboðsmaður
Samvinnutrygginga
á Húsavík frá 1960 þar til hann lét
af störfum 1983. Loks var hann
umsjónarmaður skjalasafns Kaup-
félags Þingeyinga og ritstjóri Boð-
bera K.Þ. frá 1983 til 1994. Þor-
móður starfaði mikið að
félagsmálum, var m.a. formaður
Ungmennafélagsins Frama á
Skagaströnd og formaður Íþrótta-
félagsins Völsungs á Húsavík frá
1958 til 1978. Einnig voru honum
falin margs konar trúnaðarstörf.
Hann sat í sóknarnefnd Húsavík-
urkirkju frá 1976 til 1986, lengst af
gjaldkeri og hann var formaður
stjórnar Sjúkrahússins á Húsavík
1966 til 1982, á sögulegum átaka-
tímum í heilbrigðismálum héraðs-
ins. Þá var hann fréttaritari Dags
og Tímans í um tvo áratugi.
Þormóður verður jarðsunginn
frá Húsavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Látinn er í hárri elli Þormóður
Jónsson, tryggingafulltrúi á Húsavík.
Þormóður hefur verið samferðamað-
ur minn í mannlífsflórunni á Húsavík í
yfir 40 ár og litlu skemur höfum við
verið félagar í Rótarýklúbbi Húsavík-
ur. Þormóður var einn af þeim sem
settu svip á umhverfi sitt, hafði nokk-
uð sérkennilegan talanda, snöggur í
tilsvörum, magnaður sögumaður, ein-
stakt snyrtimenni. Hann var einnig
mikill húmoristi, húmor hans var sér-
stæður og persónulegur, skar sig úr.
Alltaf man ég söguna sem hann
sagði af því þegar hann þurfti að fara í
flókna aðgerð á sjúkrahúsi í Svíþjóð.
Það varð eitthvert uppistand á skurð-
deildinni þegar taka átti sjúklinga til
aðgerðar, mun hafa gleymst að baða
þá. Ábúðarmikil hjúkrunarkona rigs-
aði um og leit á aðgerðasjúklingana
og þegar hún kom að Þormóði sagði
hún skýrt og skorinort „han er aldeles
ren“. Og þar með var ákveðið að Þor-
móður færi fyrstur og án frekari vafn-
inga í aðgerð.
Þessi yfirlýsing hinnar sænsku
hjúkrunarkonu var mjög lýsandi fyrir
Þormóð, ekki bara líkamlega heldur
einnig andlega því Þormóður var
snyrtimenni til lífs og sálar. Hann var
hreinn og beinn. Honum voru falin
mörg trúnaðarstörf í heimabyggð
sinni og það var vegna verðleika en
ekki vegna persónulegs pots eða póli-
tískra tengsla. Þormóður var þó
framsóknarmaður af lífi og sál alla tíð,
fór ekki leynt með þá afstöðu sína. En
verðleikar hans voru hafnir yfir
flokkadrátt. Hann hafði alltaf mikinn
áhuga á félagsmálum og helgaði
íþróttahreyfingunni krafta sína í ára-
raðir, var t.d. lengi formaður íþrótta-
félagsins Völsungs á Húsavík.
Þormóður var vinur vina sinna,
hlýr og glettinn persónuleiki. Traust-
ur maður. Hann var þó einn þeirra
sem þekktu hvar mörk vináttunnar
lágu, lét ekki misnota sig. Þess vegna
lenti hann á tímabili í hörðum deilum
þegar hann sem stjórnarformaður
Sjúkrahússins á Húsavík leiddi nýja
framtíðarstefnu læknisþjónustunnar
í héraðinu. Þormóður tók þær deilur
nærri sér enda var hart að honum
vegið og ekki alltaf drengilega. Slíku
verða þeir að sæta sem þora. En þær
breytingar sem gerðar voru á heil-
brigðisþjónustunni á Húsavík á ofan-
verðum sjöunda áratug síðustu aldar
brutu blað í heilbrigðisþjónustu á
landsbyggðinni og voru undanfari
uppbyggingar heilsugæslustöðvanna
um land allt. Þormóður var þar í fylk-
ingarbrjósti.
Eins og áður sagði var Þormóður
mikill húmoristi og góður sögumaður
og því hrókur alls fagnaðar á góðri
stund. Hann var því eftirsóttur ræðu-
maður við margvísleg tækifæri. En
hann var einnig mjög íhugull, einlæg-
ur trúmaður. Því kynntist ég þegar ég
var með honum einn vetur í biblíu-
leshring. Hann vildi milliliðalaust og
persónulegt samband við Guð sinn,
hugnaðist ekki margt í ritúali kirkj-
unnar. Var sannfærður um líf handan
jarðvistar, talaði um vistaskipti. Og
nú hefur Þormóður skipt um vist og
kannar hvað fyrir handan býr.
Með þessum fátæklegu orðum
kveðjum við Katrín kona mín góðan
dreng og góðan vin. Systkinum hans
og öðrum nákomnum vottum við okk-
ar dýpstu samúð.
Guð blessi minningu Þormóðs
Jónssonar.
Gísli G. Auðunsson.
Þormóður Jónsson
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is
Vaktsími: 565 5892 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Yvonne Tix
✝
Ástkær frænka okkar,
GUÐLAUG BALDVINA KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Uppsölum,
Svarfaðardal,
sem lést á Dalbæ, Dalvík, fimmtudaginn 17. apríl,
verður jarðsungin frá Dalvíkurkirkju föstudaginn
25. apríl kl. 13.30.
Jarðsett verður í Vallakirkjugarði. Þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Vallakirkju.
Fyrir hönd vandamanna,
Kristján Jónsson,
Lára Stefánsdóttir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÞÓRÐUR ÞORKELSSON,
Hörgshlíð 6,
Reykjavík,
andaðist mánudaginn 21. apríl.
Útförin auglýst síðar.
Svanhildur Guðnadóttir,
Guðrún Þórey Þórðardóttir, Þorvaldur K. Þorsteinsson,
Svanhildur Þorvaldsdóttir, Þór Tryggvason,
Margrét Á. Þorvaldsdóttir, Georg Garðarsson
og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
EINAR A. EVENSEN,
andaðist á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi
föstudaginn 18. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Anne Jóhannsdóttir,
Erla B. Evensen, Guðmundur Haraldsson,
Þorvaldur I. Evensen, Charlotta Evensen,
Jóhann K. Evensen, Elísabet Jónsdóttir,
afabörn og langafabörn.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ÞÓREY ÞORBERGSDÓTTIR
sjúkraliði,
Laugarnesvegi 89,
lést á Landspítalanum mánudaginn 21. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Hrafnhildur, Dave og fjölskylda.
✝
Elsku móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN Á. MAGNÚSDÓTTIR,
Hléskógum 16,
Reykjavík,
lést laugardaginn 19. apríl á Landspítalanum
Fossvogi.
Útför hennar fer fram frá Seljakirkju föstudaginn
25. apríl kl. 13.00.
Vigdís E. Vignisdóttir, Bjarni Þór Ólafsson,
Davíð Örn Vignisson, Sunna Miriam Sigurðardóttir,
Andri Reyr Vignisson, Sandra Brynjólfsdóttir
og barnabörn.
✝
Konan mín, móðir okkar og tengdamóðir,
ANNA MARGRÉT ÞORKELSDÓTTIR,
andaðist á Sjúkrahúsinu á Seyðisfirði mánudaginn
21. apríl.
Vilhjálmur Hjálmarsson,
Hjálmar Vilhjálmsson, Kolbrún Sigurðardóttir,
Páll Vilhjálmsson, Kristín Gissurardóttir,
Sigfús Vilhjálmsson, Jóhanna Lárusdóttir,
Stefán Vilhjálmsson, Helga Frímannsdóttir,
Anna Vilhjálmsdóttir, Garðar Eiríksson.