Morgunblaðið - 16.05.2008, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. MAÍ 2008 25
pappír. Safinn er látinn gerjast í 18
klukkustundir, þegar hann er loks
eimaður. Tvisvar sinnum. Og síðan
ýmist settur á tunnur eða beint í
flöskur. Það er ef til vill engin furða
að í háskóla á svæðinu er boðið upp á
gráðu í tekílafræðum.
En hvað með margaritu?
Ef engu nema örlitlu af vatni er
blandað út í eimaðan safa agave-
plöntunnar verður til tekíla sem fær
stimpilinn „100% agave“. Það er fín-
asta tekílað og af mörgum er allt
annað álitið hálfgert sull.
Sé öðrum innihaldsefnum bland-
að út í, svo sem reyrsykri eða kara-
mellu, fær blandan nafnið mixto.
Það er sú blanda sem oftast finnst í
áfengisverslunum utan Mexíkó,
meðal annars á Íslandi. Þetta er
„gullið“ tekíla, sem farið var að
framleiða á fimmta áratugnum og
varð strax vinsæl útflutningsvara.
„Ég mæli nú venjulega ekki með
svona tekíla sem er ekki 100%
agave. Það er kannski ekkert skrýt-
ið að fólk þurfi að skella því í sig til
koma því yfirhöfuð niður …“ segir
Cecile í Jose Cuervo-verksmiðjunni
og skellihlær. „Svo mælum við líka
aldrei með því að tekíla sé blandað
með öðrum drykkjum.“
Ég ranghvolfi í mér augunum –
hvað með margaritu? Kokkteillinn
var fundin upp á fimmta áratugnum
og náði strax miklum vinsældum í
Bandaríkjunum og víðar. Cecile er
með þetta alveg á hreinu: „100%
agave er best og þá gerð á alltaf að
drekka óblandaða …“
Annað vinsælt tekíla utan Mexíkó,
til dæmis á Íslandi, er „hvítt“ tekíla
sem sett er beint á flöskur eftir eim-
ingu. Þetta er tekíla blanco. Vinsæl-
asta tekílað í Mexíkó er hins vegar
hvorugt þessa. Þar ræður tekíla
reposado ríkjum – tekíla sem geymt
hefur verið á eikartunnum allt upp í
heilt ár. Tunnurnar gefa drykknum
bragðið og gylltan litinn. Hafi
eimaður agave-safinn verið geymdur
enn lengur á eikartunnunum er talað
um það sem anjo. Það er dýrasta
tekílað.
Ilmur og eftirbragð
Nærri 2000 ár eru síðan menn
hófu að drekka áfenga drykki úr
agave-plöntunni. Glöggt fólk hafði
tekið eftir því að þegar loft komst að
safanum gerjaðist hann og varð að
áfengum vökva. Þegar Spánverjar
gerðu Mexíkó að nýlendu sinni á 16.
öld komust þeir í kynni við umrædd-
an drykk, kallaðan pulque – en þótti
hann ekki nógu áfengur og tóku til
við að eima hann.
Drykkurinn er í dag þjóðar-
drykkur Mexíkó. Eins og bent er á í
kynningarmyndbandi í Jose Cuervo-
verksmiðjunni er tekíla „stolt lands-
ins“ og „tákn fyrir það sem er mexí-
kóskt“. Vegna þess hve drykkurinn
skipar stóran sess í Mexíkó er
kannski engin furða að um hann hafi
verið settar strangar reglur. Sam-
kvæmt mexíkóskum lögum verða
agave-plönturnar sem dæmi að hafa
verið ræktaðar á ákveðnum svæðum
í landinu, sem flest eru í kringum
bæinn Tequila – annars er bannað
að kalla drykkinn tekíla.
Í eimingarhúsi Jose Cuervo í
Tequila eru framleiddir 30.000 lítrar
af tekíla á dag. Skoðunarferð um
verksmiðjuna endar á vínsmökkun.
Þar er harðbannað að sulla veig-
unum grettandi í sig. Gæta skal vel
að vínilminum og eikarbragðinu og
gestum er uppálagt að veita mýkt og
sætu drykkjarins eftirtekt.
Að ekki sé minnst á að leggja sér-
staka áherslu á hið einstaka eft-
irbragð.
sigridurv@mbl.is
Tekíla í Tequila Í bænum Tequila er lífið ekki saltfiskur heldur tekíla.
Látið eldast Tekílað er geymt í eikartunnum.
Í HNOTSKURN
»Tekíla-drykkurinnkemur frá Tequila í
Mexíkó.
»Nafnið á bænum árætur sínar að rekja
til Ticuila-fólksins sem
þar bjó fyrir margt
löngu.
»Á svæðinu vaxa aðminnsta kosti 300
milljónir agave-plantna
sem tekíla er búið til úr.
   



    

 
 



 
 

   
  



 

 


  


   
 
 

  
    
!  "   #   
 "    # $ 
"  " $  
  % & "   
'  & "
 (  


(  &
  &  
" (   )"  "   # * "
  #   " *" # + #  "    #   

  "



  +" 

)+ 
,    

  * "    "  * 

- .  (" #   /01234'03 45 678 9:;;
4   "  
</,
0    #  =8
==
7>


- kemur þér við
Sérblað um mat
fylgir blaðinu í dag
Aðferðin við að búa
til milljarða
Hætta við hótelrekst-
ur í sönnum ungmen-
nafélagsanda
Fangar á kvíabryggju
hyggja á tískuútrás
Fengu straum úr kvi-
kindi í fjörunni
Þakið rokkað af
Smáralindinni
Hvað ætlar þú
að lesa í dag?
hefur ekki betri að-
stöðu til að þrífa búnað
sinn eftir olíuhreinsun
en það að þróin á
hreinsunarsvæðinu yf-
irfylltist í rigningu og
olía og hreinsiefni fór
aftur út í sjó?
Fréttir í vikunni
sýndu að þetta er nátt-
úrlega bara aðstöðu-
leysi og brýnt að bætt
verði úr. Slökkviliðið
verður að fá sína eigin
aðstöðu til að þrífa
búnað sinn eftir olíu-
hreinsun. Þetta kostar
ekkert minna en það.
x x x
Fréttir af hrikalegum nátt-úruhamförum erlendis ganga
nærri Víkverja sem öðrum. En frétt-
irnar frá Búrma eru sér á báti fyrir
andstöðu herforingjastjórnarinnar
við að opna landið fyrir erlendri að-
stoð.
Það hjarta er kalt sem neitar þjáð-
um þegnum um hjálp af ótta við að
upp komizt um ógnarstjórn. Er neit-
unin ein ekki bezta sönnunin fyrir
ógnarstjórn?
Víkverji er hjartanlega sammála
leiðarahöfundi Morgunblaðsins í
gær um það, að alþjóðasamfélagið á
ekki annan kost en að grípa í taum-
ana í Búrma.
Víkverji, sem er svogamall sem á
grönum má sjá, lítur nú
bjartari augum fram á
veginn eftir að hafa les-
ið í 24 stundum að heil-
brigðisyfirvöld eru
hætt við að henda íbú-
um öldrunarheimilisins
á Þingeyri yfir til Ísa-
fjarðar vegna sum-
arlokunar. Þessi með-
ferð (og reyndar fleiri
dæmi) vakti hjá Vík-
verja kvíða um hlut-
skipti hans á efri árum.
Kollegi Víkverja taldi
ástæðulaust að viðra
þennan kvíða með
þessum hætti og átaldi hann fyrir að
„tala“ gamla fólkið „niður.“ Ekki var
það nú meiningin heldur hitt að
benda á tillitslausan yfirgang í garð
fullorðinna fyrir vestan, sem nú hef-
ur vegna mótmæla, þ. á m. skrifa
Víkverja auðvitað (!), verið fallið frá.
En kolleginn hefur rétt fyrir sér
varðandi „niðurtalið“ og talar þar
eins og eldri, reyndari og þroskaðri
einstaklingur en Víkverji.
Víkverji vill samt ekki láta sitt eft-
ir liggja: Aldraðir! Það er ljós í
myrkrinu – fyrir vestan!
x x x
Skýtur það ekki skökku við aðslökkvilið höfuðborgarsvæðisins
 

víkverji skrifar | vikverji@mbl.is
Rúnar Kristjánsson áSkagaströnd las um Hrafn
Gunnlaugsson í Morgunblaðinu að
hann hengdi heiðursskjölin sín upp
á klóinu:
Á klóinu hanga heiðursskjöl
huffleg á alla kanta.
Sýnilegt að við setudvöl
síst mun þar pappír vanta.
Forsjáll er Hrafn – það finnst mér nú,
fróðlegt á það að líta,
ef gesti hann fær – í góðri trú –
sem girnast það eitt að sk...
Og Rúnar las eftirmæli
Ingibjargar Pálmadóttur um Alla
ríka :
Nú er Alli nár og farinn,
naut hann sín við lotur harðar.
Sótti djúpt í myrkan marinn
mannlífs-velsæld Eskifjarðar.
Snar hann var og snemma á kreiki,
snerpufullum vilja hlýddi.
Þeir sem hafa „vonda veiki“
vantar það sem manninn prýddi.
VÍSNAHORN
Af velsæld
og klóinu
pebl@mbl.is