Morgunblaðið - 16.05.2008, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. MAÍ 2008 33
✝ Sigríður Guð-mundsdóttir
var fædd 15. apríl
1929 á Ísafirði.
Hún lést 8. maí
síðastliðinn á deild
B 7 á Landspít-
alnum í Fossvogi.
Sigríður var
dóttir hjónanna
Daðeyjar Guð-
mundsdóttur, f. á
Ísafirði 30.8. 1896
og d. 17.7. 1988 og
Guðmundar Jón-
atanssonar, fædd-
ur á Efstabóli í Önundarfirði
6.9. 1888 og d. 4.10. 1955. Dað-
ey og Guðmundur eignuðust 14
börn og tvö dóu á unga aldri.
Systkini Sigríðar eru: Sigurður,
f. 1915, d. 1974, kvæntur Guð-
rúnu Jörundsdóttur frá Ingj-
aldssandi, Jensína, f. 1918, gift
Ingimundi Guðmundssyni úr
Önundarfirði, d. 2001, Bóas, f.
1919, d. 1969, kvæntur Huldu
Sigurbaldursdóttur frá Ísafirði,
d. 1955, Aðalsteinn, f. 1920, d.
1987, kvæntur Görðu Jóns-
dóttur, Jónatan, f. 1923, d.
1972, kvæntur Rósu Guðmunds-
dóttur, d. 1984, Margrét, f.
Hann lést 18.9. 1977 af slysför-
um. Foreldrar hans voru Aðal-
björg Helga Þorvaldsdóttir,
fædd á Seyðisfirði 2.12. 1899, d.
28.9. 1981 og Guðmundur Ein-
arsson, fæddur á Dunki í Dala-
sýslu 17.2. 1888, d. 8.4. 1933.
Sigríður og Helgi eignuðust
fjögur börn: 1) Haraldur, f.
15.7. 1953, kvæntur Margréti
Gísladóttur f. 20.9. 1955. Barn
Haraldar er: a) Magnús Ingi, f.
21.6. 1981, móðir hans er Ragn-
heiður Ingadóttir. Börn Mar-
grétar eru: a) Hrund, f. 5.11.
1977, maki Þorvaldur Örn
Kristmundsson, f. 28.12. 1969,
börn þeirra eru Ísabella, f.
1996, Leonard, f. 2002, Krist-
ófer, f. 2007, b) Halla Sif og c)
Hauður Freyja, 2) Hulda Hafdís,
f. 12.6. 1955, gift Valdimari Sól-
bergssyni, f. 26.6. 1952, börn
þeirra eru: a)Arnfríður Sólrún,
f. 23.3. 1974, maki Charlotte
Jörgensen, b) Helgi Magnús, f.
18. 3. 1977, barn hans er a)
Hugi Magnús, f. 28.9. 2004,
barnsmóðir er Helga Íris Ing-
ólfsdóttir c) Sólberg Bjarki, f.
8.5. 1985, 3) Guðmundur Helgi,
f. 26.1. 1960, kvæntur Önnu
Maríu Guðmundsdóttur, f. 17.1.
1966, börn þeirra eru: a) Sigríð-
ur Lena, f. 21.11. 1994, b) Heiða
Rakel, f. 21.11. 1996, 4)Magnús
Baldvin, f. 24.10. 1973, d. 22.9.
1977.
Sigríður verður jarðsungin í
dag frá Akraneskirkju kl. 15.
1928, gift Áslaugi
Bjarnasyni, d. 2000,
Ragna, f. 1930, gift
Pétri Jónssyni,
Hörður, f. 1932, d.
2005, kvæntur Ernu
Sörladóttur, Unnur,
f. 1933, gift Jóhanni
Eggerti Jóhanns-
syni, d. 2006, Elsa,
f. 1935, gift Guð-
mundi Helgasyni, d.
1999 og Kristján, f.
1937, d. 1956,
barnsmóðir Jónína
Lilja Jóhannsdóttir.
Fósturforeldrar Sigríðar voru
Ingibjörg Eggertína Benón-
ýsdóttir, f. 1880, d. 1963 og
Baldvin Jónsson f. 1877, d.
1963. Uppeldissystkini Sigríðar
eru: Unnur, f. 1906, d. 1941, Be-
noný, f. 1908, d. 1965, Þuríður,
f. 1912, d. 2000, gift Jóni
Bjarnasyni, Sigurður, f. 1914, d.
1984, kvæntur Þórunni Árna-
dóttur og Magnús, f. 1919, d.
1973.
Sigríður giftist Helga Guð-
mundssyni 20. desember 1952, f.
26.10. 1922 í Stykkishólmi, vél-
stjóra og framkvæmdastjóra
flugeldagerðarinnar á Akranesi.
Hún Sigga tengdó er öll. Sigga
var mikil kona, hún vissi hvað hún
vildi, með sérstaklega stórt hjarta
og rík af húmor. Sigga var alltaf
stolt af sínum börnum, tengda-
börnum og barnabörnum. Hún
sýndi öllum jákvætt viðmót og
hallmælti ekki nokkrum manni.
Sigga fæddist inn í stóran systk-
inahóp á Ísafirði. Á öðru ári var
hún sett í fóstur til skyldfólks þar
sem mamma hennar var veik.
Sigga fékk gott atlæti í uppvext-
inum og hugsuðu þau um hana
sem dóttur. Á heimilinu voru börn
og unglingar sem voru henni sem
systkini. Sigga kynntist síðar á
lífsleiðinni sínum blóðsystkinum
og mat hún þau kynni mikils og
hélt góðu sambandi við þau alla tíð
eftir það.
Sigga giftist Helga Guðmunds-
syni árið 1952 og byrjuðu þau sinn
búskap í Stykkishólmi. Sigga rak
heimilið af myndarskap þar sem
gestir og gangandi voru velkomn-
ir, boðið upp á veitingar og um
tíma voru kostgangarar á heim-
ilinu. Hennar matseld og bakstur
var alla tíð hátt skrifað þar sem
hún reiddi fram heilu veislurnar.
Sigga var alltaf að gefa og man ég
ekki eftir að hún keypti nokkuð
fyrir sjálfa sig. Hún leysti fólk
gjarnan út með gjöfum. Einnig gat
hún átt það til að koma með mat,
föt eða skó handa fólkinu sínu í
heimsóknum. Það var henni mikið
hjartans mál að hugsa um aðra.
Sigga og Helgi bjuggu í Stykk-
ishólmi til ársins 1957 er þau
fluttu til Akraness.
Þau byggðu einbýlishús að Esju-
braut 7 á sjávarlóð með ægifögru
útsýni. Helgi keypti Flugeldagerð
Akraness sem hann rak ásamt
Siggu. Allt virtist leika í lyndi, tvö
börnin uppkomin og flutt að heim-
an, einn unglingur á heimilinu og
lítill kútur fjögra ára. Haraldur,
elsti sonurinn við nám í HÍ, Hulda,
eina dóttirin, farin að búa með eitt
barn og annað á leiðinni og Guð-
mundur 17 ára þegar ógæfan
dundi yfir. Helgi var að vinna í
flugeldagerðinni með son sinn litla
þegar slysið varð en sprenging
varð í verksmiðjunni sem varð
honum að aldurtila og litla drengn-
um í september 1977. Sigga átti
alltaf erfitt með að ræða þessar
minningar og var ekki söm eftir
það.
Sigga flutti til Reykjavíkur 1980
og á Bræðraborgarstíg 41.
Sigga vildi ekki að fólk hefði
áhyggjur af sér. Hún þáði almennt
ekki hjálp þar sem hennar lífs-
viðhorf var að sjá um sig sjálf og
að hjálpa öðrum. Þegar litið er til
baka sé ég Siggu fyrir mér heima
hjá sér þar sem hún gengur rösk-
lega um íbúðina að undirbúa veit-
ingar og síðan að sýna eitthvað
sem hún hafði gert. Lengst af
prjónaði Sigga mikið á prjónavél,
setti saman mynstur og hannaði
flíkur.
Ég man ekki eftir að Sigga
kvartaði nokkurn tíma. Síðustu
þrjú árin fór líkamlegri heilsu
hennar hrakandi. Kvöldið sem hún
var lögð inn á Landspítalann í
Fossvogi hittust börn og tengda-
börn hjá henni og spurði hún hvort
ekki ætti að panta tertu. Minnug
þess að Sigga var þá komin með
lungnabólgu og búin að fá hjarta-
slag fannst henni mikilvægara að
fólkið hennar fengi eitthvað.
Orð mín eru til að lýsa þakklæti
fyrir okkar samveru sem var alltaf
góð og gefandi. Guð veri með þér
Sigga mín og þínu fólki.
Þín,
Margrét tengdadóttir.
Elsku Amma Sigga. Takk fyrir
að vera alltaf svona góð við okkur
elsku amma, við erum þakklátar
fyrir allar samverustundirnar okk-
ar og minningarnar geymum við í
hjartanu okkar. Við vitum að Helgi
afi og Magnús Baldvin hafa tekið á
móti þér og þið eruð sameinuð aft-
ur.
Við huggum okkur við að þér
líður betur að vera laus við veik-
indin. Þú varst svo góð við öll dýr
og máttir aldrei neitt aumt sjá. Við
vorum svo heppnar að eiga þig
sem ömmu okkar, takk fyrir okkur
elsku amma Sigga okkar. Guð
blessi þig og geymi.
Endar nú dagur, en nótt er nær,
náð þinni lof ég segi,
að þú hefur mér, Herra kær
hjálp veitt á þessum degi.
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Prestshólum)
Þínar,
Sigríður Lena
og Heiða Rakel.
Sigríður
Guðmundsdóttir
Við Kalli vorum
bræðrasynir, en við
sáumst ekki oft. Ung-
ur fór ég til útlanda og kom sjald-
an heim til Íslands. Nú er ég loks-
ins kominn heim, og nú vildi svo
til, að síðast fékk Kalli herbergi
✝ Karl KristinnValdimarsson
fv. vörubílstjóri og
ökukennari fæddist
í Reykjavík 1. októ-
ber 1918. Hann lést
á Hrafnistu í
Reykjavík 13. apríl
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Háteigskirkju 23.
apríl.
rétt við hliðina á
Sigga bróður kon-
unnar minnar, á
Hrafnistu. Það var
mikil ánægja að end-
urkynnast þessum
frænda, sem sýndi
mér vinsemd og hlý-
leik. Við ráðlögðum
að hafa ættarmót á
Eyrarbakka til að
minnast aldarafmælis
Þorvaldseyrar, sem
afi og amma byggðu
og áttu þar heima um
áraskeið. Nóg til þess
að börnin þeirra kölluðu sig Eyr-
bekkinga. Kalli hlakkaði til að vera
þar, með hátt á annað hundrað
ættmennum, en því miður entist
honum ekki þróttur, svo við vorum
þar án hans.
Við útförina söng Jóhann Frið-
geir Valdimarsson Ökuljóð, og var
það táknrænt, því Kalli var lengi
vörubílstjóri, enda blasti við okkur
fáni vörubílstjóra í Háteigskirkju.
En var það líka táknrænt, að ein-
mitt deila vörubílstjóra virtist
mundu koma í veg fyrir að við
kæmust framhjá Rauðavatni á leið
okkar til útfarar vörubílstjórans.
En lögreglan benti okkur á annan
veg til þess að komast fram hjá
þessum farartálma. Þannig er svo
margt einkennilegt í tilveru okkar.
Ég þakka Guði fyrir að veita
mér þá ánægju að endurkynnast
þessum gæfa frænda á síðustu
stundu. Ég þakka bæði honum og
öðru ættfólki hversu vel þið hafið
tekið á móti mér við endurkomu
minnar til Íslands. Nú geymum við
bestu endurminningarnar um
Kalla frænda í hjörtum okkar.
Jóhann Þorvaldsson.
Karl Kristinn
Valdimarsson
Sem dropi tindrandi
tæki sig út úr regni
hætti við að falla
héldist í loftinu kyrr –
þannig fer unaðssömum
augnablikum hins liðna.
Þau taka sig út úr
tímanum og ljóma
kyrrstæð, meðan hrynur
gegnum hjartað stund eftir stund.
(Hannnes Pétursson.)
Flest okkar eigum við það sameig-
inlegt þegar við kveðjum vini hinsta
sinni, að líta til baka, hugsa til stund-
anna sem við áttum saman og finna
hvernig „hrynur gegnum hjartað
stund eftir stund“.
Erla Ágústsdóttir
✝ Erla Ágústs-dóttir fæddist í
Reykjavík 21. júlí
1932. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ í Reykja-
vík að kvöldi skír-
dags, 20. mars síð-
astliðins, og fór
útför hennar fram
frá Dómkirkjunni í
Reykjavík 3. apríl.
Þannig hugsum við
til Erlu okkar Á., eftir
meira en sex áratuga
vináttu eða allt frá því
er við hófum nám í
Kvennaskólanum í
Reykjavík. Fljótlega
var stofnað til sam-
funda eða „Sauma-
klúbbs“ svonefnds,
sem enn er við lýði.
Við reyndum alltaf
að haga því þannig að
Erla gæti verið með
okkur þegar við hitt-
umst, sem ekki var
alltaf auðvelt þar sem hún var meira
á „ferðinni“ en við hinar, sökum
starfs síns, enda fannst okkur ekki
„fullmannað“ nema hún væri með.
Margar gleðistundir áttum við, ekki
síst ef hún blés til veislu, veitul og
gestrisin sem hún var.
Nú um nokkurt skeið hefur hallað
undan fæti hjá Erlu og þegar svo er
komið er gott að halda af stað, fljúga
nú eftir nokkurt hlé, kanna nýjar
slóðir eins og hún gerði svo oft áður,
þó farseðillinn sé aðeins aðra leiðina.
Við hinar, sem eftir sitjum, kveðjum
og þökkum.
Saumaklúbburinn.
Elsku Berta frænka
mín varð bráðkvödd á
heimili sínu hinn 31. mars sl. Það á
enginn von á slíkum fréttum á venju-
legum mánudagsmorgni þegar lífið
snýst um hversdagslega hluti og
dauðinn og hið endanlega er víðs
fjarri hugsunum manns. Fregnin var
mér óskiljanleg í fyrstu og óraun-
veruleg ennþá í dag. Það er erfitt að
ímynda sér að við sjáum hana aldrei
aftur hér í þessari veröld að minnsta
kosti. Berta var ekki hrædd við að
deyja, hún talaði oft um að hún yrði
ekki langlíf og kannski hvíslaði ein-
hver að henni að hennar biði annað
verkefni á öðrum stað. Hún kvaddi á
friðsælan og fallegan hátt án kvala
og erfiðleika. Þess vegna er auðveld-
ara fyrir okkur að kveðja þessa góðu,
mjúku frænku.
Berta Guðbjörg
Rafnsdóttir
✝ Berta GuðbjörgRafnsdóttir
fæddist í Ólafsfirði
7. janúar 1944. Hún
varð bráðkvödd á
heimili sínu í Vog-
um á Vatnsleysu-
strönd 31. mars síð-
astliðinn.
Berta Guðbjörg
var jarðsungin frá
Keflavíkurkirkju
11. apríl sl.
Ég man hversu stolt
og ánægð ég var yfir
sögunni um það þegar
ég fæddist. Berta var
viðstödd ásamt Siggu
frænku minni þar sem
pabbi var enn ókom-
inn af sjónum og á
leiðinni í land. Berta
sagði mér oft frá því að
hún hefði tekið á móti
mér og mér fannst það
auðvitað afar merki-
legt. Berta hélt góðu
sambandi við fjöl-
skylduna og var mjög
dugleg við það að hringja og heyra í
fólki. Hún viðhélt tilkynningarskyld-
unni sem tíðkaðist á heimili ömmu og
afa með því að hafa reglulega sam-
band og athuga hvernig við hefðum
það. Snögglegt fráfall hennar kennir
okkur að hver dagur skiptir máli og
nú er það í okkar höndum að huga að
samskiptum og samverustundum
fjölskyldunnar. Berta kenndi mér
líka að hlusta vel á innsæi mitt því
hún gerði það greinilega og vissi þar
af leiðandi meira en margir. Ég sé
þig fyrir mér á góðum stað með
ömmu og afa, í sólskini og gleði. Ég
geymi minningu þína í hjarta mér
elsku Berta mín.
Þín
Særún.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari upp-
lýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bilum
- mælt í Tools/Word Count). Ekki er
unnt að senda lengri grein. Hægt er
að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim
sem kvaddur er virðingu sína án þess
að það sé gert með langri grein. Ekki
er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Minningargreinar
MOSAIK Hamarshöfða 4 - 110 Reykjavík
sími 587 1960 - www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Vönduð vinna og frágangur
Yfir 40 ára reynsla
Sendum myndalista