Morgunblaðið - 10.11.2008, Blaðsíða 16
16 Daglegt líf
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 10. NÓVEMBER 2008
V
ið erum á lokasprett-
inum. Okkur vantar
ekki nema tvö hundruð
þúsund upp á, en vissu-
lega gæti orðið strembið
að skrapa þeim krónum saman í
kreppunni. Það á bara eftir að setja
hurðir og þak á barnaskólann í Pak-
istan, þá verður hann tilbúinn núna í
desember,“ segir Sara Hrund Ein-
arsdóttir, nemi við Fjölbrautaskól-
ann í Ármúla, en fyrir tveimur árum
stofnaði hún hjálparstarfsnefnd í
skólanum sínum og réðst ekki á garð-
inn þar sem hann er lægstur. Hún
ákvað að safna fyrir byggingu skóla
fyrir 200 börn í þorpinu Gujranwala í
Pakistan.
Afþökkuðu brúðargjafir
„Allt á þetta upphaf sitt í því að ég
og maðurinn minn giftum okkur úti í
Las Vegas fyrir tveimur árum. Við
héldum veislu þegar við komum heim
til Íslands og okkur fannst svo hall-
ærislegt að gera lista yfir eitthvað
sem við vildum láta gefa okkur. Við
ákváðum því að afþakka allar gjafir
en þeir sem vildu máttu leggja
pening inn á ákveðinn reikning og
sú summa rann óskipt til upp-
byggingar barnaskóla í Úganda.
Þetta gerðum við í fullu samráði
við ABC barnahjálp og mér
varð ljóst við þessa vinnu að
margt smátt getur gert eitt stórt.
Í framhaldinu fór ég því til
Gísla skólastjóra í skólanum
mínum, Fjölbraut í Ármúla,
og lagði fram tillögu um að
setja í gang svona verkefni
innan skólans. Hann tók
vel í það og ég tók að
mér umsjón
verkefnisins,
fór í alla
bekki og
kynnti starfið og bauð fólki að taka
þátt í því. Mér finnst mikilvægt að
kenna ungu fólki að setja sig í spor
annarra. Tilgangurinn var líka að
vekja nemendur til umhugsunar um
hvað við hér á Vesturlöndum höfum
það gott og hvað við þurfum í raun að
gera lítið til að hjálpa þeim
sem minna mega sín.
Það er hægt að byggja
tvo skóla fyrir fjögur
hundruð börn fyrir
andvirði aðeins eins
af þeim fjölmörgu
flottu bílum sem ek-
ið er hér um göt-
urnar.“
Tónleikar,
kökusala og
fleira
Sara segir
að eftir þrjá
mánuði hafi
hjálparstarfs-
nefndin verið
gerð að val-
áfanga við
skólann, en vinnan við verkefnið er
metin til tveggja eininga.
„Þetta fór hægt af stað því við vor-
um ekki nema þrjár af þúsund nem-
endum sem völdum þennan áfanga
fyrst. En við létum það ekki stoppa
okkur, helltum okkur út í fjáröflun
með kökusölu, héldum tónleika, gáfum
út ljóðabók með ljóðum nemenda við
skólann, héldum flóamarkað, seldum
jólakort og gerðum ýmislegt fleira. Og
þetta hefur undið upp á sig, núna eru
fimmtán manns í þessum áfanga. Við
erum búin að safna tveimur og hálfri
milljón króna, en við þurfum að ná
tveimur milljónum og sjö hundruð
þúsundum. Fyrir þann pening er
hægt að byggja skóla fyrir tvö hundr-
uð börn, með borðum og stólum og
einni heitri máltíð á dag.“
Stemning á flóamarkaði
Sara segir vinnuna í hjálparstarfs-
nefndinni fyrst og fremst felast í að
skipuleggja og vinna við fjáröflun.
„Hver manneskja í áfanganum bakar
að minnsta kosti tvisvar í mánuði og
við seljum kökur og annað í skólanum.
Það skapast alltaf mikil og góð stemn-
ing í kringum flóamarkaðinn, sem er í
tvo daga í senn, einu sinni á hverri önn.
Við höfum líka gengið í hús með bauka
frá ABC barnahjálp og beðið um fram-
lög. Þannig að þetta er heilmikil vinna
og við höldum líka reglulega fundi til
að fara yfir stöðuna og skipuleggja
næstu skref. Við höfum alltaf lagt sjálf
út fyrir kostnaði, í hverju sem hann
felst. Allir sem hafa verið í þessum
áfanga hafa verið rosalega duglegir og
án þeirra væri verkefnið ekki komið
svona langt. En stundum finnst okkur
þetta ganga of hægt og ég hef vissu-
lega hugsað sem svo að ef hver nem-
andi í þúsund manna skólanum mínum
léti af hendi rakna aðeins 2.700 krón-
ur, þá væri á einu bretti búið að safna
fyrir heilum barnaskóla. En ég tek það
fram að hjálparstarfsnefndin er þakk-
lát fyrir allan þann stuðning sem
starfsmenn Ármúlaskóla hafa ávallt
sýnt verkefninu.“
Skóli fyrir bæði kynin
Bygging skólans er langt á veg kom-
in og börnin tvö hundruð fá nú þegar
kennslu og mat í bráðabirgða-
húsnæði, svo það ríður á að leggja
lokahönd á bygginguna. „Mér finnst
svo ánægjulegt að það eru bæði
stelpur og strákar í þessum skóla en
þar sem meirihluti þjóðarinnar er
múslimar er ekki sjálfgefið að stúlk-
ur fái að mennta sig. En þar sem
ABC barnahjálp eru kristileg sam-
tök er skólinn opinn báðum kynjum.
Ég valdi Pakistan af því að þörfin
fyrir barnaskóla var mikil þar á
þeim tíma sem þetta fór af stað. Mér
fannst líka mikill kostur að maður
sem hefur búið hér á Íslandi er milli-
liður í þessu verkefni og býr þarna
úti og fylgist með framvindu bygg-
ingarinnar.“
Vonar að þetta verði öðrum
skólum til fyrirmyndar
Sara segir að þessi tveggja ára
vinna hafi verið mjög gefandi, þó svo
að hún hafi líka verið erfið. „En ég
vona sannarlega að áfanginn haldi
áfram í Fjölbrautaskólanum við Ár-
múla, þó svo að við klárum þetta
verkefni vonandi núna fyrir áramót
og að ég útskrifist í vor. Það þarf
bara að finna nýjan leiðtoga og nýtt
verkefni til að vinna að og þar er af
nægu að taka. Ég vona líka að þetta
verði öðrum skólum til fyrirmyndar.
Versló fór reyndar í svona verkefni
en það eru 27 framhaldsskólar á
landinu og ef þeir væru allir með
svona áfanga, þá mundi sko muna
um minna fyrir börn í fátækum lönd-
um.“
Sara segir að áhugi hennar á
hjálparstörfum sé fyrst og fremst
foreldrum hennar að þakka. „Ég ólst
upp við þetta, mamma og pabbi hafa
alltaf borið hag þeirra sem minna
mega sín fyrir brjósti. Eftir útskrift
hef ég hug á að leggja mitt af mörk-
um í hjálparstarfi með beinum hætti,
til dæmis með sjálfboðavinnu, hvort
sem það felst í því að safna fyrir
mæðrastyrksnefnd, félag einstæðra
foreldra eða einhverja aðra sem á
þurfa að halda.“
Lítið þarf til að hjálpa mikið
Sara Hrund Einarsdóttir
lét brúðargjafirnar renna
til uppbyggingar barna-
skóla í Úganda. Kristín
Heiða Kristinsdóttir
ræddi við við hana um
hjálparstarfið.
Leikur að læra Nokkur barnanna í bráðabirgðahúsnæðinu bíða þess að skólinn verði tilbúinn.
Þeir sem vilja leggja sitt af mörk-
um til að klára söfnunina fyrir
skólanum í Pakistan geta lagt inn
á reikninginn:
1122-15-041700 kt:690688-1589.
Allar nánari upplýsingar:
www.abc.is
Eftir Önnu Sigríði Einarsdóttur
annaei@mb.is
Þeir eru ekki margir semmyndu treysta sér til aðsemja kennslubók í íslensku
jafnvel þó að þeir væru komnir vel á
fullorðinsár. Hulda Vigdísardóttir,
sem er í tíunda bekk Tjarnarskóla,
lætur slíkar vangaveltur þó ekki
stöðva sig og samdi málfræði-
kennslubókina Röndótt í vor, en hún
er aðeins 14 ára gömul. Hún sá þess
utan sjálf um hönnun og uppsetn-
ingu bókarinnar, sem geymir einnig
ljóð og efni tengt lesskilningi.
„Ég var að æfa mig fyrir sam-
ræmda prófið í íslensku sem ég tók í
vor og ætlaði efnið bara sem upp-
rifjun,“ segir Hulda þegar blaða-
maður og ljósmyndari hitta hana
hádegi eitt í skólanum. Bókin
reyndist Huldu vel við upprifjunina
og náði hún íslenskuprófinu með
góðum árangri.
Í Tjarnarskóla þurfa nemendur
að vinna þrjú rannsóknarverkefni á
ári fyrir utan tíundubekkinga og
aðra sem taka samræmd próf, en
þeir skila tveimur verkefnum.
Hulda áttaði sig hins vegar ekki
strax á því að svo væri og lét sér því
detta í hug að skila bókinni sem einu
slíku vekefni. Þar sem þess reyndist
síðan ekki þörf í vor skilaði hún
kennslubókinni þess í stað inn sem
einu af rannsóknarverkefnum þessa
skólaárs og fylgir henni nú mál-
fræðikennsludiskur sem Hulda
samdi einnig.
Dansinn freistandi
„Þetta þróaðist bara svona,“ seg-
ir Hulda sem hefur gaman af að
fikra sig áfram með grafíska hönn-
un í tölvunni heima. Hún sá því einn-
ig alfarið um þann hluta bókagerð-
arinnar, en fékk móður sína og
föður til að aðstoða sig við próf-
arkalesturinn.
Tími Huldu fer engu að síður að
stærstum hlut í skólann og ballett-
æfingar, en Hulda hefur stundað
ballett frá því að hún var fjögurra
ára og er nú á framhaldsbraut í
Klassíska listdansskólanum hjá
Guðbjörgu Astrid Skúladóttur. Það
eru því langar dansæfingar flesta
daga vikunnar. „Ein besta vinkona
mín er í ballett líka,“ segir Hulda og
viðurkennir að það freisti vissulega
að reyna að hafa atvinnu af dans-
inum í framtíðinni.
Áður verða þó líklega Mennta-
skólinn í Reykjavík eða Mennta-
skólinn við Hamrahlíð fyrir valinu
og stendur hugur Huldu til þess að
fara annaðhvort á málabraut eða
listdansbraut.
Viðurkenning fyrir
bókagerðina
Af skólafögunum heillar enda ís-
lenskan hana mest og hrósar hún ís-
lenskukennara sínum Karen Ósk
Úlfarsdóttur í hástert. En Hulda er
nú í fjarnámi við Fjölbrautaskólann
í Ármúla í íslensku, þýsku og lífs-
leikni. „Íslenska hefur alltaf verið
uppáhaldsfagið mitt,“ segir Hulda
og telur ekki útilokað að hún eigi
eftir að velja íslenskunám í háskól-
anum seinna meir.
Þangað til er aldrei að vita nema
samnemendur hennar fái afnot af
kennslubókinni góðu við sinn próf-
lestur. Tjarnarskóli hefur að
minnsta kosti tilnefnt Huldu til að
hljóta viðurkenningu fyrir skólans
hönd á degi íslenskrar tungu, 16.
nóvember nk.
Íslenskan
í uppáhaldi
Morgunblaðið/Kristinn
Bókarhöfundur Íslenska er uppáhaldsfag Huldu Vigdísardóttur, sem einn-
ig sinnir balletinum af miklum áhuga.
Fjótán ára stúlka í Tjarnarskóla
hefur samið kennslubók í málfræði
Rúmlega hundrað nemendur
hlutu viðurkenningu frá mennta-
sviði Reykjavíkurborgar á degi ís-
lenskrar tungu í fyrra, er við-
urkenningarnar voru veittar í
fyrsta sinn.
Skólarnir sjálfir tilnefna nem-
endurna og eru viðurkenningar
m.a. veittar fyrir framfarir í lestri,
ritað mál og tjáningu. Meðal
þeirra nemenda sem verðlaunaðir
voru í fyrra var hópur 9. bekkinga
í Réttarholtsskóla sem búið
höfðu til margmiðlunarverkefni
byggt á Gísla sögu Súrssonar.
Búist er við að svipaður fjöldi
nemenda hljóti viðurkenningu
þetta árið, en verðlaunaafhend-
ingin fer fram í Ráðhúsinu 16.
nóvember nk.
Tjáning, lestur og ritað mál
Dugleg Hug-
sjónamann-
eskjan Sara
heima með
hvítu kisuna
Núll.
Morgunblaðið/Kristinn