Morgunblaðið - 12.11.2008, Blaðsíða 37

Minningar 37
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 12. NÓVEMBER 2008
Margs er að minn-
ast þegar hugsað er til
baka, ótal minningar-
brot koma í hugann.
Það eru komnir næst-
um þrír áratugir síðan við kynnt-
umst og margt hefur gerst á þessum
árum.
Okkar leiðir lágu saman þegar
Drífa og Kristín kenndu í Valhúsa-
skóla og á sama tíma voru báðar fjöl-
skyldurnar að byggja á Nesbalanum.
Strax frá byrjun myndaðist góður
vinskapur okkar á milli.
Það hefur alltaf verið mikill sam-
gangur á milli okkar, þó sérstaklega
á meðan börnin voru lítil og báðar
fjölskyldurnar bjuggu við Nesbal-
ann. Þetta nána samband vakti at-
hygli, skólafélagarnir skildu ekki af
hverju Björg og Sindri sem voru í
sama bekk í skólanum væru svona
mikið saman, en þau voru fljót að
finna út úr því. Þau tilkynntu öllum
að þau væru frændsystkini og þess
vegna væri ekkert athugavert við að
fara í ferðalag saman. Óli tók þessu
svo bókstaflega að hann skildi ekkert
í því af hverju þau kæmu ekki í fjöl-
skylduferðina hjá okkar fjölskyldu.
Þetta er dæmi um hvað samband
fjölskyldanna hefur verið náið í
gegnum tíðina og er þá ónefndur
fjöldi ferðalaga í sumarbústaðinn á
Þingvöllum, tjaldferða, skíðaferð til
Akureyrar o.fl. sem við minnumst öll
með þakklæti.
Þegar börnin stækkuðu vorum við
fjögur mikið saman. Við fórum í
ferðalög bæði innan lands og utan.
Við gerðum í því að búa til tilefni til
þess að hittast með því að fara í leik-
hús, bíó og tónleika saman eða bara
að koma í heimsókn hvort til annars
og borða saman. Við fórum saman á
Villa Vill tónleikana núna um daginn,
það var ómetanleg stund og mjög
undarleg tilfinning að hugsa til þess
að kannski væru þetta síðustu tón-
leikarnir sem við færum á saman öll
fjögur og það varð því miður raunin.
Þetta eru allt ógleymanlegar
stundir sem við hugsum núna til með
þakklæti og að við skyldum fá að
njóta þeirra forréttinda að eiga Villa
að vin. Við eigum ekki marga vini um
ævina, en því meira af kunningjum.
Það er því mjög mikilvægt að eiga
góða vini sem hægt er að deila með
bæði ánægju- og sorgarstundum í líf-
inu og vera til staðar þegar á þarf að
halda.
Elsku Kristín, Borghildur, Ari,
Björg og fjölskyldur, við sendum
ykkur einlægar samúðarkveðjur.
Megi góðar minningar um yndisleg-
an eiginmann, son, föður og afa
draga úr sárustu tilfinningunum á
sorgarstundu. Við hugsum til ykkar
og verðum alltaf til staðar fyrir ykk-
ur.
Ykkar einlægu vinir
Drífa, Finnbogi, Ólafur,
Sindri og Jökull.
Vilhjálmur Fenger er látinn.
Hetjulegri baráttu hans við illvígan
sjúkdóm er lokið. Við samstarfsfólk-
ið viljum minnast hans með fáeinum
orðum. Vilhjálmur hóf ungur að ár-
um störf hjá fjölskyldufyrirtækinu
Nathan & Olsen og tók síðar við
framkvæmdastjórastöðu af föður
sínum Hilmari Fenger. Vilhjálmur
var ávallt kletturinn í sínu fyrirtæki
og stjórnaði af festu, elju og metnaði.
Hann hafði alla tíð gríðarlegan
áhuga á fyrirtækinu og gildin sem
hann hafði að leiðarljósi voru heið-
arleiki og traust. Þessi orð lýsa hon-
um og hans lífshlaupi betur en nokk-
uð annað.
Vilhjálmur átti auðvelt með að
vinna með fólki og hrífa það með sér.
Hann náði gríðarlega góðum árangri
í sínum rekstri. Hann leit á sjálfan
Vilhjálmur Fenger
✝ Vilhjálmur Fen-ger fæddist í
Reykjavík 26. febr-
úar 1952. Hann lést
þriðjudaginn 21.
október síðastliðinn
og var jarðsung-
inn frá Dómkirkj-
unni í Reykjavík 29.
október.
sig sem jafningja og
vílaði ekki fyrir sér að
fara í hin ýmsu störf.
Við minnumst þess
alltaf að þegar það
vantaði menn í gámal-
osun eða afgreiðslu þá
var Vilhjálmur fyrstur
manna til að bretta
upp ermar og láta
verkin tala. Hann
hafði svo gaman af
þessu og hann naut sín
vel og alltaf stutt í
glettnislegt bros og
grín. Vilhjálmur kom
ávallt fyrstur til vinnu á morgnana
og hafði unun af að hitta starfsfólk
sitt og spjalla yfir kaffibolla. Hann
var vel lesinn og hafði gaman af um-
ræðuefninu hvort sem það var póli-
tík, íþróttir, þjóðmál eða annað.
Þessar stundir eru okkur mjög
minnisstæðar og umræður voru oft
fjörugar og skemmtilegar. Vilhjálm-
ur var mikill fjölskyldumaður og bar
hag hennar ávallt fyrir brjósti. Hann
var stoltur af sinni fjölskyldu og
samverustundirnar með henni voru
honum ómetanlegar. Hann átti
fjöldamörg áhugamál og var svolítill
prakkari í sér. Hann elskaði allt sem
tengist útivist og íþróttum og þar átti
hann sínar bestu stundir. Oftar en
ekki með konu sinni og börnum og nú
á seinni árum afabörnum sínum
þremur. Hann var líka mikill nautna-
maður og fannst gott að fá sér góða
steik eftir langan dag og ekki spillti
fyrir ef það var gott rauðvín með.
Árið 2007 hóf Nathan & Olsen
byggingu á nýjum höfuðstöðvum í
Klettagörðum 19. Það hafði lengi
verið draumur hans að koma starf-
seminni undir eitt og sama þak. Í
þessu verkefni naut hann sín til fulls
og hann kappkostaði að gera sem
best fyrir starfsfólk sitt, sem hann
leit alltaf á sem sem eina fjölskyldu.
Vilhjálmur var þannig gerður að
þegar hann réðst í verkefni þá þýddi
ekkert hálfkák. Verkefninu varð að
ljúka með bravör og á tilsettum tíma
„punktur“. Í byrjun árs 2008 fluttu
fyrirtæki hans í nýtt og glæsilegt
húsnæði og hann var tíður gestur í
nýja húsinu þrátt fyrir að krafturinn
og úthaldið væri ekki alltaf upp á sitt
besta sökum veikindanna. Hann var
eins og góður skiptstjóri sem stóð
með sínu fólki á meðan hann gat og
gott betur.
Með þessum fátæklegu orðum
kveðjum við góðan vin og samstarfs-
félaga.
Elsku Kristín, Björg, Ari og fjöl-
skylda. Sorgin er mest hjá ykkur.
Megi góður Guð vera með ykkur og
styrkja á þessari erfiðu stundu.
Guð blessi minningu Vilhjálms
Fenger.
F.h. samstarfsfólks,
Þorsteinn Gunnarsson.
Það stóðu styrkar stoðir að Vil-
hjálmi Fenger. Þannig vill til að sá
mæti maður sem hann heitir eftir, afi
hans í móðurætt, leiddi þá stofnun
sem ég réðst til sem nýútskrifaður
lögfræðingur á sínum tíma. Kynni
mín af foreldrum Vilhjálms komu
síðar til og það var faðir hans, Hilm-
ar Fenger, sem fékk mig til starfa
hjá fyrirtæki þeirra bræðra, hans og
Garðars. Ég met kynni mín af öllu
þessu fólki til forréttinda sem ég hef
notið og gefa lífinu gildi.
Vilhjálmur Fenger, sem við kveðj-
um í dag, kom inn í þennan reynslu-
heim minn þegar hann var að vaxa úr
grasi. Vilhjálmur haslaði sér völl í
viðskiptalífinu, í tengslum við fyrir-
tæki fjölskyldunnar, Nathan & Ol-
sen hf. Hann aflaði sér fanga og
reynslu á því sviði bæði hérlendis og
erlendis. Honum var greinilega í
blóð borin sú hógværð, lítillæti og
hlýja sem einkenndi foreldra hans.
Þegar Vilhjálmur kom til starfa hjá
fyrirtækinu sem fullorðinn maður
kom fljótt í ljós hvað í honum bjó.
Þau störf voru öll það vel af hendi
leyst að þegar faðir hans, sem hafði
verið framkvæmdastjóri félagsins,
kenndi þess heilsubrests sem leiddi
til andláts hans síðla árs 1995, voru
allir, sem þá stóðu að félaginu, sam-
mála um að fela Vilhjálmi það trún-
aðarstarf að standa fyrir rekstri
þess.
Ég átti því láni að fagna að taka
þátt í starfi Vilhjálms og hefur það
veitt mér mikla ánægju. Hann starf-
aði með fólkinu sínu, hann hlustaði á
sjónarmið allra og meiri háttar
ákvarðanir voru þá fyrst teknar þeg-
ar verkefnið lá skýrt fyrir. Vilhjálm-
ur hafði ótrúlegt næmi fyrir því
hvert stefndi í ýmsum málum sem
snertu rekstur fyrirtækisins á hverj-
um tíma, hvað bæri að varast og
hvernig skyldi bregðast við ef og
þegar til kæmi. Hann var gætinn og
varaðist alla óþarfa áhættu og nýtur
fyrirtækið þeirra stjórntaka hans,
ekki síst í dag. Velgengnin steig hon-
um ekki til höfuðs, hann fylgdi fyr-
irmynd fjölskyldu sinnar í hófsemd,
heiðarleika og lítillæti ásamt virð-
ingu fyrir samferðamönnum sínum.
Á því er enginn vafi að í öllu sínu
lífi naut hann Kristínar sinnar. Við
hjónin höfum fengið að njóta sam-
vista við þau og fjölskyldu þeirra,
ekki aðeins í starfi heldur einnig í
leik. Þar var Vilhjálmur hvers manns
hugljúfi og lék við hvern sinn fingur.
Hann var málamaður með afbrigð-
um og danskan sem hann talaði var
hreint út sagt ótrúlega góð – brand-
ararnir sem hann sagði á dönsku eru
klassískir, bæði varðandi gott málfar
og framsögn og næmi fyrir góðum
húmor. Vilhjálms er og verður sárt
saknað en þá skal þess minnst að við
sem fengum að kynnast honum eig-
um aðeins góðar minningar um þau
kynni öll. Það ber að þakka, þótt við
hefðum sannarlega óskað þess að
samverustundir okkar yrðu fleiri.
Blessuð sé minning góðs drengs.
Við hjónin vottum Kristínu og fjöl-
skyldu hennar allri okkar innileg-
ustu samúð og hluttekningu.
Guðrún Ragnhildur Eiríksdóttir
og Jónas A. Aðalsteinsson.
Í dag kveð ég vin minn og vinnu-
félaga til margra ára Vilhjálm Fen-
ger. Við kynntumst fyrst fyrir hart-
nær aldarfjórðungi. Ég var þá
starfsmaður Tölvumiðstöðvarinnar,
sem sá meðal annars um tölvu-
vinnslu fyrir Nathan & Olsen. Þá var
Hilmar, faðir Vilhjálms fram-
kvæmdastjóri fyrirtækisins en Vil-
hjálmur sá um tölvumálin. Við áttum
gott samstarf á meðan ég starfaði
hjá Tölvumiðstöðinni og þegar ég
hætti þar árið 1991 bauð hann mér að
koma til starfa hjá Nathan & Olsen
sem fjármálastjóri. Hann var þá að
taka við sem framkvæmdastjóri af
föður sínum. Ég þáði starfið með
þökkum og frá þeim tíma áttum við
afskaplega farsælt samstarf og með
okkur og konum okkar þróaðist vin-
skapur sem aldrei bar skugga á þau
17 ár sem við störfuðum saman.
Vilhjálmur var hógvær maður, en
hafði mikinn metnað fyrir hönd fyr-
irtækisins. Nathan & Olsen var gam-
alt og gróið fjölskyldufyrirtæki og
hann af þriðju kynslóð eigenda, sem
sagan hefur oft sýnt að glutri niður
því sem fyrirrennarar hafa byggt
upp. Staðráðinn í því að það skyldi
ekki gerast á meðan hann stæði
vaktina, lagði hann strax línurnar
um að gera fyrirtækið að einu af
fremstu heildverslunum landsins á
sínu sviði. Markmiðið var að stækka
og ná fram þeirri stærðarhag-
kvæmni sem nauðsynleg er til að
vera á meðal þeirra fremstu í grein-
inni. Á þeirri leið voru margar hildir
háðar, sumar unnust og aðrar töp-
uðust, en markvisst var haldið áfram
og nú þegar Vilhjálmur skilur við er
hægt að segja að flestum markmið-
um, sem lagt var upp með hafi verið
náð. Síðasta verk Vilhjálms, áður en
hann lét af störfum, var að hafa yf-
irumsjón með byggingu nýrra höf-
uðstöðva fyrirtækisins, sem nú heitir
1912 ehf., að Klettagörðum 19. Fyrr
á þessu ári var starfsemin flutt í
þetta stórglæsilega húsnæði, sem
rúmar nú alla starfsemina á höfuð-
borgarsvæðinu.
Við hjónin eigum ótal minningar
um skemmtilegar samverustundir
með Vilhjálmi og Kristínu. Sameig-
inleg áhugamál eins og skíðaferðir
og veiðimennska leiddu okkur saman
í ýmis ævintýri vítt og breitt um
heiminn. Vilhjálmur bjó yfir barns-
legum ákafa þegar kom að áhuga-
málum eins og sleðamennsku, skíð-
um og veiðum. Þessi ákafi smitaðist í
alla sem með honum voru og gerði
þessar samverustundir svo ógleym-
anlegar. Á kvöldin þegar komið var í
hús eftir ævintýri dagsins var hann
hrókur alls fagnaðar, bjó yfir sér-
stakri frásagnargáfu og smitandi
hlátri.
Vilhjálmur tókst á við veikindi sín
af því æðruleysi sem einkenndi hann
alla tíð. Þegar ljóst var að hverju
stefndi hóf hann að undirbúa starfs-
lok sín og koma málum þannig fyrir
að ekkert rask yrði á starfsemi fyr-
irtækisins. Sonurinn Ari tók við
framkvæmdastjórastarfinu fyrr á
þessu ári og sjálfur steig hann smátt
og smátt til hliðar eftir því sem hann
sá hlutina falla í réttan farveg.
Nú á kveðjustundu er okkur Höllu
efst í huga þakklæti fyrir að hafa
fengið að vera samferða þennan
tíma. Elsku Kristín, Ari, Björg og
Borghildur, orð eru lítils megnug á
slíkum stundum, en hugur okkar er
hjá ykkur og fjölskyldum ykkar.
Ólafur og Halla.
Vilhjálmur Fenger gekk hvorki
fram með hávaða né fyrirgangi.
Hann hafði sterka nærveru, sem var
mótuð af rólyndi og velvild – og
þeirri ábyrgð sem honum hafði verið
lögð á herðar við rekstur umsvifa-
mikils fyrirtækis, þar sem kynslóð
fram af kynslóð úr sömu fjölskyldu
hefur staðið við stjórnvölinn í hart-
nær hundrað ár.
Hann var fordómalaus og vildi
heldur trúa á það skárra í manneskj-
unni en hitt, sem lakara var. Og orð
hans stóðu eins og stafur á bók. Því
var í senn ánægjulegt og eftirsókn-
arvert að starfa með honum.
Fátt kemst í hálfkvisti við íslensku
sumarkvöldin, ekki síst þegar þeirra
er notið á góðra vina fundi. Marga
slíka fundi höfum við átt með þeim
Vilhjálmi og Kristínu; töfrandi
augnablik þar sem gleði og gáski
hafa tekið völdin og tilveran virðist á
einhvern hátt óendanleg. Og nú, þeg-
ar öll viðmið og gildi eru á hverfanda
hveli, er það þrátt fyrir allt mann-
eskjan, mikilvægi hennar og nær-
vera í mannlegu samfélagi, sem
reynist hinn trausti mælikvarði á al-
vöru verðmæti. Þegar þeim skala er
brugðið má ljóst vera, hve mikill
skaði er að fráfalli Vilhjálms Fenger
á besta aldri, mitt í önnum dagsins.
Ögmundur Skarphéðinsson.
Við viljum kveðja Vilhjálm Fenger
vin okkar með örfáum orðum. Ná-
grannar á Nesbalanum í fimmtán ár
og deildum lóðamörkum. Okkur varð
strax ljóst að fjölskyldan á 44 var
höfðingjar í orði og á borði.
Margt var brallað á Balanum og
ótal ljúfar minningar rifjast upp.
Kaffisopi eða grillað með garðvinnu.
Eltingaleikur við kanínur sem af
óþekktum orsökum sluppu út. Jól á
skíðum í Lech og páskar í Cran-
Montana. Svaðilfarir á skíðum sem
drengirnir voru allir til í og enduðu
jafnvel uppi í jólatré. Úrtölur kvenna
í hópnum máttu sín lítils.
Villi var framsýnn, duglegur og
heiðarlegur í öllu sem hann tók sér
fyrir hendur. Uppbygging Natan &
Olsen undir hans stjórn ber því
glæsilegt vitni.
Samheldin fjölskylda í leik og
starfi sér á bak öflugum liðsmanni.
Mikill er þeirra harmur.
Við erum erlendis á útfarardegi
Villa. Við vottum Stínu, Björgu og
Jóni, Ara og Helgu, ömmu Borghildi
og fjölskyldunni allri okkar dýpstu
samúð.
Blessuð sé minning Vilhjálms
Fenger.
Jónína Guðrún og Guðmundur.
Vetur er genginn í garð og menn
spá harðæri og frosti á Fróni í þess
orðs fylltu merkingu. Allt virðist það
þó hjóm eitt þegar höggið er nærri
og barist er fyrir lífi manns og orust-
an töpuð. Vilhjálmur Fenger hefur
nú beðið lægri hlut fyrir hinum ill-
víga sjúkdómi sem herjaði á hann
svo hratt og svo miskunnarlaust.
Það var aðdáunarvert hversu skyn-
samlega hann tók á þeirri staðreynd
sem við blasti. Hann kunni þá list að
nýta vel þann tíma sem gefinn var.
Alltaf var stutt í húmorinn og
gleðina þrátt fyrir mótbyrinn og það
sem virtist svo fyrirsjáanlegt og
óumflýjanlegt. Hann var klettur,
baráttumaður sem hélt sínu striki,
gaf ekki eftir, beit á jaxlinn og skil-
aði sínu meðan stætt var. En svo
lengi má hola steininn að eftir gefi að
lokum. Vilhjálmur talaði jafnan um
fjölskyldu sína af svo mikilli hlýju og
ástúð að öllum var ljóst að þar fór
hamingjusamur maður sem ræktaði
garðinn sinn af umhyggju og fékk
vel endurgoldið.
Þegar svo vænn maður er kallaður
burt frá ástvinum sínum, í blóma lífs-
ins, verður áleitin sú spurning hver
sé tilgangurinn og verður þá jafnan
fátt um svör. Maður sem hafði svo
margs að njóta og svo margt að gefa.
Það voru verðmæt forréttindi að fá
að kynnast Vilhjálmi og fá að læra af
honum. Þó að ég hafi ekki þekkt
hann í mörg ár var það nægur tími til
þess að sjá hve styrkur hans var mik-
ill, hve skynsamlegt og rétt lífsvið-
horf hans var og hve góðan og vel
gefinn mann hann hafði að geyma.
Ég held ég geti fullyrt að það fóru
allir ríkari af hans fundi. Við ættum
öll að taka hann okkur til fyrirmynd-
ar, meta og njóta lífsins hvern ein-
asta dag sem okkur er gefinn, taka
því sem að höndum ber af æðruleysi
og reyna að gera það besta úr stöð-
unni.
Megi Guð styrkja Kristínu, Ara,
Björgu og fjölskyldur þeirra. Minn-
ingin um góðan mann mun lifa í verk-
um hans, börnum og barnabörnum.
Guðrún Elísa Þorkelsdóttir,
starfsmaður 1912 ehf.
Kæri Villi, okkur langar til þess að
senda þér kveðju að leiðarlokum og
þakka þér fyrir skemmtilegar stund-
ir sem við fengum með þér á lífsleið-
inni. Með þér var frábært að eyða
tíma hvort sem það var á vettvangi
matarklúbbs, ferðalaga eða fjöl-
skylduboða. Maður gat alltaf stólað á
að hvar sem þú komst að málum vor-
um við öll aldrei alveg sammála og
oft setið á rökstólum fram eftir
nóttu. Undir þínu oft hrjúfa yfirborði
leyndist öðlingur og það að kynnast
þér hefur hefur gert okkur að betra
fólki. Við erum stolt af því að hafa
þekkt þig.
Lýður, Guðrún og Alexander.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is
Vaktsími: 565 5892 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Yvonne Tix