Morgunblaðið - 23.11.2008, Síða 57

Minningar 57
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. NÓVEMBER 2008

 





 
 



 
  

            
! "# $!% &   '
(!!% 
! $)
(!!*% !! +! (
(!!*% , ( '$ 
(!!*% - $ .! $ 
(!!*% /  0

(!!*% 0  1 !
(!!*% ✝
Okkar ástkæra
SIGRÍÐUR ÁSTA ÁRMANNSDÓTTIR,
Akranesi,
lést á dvalarheimilinu Höfða Akranesi, þriðjudaginn
18. nóvember.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju þriðjudaginn
25. nóvember kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á líknarstofnanir.
Guðjón Elíasson, Vigdís Eyjólfsdóttir,
Gunnhildur Elíasdóttir,
Sigríður Ásta Guðjónsdóttir, Hinrik Jóhannsson,
Jóhann Hinriksson,
Katrín Kjartansdóttir Arndal, Ólafur Jónsson,
Eyrún Guðjónsdóttir,
Elías Jón Guðjónsson, Guðrún Svava Guðjónsdóttir,
Ragnar Örn Steinarsson
og fjölskylda.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, stjúpmóðir, tengda-
móðir og amma,
THEODÓRA ÞÓRÐARDÓTTIR,
Kirkjusandi 1,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánudaginn
17. nóvember.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju fimmtudaginn
27. nóvember kl. 13.00.
Þorleifur Kristinn Valdimarsson,
Þórður Þorgeirsson, Helga Dís Hálfdánardóttir,
Daníel Ben Þorgeirsson,
Agnes Linda Þorgeirsdóttir, Matthías Karl Þórisson,
María Kristín Þorleifsdóttir, Sigurður Jóhann Finnsson,
Hafdís Þorleifsdóttir, Haukur Ingi Jónsson,
Esther Ósk Estherardóttir, Guðjón Ingi Hafliðason
og barnabörn.
✝
Okkar ástkæra
ERLA S. EIRÍKSDÓTTIR
sjúkraliði,
Nóatúni 30,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut
þriðjudaginn 11. nóvember, var kvödd í kyrrþey
miðvikudaginn 19. nóvember frá Fossvogskapellu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gústaf Sæmundsson,
Edda Snorradóttir.
✝ Sverrir Sig-urjónsson fædd-
ist á Molastöðum í
Fljótum 5. júní
1920. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópa-
vogi, laugardaginn
8. nóvember síðast-
liðinn.
Foreldrar Sverris
voru Sigurjón Jó-
hannes Kristjánsson
frá Steinsstöðum í
Öxnadal, f. 23.6.
1896, d. 1.4. 1930 og
Anna Jónsdóttir, Torfhóli í Ós-
landshlíð, f. 3.4. 1897, d. 31.5.
1988.
Systkini Sverris voru: Rafn,
fæddur 7.6. 1923 og lést hann um
tvítugt; Ásta, Jón og Sigurjón sem
létust öll á fyrsta ári. Fósturfaðir
Sverris, seinni maður Önnu Jóns-
dóttur, var Guðmundur Jónsson
Börn Sverris og Sigurlaugar
eru þrjú, Anna Soffía, gift Val-
geiri Kristjáni Einarssyni, þau
eiga fimm börn og fimm barna-
börn; Rafn, var giftur Heiðrúnu
Björnsdóttir, þau eiga fjögur börn
og fjögur barnabörn; Áslaug, gift
Sigurði Úlfari Kristjánssyni, þau
eiga þrjú börn og eitt barnabarn.
Sverrir og Sigurlaug bjuggu
fyrst á Akranesi þar sem öll börn-
in fæddust. Þar vann hann fyrst
við keyrslu langferðabíla. Hann
fór fljótlega út í verslunarrekstur
og vann við það mestalla sína
starfsævi. Skemman á Akranesi
var hans fyrsta verslun, síðan
flytja þau til Ólafsvíkur og voru
með verslun þar. Leiðin lá síðan í
Borganes og á Reykjavíkursvæðið
árið 1968. Þá rak hann fyrst
verslun á Laugateig og síðan á
Grensásvegi. Sverrir og Sig-
urlaug bjuggu í Kópavogi frá
árinu 1972.
Útför Sverris fór fram í kyrr-
þey frá Kapellunni í Hafnarfjarð-
arkirkjugarði þann 14. nóvember
síðastliðinn.
frá Fossvöllum í Jök-
ulsárhlíð, f. 1.8.
1899, d. 1979.
Synir Guðmundar
voru: Sveinn, f.
25.11. 1922, d. 13.10.
1995; Jón Víkingur,
f. 29.5. 1924, d. 11.1.
2006 og Vignir, f.
6.10. 1926, d. 1974.
Einnig áttu Anna og
Guðmundur eina
fósturdóttir, Rósu
Leósdóttir.
Sverrir giftist Sig-
urlaugu Soff-
aníasdóttur (Löllu) 10. júní 1950,
f. 12.10. 1928, d. 30.9. 1995. For-
eldrar Sigurlaugar voru Soffanías
Guðmundsson, f. 18.1. 1899 á
Skerðingsstöðum í Hvammssveit,
Dalasýslu, d. 19.10. 1994 og Anna
Magnúsdóttir, f. 8.12. 1900 á Ið-
unnarstöðum í Lundarreykjardal,
d. 4.7. 1970.
Elsku pabbi, þá er þessu lokið.
Þessu lífi sem þér fannst orðið alveg
nógu langt, orðinn þreyttur og vildir
hvíld og frið.
Ég get þess vegna bara glaðst yfir
því að þú sért kominn til mömmu og
farinn að geta hreyft þig almenni-
lega. Það er bara svo skrítið að þú
sér horfinn og minningarnar eru svo
margar og miklar. Ég lofaði þér að
sleppa lofræðu um þig í blöðum og
við það stend ég.
Bara takk fyrir allt, elsku pabbi
minn, og hafðu það gott. Fjölskyldan
vill þakka starfsfólki Sunnuhlíðar
sem annaðist pabba undanfarin ár
fyrir alla þess hlýju og þolinmæði.
Þið vinnið gott starf.
Áslaug.
Elsku afi, nú fékkstu loks hvíldina
löngu sem þú varst farinn að bíða
eftir. Nú ertu kominn til ömmu Löllu
og ert laus við hjólastólinn. Ef það
eru bílar í himnaríki ertu örugglega
akandi á þeim flottasta, enda mikill
bílaáhugamaður. Ég á eftir að sakna
þess að kíkja í heimsókn til þín með
hann Daníel minn. Það var svo gam-
an að sjá hvað það glaðnaði yfir þér
þegar hann kom í heimsókn og alltaf
áttirðu til rúsínur til að gefa honum.
Ég á líka eftir að sakna þess að
hlusta á sögurnar þínar frá því þú
varst yngri. Söguna um köttinn sem
tók hvolpinn að sér og margar aðrar
skemmtilegar sögur. Ég mun alltaf
muna ráð þín í umferðinni: að passa
að vera ekki stíf í öxlunum og ef ég sé
kind á þjóðveginum þá er betra að
hún meiðist en ég. Takk fyrir allar
minningarnar, elsku afi minn.
Margrét Hlín.
Elsku afi, við kveðjum þig með
söknuði og þökkum fyrir allar
skemmtilegu samverustundirnar.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Einar Sverrir og Svanhvít.
Sverrir Sigurjónsson
Við fráfall Sigurðar
Helgasonar fyrrverandi deildarstjóra
í menntamálaráðuneyti viljum við
minnast hans með nokkrum orðum.
Sigurður kom ótrúlega víða við á
langri starfsævi, en fræðslumál og
íþróttir voru þó jafnan þungamiðjan í
daglegri önn, kennsla, skólastjórn,
þjálfun og ráðuneytisstörf; ræktun
lands og lýðs var honum hugleikin. Í
Sigurður Helgason
✝ Sigurður Helga-son fæddist á
Kletti í Reykholts-
dal í Borgarfjarð-
arsýslu 2. mars
1930. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans við
Hringbraut 23.
október síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Dómkirkj-
unni í Reykjavík 3.
nóvember.
störfum sínum í ráðu-
neytinu kom vel fram
drenglyndi hans og
geðprýði. Viðfangsefni
hans voru lengst af
samskipti við kennara
landsins. Þar kom vel í
ljós hversu veitandi
hann var og úrræða-
góður. Hann var víð-
sýnn og góðgjarn,
þekkti fólk um allt
land, snjall sáttasemj-
ari, fljótur að greina
hafra frá sauðum og
orð hans stóðu. Hann
var einstaklega ráðagóður og við vit-
um að margir báru undir hann úr-
lausnarefni þar sem eitt og annað ork-
aði tvímælis þá gert var og gengu
aldrei bónleiðir af fundi hans. Stund-
um mátti hann sæta ámæli vegna
nauðsynlegra ákvarðana en engin
dæmi kunnum við þess að hann erfði
hita augnabliksins við þá sem hlut
áttu að máli. Miklu fremur að hann
gerði þeim stórgreiða við fyrsta tæki-
færi. Hann var trúr embættismaður
og farsæll og naut óskoraðs trausts
ráðherra, skólastjóra og kennara.
Sigurður var einstaklega skemmti-
legur samstarfsmaður og jafnan var
stutt í glettni og hlátur. Minnumst við
margra gleðistunda þar sem hann
leiddi okkur í söng og gleði. Eftir að
Sigurður hætti störfum heilsaði hann
oft upp á gömlu vinnufélagana, sér-
staklega fyrstu árin. Nutum við góðs
af því að Soffía eiginkona Sigurðar
hefur gegnt starfi í ráðuneytinu og
leit hann reglulega við þegar hann
kom til þess að sækja hana eftir
vinnu. Í seinni tíð varð því miður
lengra á milli slíkra heimsókna.
Sigurður skilur eftir sig hlýjar
minningar, fyrirmynd og góð ráð okk-
ur til handa sem höldum starfinu
áfram.
Að leiðarlokum viljum við þakka
fyrir hollráð og ánægjuleg samskipti.
Ástvinum hans öllum sendum við
samúðarkveðju.
Samstarfsfólk í mennta-
málaráðuneyti.
Mamma, þú byrjaðir
þitt lífsferðalag fyrir
meira en 79 árum og ég
slóst í för með þér fyrir yfir 59 árum
og þvílíkt ferðalag sem þetta hefur
verið. Þú byrjaðir ferðalagið á Akur-
eyri hinn 27. febrúar 1929. Sextán ára
að aldri hélstu til Reykjavíkur og ég
bættist í hópinn 1949. Við kynntumst
Reykjavík og ég varð líka aðnjótandi
þeirrar yndislegu reynslu að eyða
sumrum í Skálanesi, þökk sé þér.
Við bjuggum í Keflavík í nokkur ár
Kristín Jónsdóttir Swan
✝ Kristín Jóns-dóttir Swan
fæddist á Akureyri
27. febrúar 1929.
Hún lést á dval-
arheimilinu Hlíð 28.
september síðastlið-
inn.
Kristín var jarð-
sungin frá Höfða-
kapellu á Akureyri í
kyrrþey.
og sumarið 1958 fékk
ég það yndislega tæki-
færi að eyða nokkrum
vikum með afa á Akur-
eyri, þangað til í ágúst
það sama ár, þegar
okkar stærsta ferðalag
byrjaði. Við fórum frá
Íslandi til að hefja nýtt
líf í Bandaríkjunum, en
vá, þvílíka ferðin. Í
fyrstu bjuggum við í
Texas í nokkur ár og
fluttum svo á San
Francisco-flóasvæðið í
Kaliforníu árið 1962.
Þú varðst ástfangin af Kaliforníu
og það var dásamlegt fyrir mig að
alast þar upp. Ég veit að þú hafðir
alltaf áhyggjur af því að ég tapaði
tengslum við hinar íslensku rætur
mínar en mamma, svo var ekki. Við
áttum mjög góða, en líka mjög erfiða
tíma í gegnum árin. Þú hættir aldrei
að elska undur allra og alls í kringum
þig.
Ég veit, að þú veist, hversu mikils
virði mér voru bréfin, sem þú skrif-
aðir mér á meðan ég var í Víetnam.
Þú efaðist aldrei um að allt færi vel og
það gerði það.
Mamma, ástin sem þú barst til mín,
Jóns og Katrínar minnkaði aldrei og
þegar sonardætur þínar fæddust var
ást þín allt um kring. Þú gerðir alltaf
allt sem í þínu valdi stóð, til þess að
sjá til þess, að við hefðum öll það sem
við þurftum.
Þú fluttist aftur til Akureyrar eftir
að David lést og ég saknaði þín svo.
Ég verð að segja að ég varðveiti tím-
ana sem við áttum saman þegar ég
heimsótti þig á Akureyri og við elsk-
uðum samverustundirnar sem við átt-
um þegar þú heimsóttir okkur í Kali-
forníu.
Þú hefur háð hetjulega baráttu
undanfarin ár og þó að þú hafir ekki
lengur getað háð hana máttu vita að
þú ert elskuð og þín sárt saknað. Ég
veit í hjarta mínu að þú ert á mjög fal-
legum og friðsælum stað núna.
Ég elska þig og sakna þín. Ég verð
alltaf litli strákurinn þinn.
Guðmundur Þorberg
(Gummi).