Skinfaxi - 01.10.1936, Qupperneq 33

SKINFAXI
129
IJað eru töfrar yfir þessu landslagi og þessum gömlu
byggingum.
1 kirkjugarðinum liggja foreldrar Selmu Lagerlöf
grafnir, og hingað verður hún einnig liorin til hinztu
livildar.
Eg kom tvivegis að Marbacka, heimili Selmu Lager-
löf. En skáldkonan var ekki heima. Hafði hún legið á
sjjíLala, og var síðan á hressingarhæli, enda er hún orð-
in gömul kona. Við urðum þvi að láta okkur nægja að
horfa á húsið hennar með hlerum fyrir gluggum, á
garðinn og útsýnið, og skoða jiáfuglinn i garðinum
hennar. Vármlendingar hafa víst flestir miklar mætur
á Selmu Lagerlöf, ekki sízt fyrir það, hve háa skatta
hún greiðir, og hve mikla atvinnu fólk á henni óhein-
línis að þakka i sambandi við ferðamannastrauminn.
— Hér verður engum sagt upp — sagði Sehna Lager-
löf í fyrra. Þá hafði hústjóri hennar tjáð henni, að hann
liefði ekkert að gera handa verkamönnum á búgarðin-
um og yrði því að láta einliverja þeirra fara. En Selma
Lagerlöf tók þvi fjarri. — Þér verðið að finna upp á
einhverri vinnu handa þeim, því að eg segi engum upp,
sagði liún, og við það sat auðvitaö.
Einn daginn notaði eg til að skoða verksmiðjurnar
að Munkfors, en þar er járn unnið úr jörðu, og síðan
smíðað úr því, allt í frá hárfínum þráðum upp í stærstu
vélar. Þótti mér mikið til koma, að sjá öll þau mann-
virki og horfa á glóandi járnsteininn i bræðsluofnun-
um, og sjá þegar hellt var í mót'in, en ekki öfunda eg
verkamennina, sem við þetta starfa. Við fengum mislit
gleraugu, til þess að geta horft um slund inn í ofnana.
Samferðafólkið sagði við mig í sjiaugi, að eg mundi
þola hiíann betur en það, þvi að cg væri vön eldfjöllum
á íslandi.
1 þessari för skoðaði eg einnig heimili skáldsins og
sagnaritarans Erik Gustaf Gejer o. m. fl.
Eg veit, að mér verða þessir dagar i Vármlandi
9