Skinfaxi - 01.10.1936, Blaðsíða 52

148
SKINFAXI
y s s.
Eg tigna — Eg elska — Eg tilbið.
Ég tigna stormsins tryllta óð,
ég tigna sólar geislaflóð.
Ég tigna foss á fjallabraut
og fljót, sem rennur hafs í skaut.
Ég tigna fjall, er faldar snjá
og fegurð breytir sumri frá.
Svo vetrarkvöld sem vorið hlýtt
mér vinarkveðju sendir blítt.
Ég elska grænu grösin smá
og gullna sóley túni á.
Ég elska skóg, er skjól oss lér
og skúr, er gróður jörðu ber.
Ég elska vor, er vekur líf.
Ég vetrar elska snjóahlíf.
Ég elska sumars algræn tjöld.
Ég elska haustsins fögur kvöld.
Ég elska nótt, er náðir lér,
og nýjan dag, til starfs er ber,
og morguns hverja mæta stund,
hið milda kvöld, er gleður lund.
Er norður- loga Ijósin hátt
og lýsa upp himinhvolfið blátt,
ég heyri alheims hjartað slá
og heimur nýr mér opnast þá.
Ég elska brim, sem brýtur klett,
og blíða lognið — hafið slétt.
Og hvort er fegri sjón að sjá,
mér sýnist vandi að greina frá.