Skinfaxi - 01.05.1943, Qupperneq 23

SKINFAXI
25
að halda uppi vakandi félagsstarfi um fjölbreyttar
skemmtanir og framfaramál. Vinnan á fámennum
sveitaheiniilum, þar sem æskumaðurinn er oft einn að
verki, er fábreytt og deyfandi. Það gela lcomið þær
stundir, að hinum unga manni finnist þröngt fyrir dyr-
um heima. Þá mun ekkert duga hetur en heilræði hins
djúpvitra manns, Einars Benediktssonar:
„Ef inni er þröngt, tak hnakk þinn og hest
og hleyptu hurt undir loftsins þök.
Hýstu aldrei þinn harm, það er hezt,
að heiman út, ef þú berzt i vök.“
Og þá er ekki sama, hvert leið æskumannsins liggur.
Ef eklcert samkvæmislíf og mannfagnaður fæst heima,
þá er liætt við, að liugur lians leiti út í fjarskann, en
jafnframt dvínar starfsgleðin og ánægjan heima. En
með vakandi félagslifi æskunnar skapast skilyrði fyrir
heilhrigðrar skemmtunar heima fyrir. Og „livað er svo
glatt, sem góðra vina fundur, er gleðin skín á vonar-
hýrri brá?‘‘ Hvað er hollara en öfgalaus samfagnaður
kunningja og vina?
Hvað er þroskavænlegra ungum mönnum en félagsleg
störf við margþætt viðfangsefni? Hvað glæðir meira
samheldni og vinarhug en slík félagsleg samskipti?
Æskulýður sveitanna má ekki lála undir höfuð leggj-
ast að sigrast á einangruninni að því leyti sem auðið
er með samtökum og félagslegu starfi. Vakandi og
traustur ungmennafélagsskapur er veigamikill þáttur
í umbótastarfi fólksins, sem má ekki vanrækja.
Æskumaður, villt þú ekki reyna að fylla með sæmd
það sæti, sem þú skipar, livort sem það kallast liátt eða
lágt? Viít þú ekki kappkosta að gera hvarvetna þitt
bezta?
Vilt þú eklci leggja fram orku þína til þess að hefja
i hrósi hérað þitt og sveit? Hér er ærið verk að vinna.
Alls staðar blasa verkefnin við. Finnst þér þetta hlut-
verk ekki nógu göfugt og glæsilegt?