Skinfaxi - 01.04.1950, Blaðsíða 16

16
SKINFAXI
að dansinum leiðir, enda vita þeir, sem tekið hafa
þátt í sænskum þjóðdönsum, að þeir krefjast ýmist
leikni og þols fimleikamannsins eða listrænnar ná-
kvæmni listdansarans.
Annar listamaður hefur einnig haft allvíðtæk áhrif
á sænska þjóðdansa, en það er Anders Selinder ballett-
meistari við Konunglega leikhúsið í Stokkhólmi. A.
Selinder hefur sótt efnivið sinn í gamla polka og aðra
vinsæla dansa almennings, endurbætt þá fyrir leiksvið
eða samið nýja. Á seinni árum teljast þessir dansar
orðið til þjóðdansa. Af dönsum hans má nefna Vinga-
kesdansen, Jösseharadspolskan, Daldansen, og Skra-
loten.*)
Á sviði söngdansanna (sanglekar) störfuðn einnig
margir áhugasamir brautryðjendur, og mætti þar nefna
Artur Hazelius og Otto Hellgren. Sá síðarnefndi starf-
aði við Náás lýðskólann og gaf út kennslubækur í söng-
dönsum. Sérstök námskeið (lekkurser) hafa verið liald-
in við Náás frá 1895, og hafa þau áreiðanlega átt
drýgstan þátt i útbreiðslu söngdansanna í Svíþjóð.
Til Færeyja sóttu Svíar vikivakana, en mikið hefur
einnig verið samið af söngdönsum, og er þá yfirleitt
reynt að að túlka efni vísnanna. Þá teljast ýmsir söng-
leikir barna til söngdansanna. Sumir leikir þessir voru
til í landinu, en aðrir eru aðfluttir.
Að lokum má segja um sænsku þjóðdansanna: Ot-
breiðsla þeirra fer vaxandi, og eru vinsældir þeirra
meðal yngri kynslóðarinnar allmiklar. Þjóðdansabækur,
sein gefnar hafa verið út af og til frá því skömmu
fyrir 1900, stuðla mjög að útbreiðslu þeirra. Margir
dansarnir eru nokkuð flóknir, einkum þeir, sem sóttir
hafa verið á leiksviðin, og ekki fljótlærðir. Söngdans-
arnir eru yfirleitt einfaldari, en samt nægði hið ein-
falda Færeyingaspor ekki að festa rætur svo teljandi
*) Svenska Folkdanser.