Skinfaxi - 01.12.1995, Side 74

Forseti íslands ásamt ungmennafélögum aö nýlokinni hreinsun viö Þingvallavatn þann 5. júní 1995.
Verum öbrum fyrirmynd
Vigdís Finnbogadóttir forseti íslands
hefur sýnt mikinn skilning og áhuga
á umhverfismálum og hefur verið
þessum málaflokki ómetanlegur styrk-
ur hér á landi. í erindi Vigdísar Finn-
bogadóttur sem birtist í bókinni Nátt-
úrusýn sem gefin var út af Siðfræði-
stofnun Háskóla íslands kemur fram
innsæi í umhverfismál sem vert er að
hafa ab leiðarljósi þegar umhverfismál
eru rædd. Með góðfúslegu leyfi Vig-
dísar Finnbogadóttur birtist hér hluti
úr þessum kafla.
„Vissulega höfum við í nokkrum
mæli framið flestar þær syndir sem
aðrar þjóbir hafa gert sig sekar um. En
samt erum við að nokkru léyti betur
sett. Þótt landinu hafi verið spillt,
ekki síst á þeim tímum þegar fátækt,
fáfræbi og harðindi tóku höndum
saman um að eyða gróðri þess, þá
höfum við samt tekið í arf tiltölulega
hreint land. Við höfum til þessa verið
frjáls undan ýmsum verstu afleiöing-
um tillitslausrar iðnvæðingar og
skammsýnnar framkvæmdagleði, þótt
það sé nú reyndar ekki alveg einhlítt,
þegar litið er til þess ákafa að komast
yfir sjávarfang. Um leið höfum við
eignast þá þekkingu og þá tækni sem
geta eflt okkur í ýmsum góðum verk-
um sem breið samstaða er um. Ég á
hér ekki síst vib það starf sem land-
græðslumenn hafa unnið. Við vitum
líka allvel, að sjálf ímynd íslands sem
land hreinnar og lítt sþilltrar náttúru
er okkur bæði andleg nauðsyn og
meira að segja efnahagslegur ávinn-
ingur.
Það er því trú mín og von, að við
eigum okkur bæbi sérstöbu og nokk-
urt forskot til að geta látið til okkar
taka málefni náttúru- og umhverfis-
verndar með þeim hætti að um mun-
ar og eftir verbi tekið. Það eina sem
hver og einn, og þá hver hópur
manna og hver þjóð, getur gert í þess-
um efnum er að vera öðrum fyrir-
mynd. Við getum ekki frelsað heim-
inn, við getum ekki bjargaö náttúr-
unni, en vib getum keppt að því að
vera öörum fyrirmynd með því að
níöast ekki á náttúrunni hér heima
hjá okkur sjálfum, - hvorki lofti, landi
né sjó. Það er það besta sem við get-
um gjört sjálfum okkur og náungum
okkar í heimsbyggðinni." (Bls. 350 -
351, Náttúrusýn 1994.)