Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1944, Side 20

þannig skuli fénu varið, má ekki nefna. í þessu
sambandi er rétt að taka það skýrt fram, að
það er hinn mesti misskilningur, sem fram hef-
ir komið, að varasjóðir útgerðarhlutafélaga séu
í eðli sínu hliðstæðir nýbyggingarsjóðunum, því
þeir verði fyrst og fremst notaðir til endur-
nýjunar skipanna og í þágu útgerðarinnar.
Lögum flestra eða allra hlutafélaga er þannig
fyrir komið, að auðvelt og leyfilegt er að draga
fé út úr útgerðinni til gjörsamlega óskyldra
mála. Ég veit t. d. að ýms hlutafélög taka fram
í lögum sínum, að þau geti haft með höndum
útgerð og verzlun og er þeim félögum leyfilegt
að nota varasjóði sína til hverskonar fram-
kvæmda, sem hægt er að tengja við verzlun.
Dæmin eru líka deginum ljósari í þessu efni,
því flestir landsmenn vita að á undanförnum
árum hefir stórfé verið dregið út úr stórútgerð-
inni.
Þær breytingar á nýbyggingarsjóðsreglun-
um, sem hér hafa verið ræddar að framan, eru
þær einu, sem frammi hafa verið á alþingi.
Það virðist næsta undarlegt, að þessar tillögur
skulu geta orðið deiluefni þeirra, sem í raun-
inni vilja vinna að eflingu nýbyggingarsjóð-
anna og endurnýjun skipastólsins, sem allra
fyrst.
Hvað getur það verið, sem menn greinir á
um í þéssum tillögum?
Eru einhverjir á móti því, að einstaklingar,
sem reka útgerð, fái að efla nýbyggingarsjóði
sína til jafns við hlutafélög?
Er andstaða gegn því, að hlutafélög hækki
nýbyggingarsjóðsframlög sín um helming og
lúti sömu skyldum og reglum og aðrir, sem út-
gerð reka?
Getur nokkur verið á móti því, að tryggt
verði, að nýbyggingarsjóðirnir verði eingöngu
notaðir til nýbygginga?
Ég efast ekki um, að allir þeir, sem heilir eru
í nýbyggingarmálunum og ekki láta skattfrels-
isóra brjála hjá sér eðlilega dómgreind, munu
játa, að framangreindar breytingar á nýbygg-
ingarsjóðsreglunum eru réttmætar og sjálfsagð-
ar.
Ruglað saman óskyldu efni.
Breytingar á nýbyggingarsjóðsreglunum hafa
óhjákvæmilega verið fluttar sem lagabreyting-
ar við skattalögin. Bein afleiðing þess hefir svo
orðið sú, að ýmsar breytingar á skattalögun-
um hafa jafnan fylgt í kjölfar þessara tillagna.
Um ýmsar þessar skattatillögur hafa risið há-
værar deilur, sem leitt hafa til þess, að gjör-
samlega óskyldum skattatillögum hefir verið
100
ruglað saman við sjálfstæðar tillögur um ný-
byggingars j óðina.
Þannig hafa komið fram breytingar á skatta-
lögunum, sem miða að afnámi á skattfrelsi al-
mennra hlutafélaga. Þessi félög, sem reka verzl-
un, bíórekstur, jarðeignaverzlun og annað þess-
háttar, hafa nú skattfrjálsan 1/5 af nettótekj-
um sínum.
Einnig hafa komið fram tillögur um veru-
lega hækkun á persónufrádrætti, sem þýðir
rnjög mikla lækkun á sköttum, einkum hinna
láglaunuðu.
Þó að sumir flokkar og menn séu andvígir
lækkun skatta á almenningi og á móti hækkun
skatta á braskfélögum, sem njóta skattfrelsis,
— þá má vitanlega ekki láta slíkt hafa áhrif á
afstöðu sína til sjálfstæðra tillagna um nýbygg-
ingarsjóðina, tillagna eins og þeirra, sem hér
hefir verið getið að framan.
Þeir menn, sem hafa út af lífinu óttast, að
samþykktar yrðu tillögur um afnám skattfrels-
is verzlunar- og bíófélaga, hafa notað sér vel-
vilja manna til nýbyggingarsjóðanna og hróp-
að í örvæntingu að verið væri að ráðast gegn
nýbyggingarsjóðunum, og því yrðu allir að mót-
rnæla öllum skattatillögunum.
Ýmsir sjómenn munu hafa verið blekktir
með þessum hrópum, en vonandi átta þeir sig
í tíma, þegar þeir athuga betur orsakir þessa
hávaða.
Nýjar leiðir til skipabygginga.
I októbermánuði s. 1. lagði ég ásamt Þóroddi
Guðmundssyni fram tillögu í fjárveitinganefnd
alþingis um, að ríkið legði 10 millj. kr. til skipa-
kaupa á yfirstandandi ári. Við bentum á að
fyrir slíka upphæð væri hægt að kaupa mörg
ný fiskiskip til landsins og efla flotann mjög
verulega. Skipin hefði mátt selja með fullu
verði í flestum tilfellum og hefði því alls ekki
þurft að vera um bein útgjöld hjá ríkinu að
ræða. Aðalatriðið hefði fengist fram, eigi að
síður, sem var efling skipastólsins.
En þessi tillaga okkar fann ekki náð fyrir
augum fjárveitinganefndar og heldur ekki hjá
háttvirtu Alþingi.
Það er sérstaklega athyglisvert fyrir þá, sem
láta sig skipta endurnýjunarmál fiskiflotans,
að hugleiða afdrif þessarar tillögu okkar og þá
alveg sérstaklega hvaða móttökur hún fékk hjá
þeim mönnum, sem heitast þykjast þrá endur-
nýjun fiskiflotans.
Eða veit nokkur til þess, að nokkur stórút-
gerðarmaður hafi skrifað grein til framdráttar
þessari tillögu okkar? Og því miður gleymdi
Víkingurinn, Farmannasambandsstjórnin og
VlKlNGUR