Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1944, Blaðsíða 21

flest félög sjómanna að láta til sín heyra tillög-
unni til stuðnings.
Raddir frá fisJcimönnum.
Því miður eru félagssamtök fiskimanna veik
og þeir fáskiptnir um málefni sín. Þeir hafa,
illu heilli, látið sig endurnýjun fiskiskipanna
allt of litlu máli skipta. Ef félög fiskimanna
hefði verið sterk og skilið hlutverk sitt rétt,
hefðu þau átt að láta áskoranir til þingsins um
samþykkt 10 millj. kr. tillögunnar drífa að al-
þingi úr öllum áttum.
En skilningur sumra félaga sjómanna, eða
öllu heldur forystumanna þeirra, virðist hafa
verið á annan veg og næsta einkennilegur. Á
sama tíma, sem verið er að drepa tillögu okk-
ar um fjárveitingu til skipakaupa á alþingi,
koma fram mótmæli frá einni forystustofnun
sjómanna gegn nýbyggingarsjóðsbreytingum
þeim, sem hér hafa verið ræddar að framan og
auk þess mótmæli gegn stríðsgróðaskatti, sem
leggja átti á 100 ríkustu menn og félög í land-
inu en ekkert orð heyrðist um tillögu okkar.
Svo gjörsamlega var búið að villa þessari for-
ystustofnun sjómanna sýn í þessum málum, að
hún lætur hafa sig út í slíka fásinnu.
Hér er um alvarleg mistök að ræða, mistök,
sem ekki mega endurtaka sig. Ég er þess full-
viss af allnánum kynnum af ýmsum þeim
.mönnum, sem stóðu að mótmælum þessum, að
þeir hafa hér látið rugla sig á réttu og röngu,
því þeir vilja allt hið bezta í þessum málum.
Ég efast heldur ekki um, að Farmannasam-
bandið og málgagn þess, Víkingur, vilja allt
hið bezta í nýbyggingarmálum útgerðarinnar,
en því miður hafa skrif blaðsins og sumar sam-
þykktir sambandsstjórnarinnar ekki verið end-
urnýjunarmálunum til framdráttar, heldur
þvert á móti.
Það er von mín, að Farmannasambandið,
Víkingur og allir fiskimenn, átti sig sem fyrst
á aðalatriðum þessara mála og reynist fært um
að greina nýbyggingarmál útgerðarinnar frá
skattamálum gróðabrallsfélaga, þrátt fyrir
blekkingartilraunir þeirra, sem hag hafa af
ruglingi þessara mála.
Lúövík Jósepsson.
Gamall sjómaður var eitt sinn spurður, hvers hann
mundi óska sér, ef hann ætti þrjár óskir. — „Fyrst mundi
ég óska mér að ég ætti eins mikið af víni og ég gæti
torgað, allt mitt líf. — 1 öðru lagi að mig skorti aldrei
tóbak“. — „Og í þriðja lagi?“ var spurt. „— — já, í
þriðja lagi, að ég ætti ögn meira af víni“.
Vélskólinn
í Kaupmannahöfn
Hinn nýi vélskóli í Kaupmannahöfn var
vígður hátíðlega þ. 30. jan. s.l. Er það mikið
hús og vandað og talið að skóli þessi standi nú
að öllum búnaði framar öðrum vélskólum á
Norðurlöndum, og jafnvel þó víðar sé leitað.
Segir svo í umsögn um skólann meðal annars:
Vélskólinn í Kaupmannahöfn. Framan viö aöalhúsið eru
viöbyggingar, frá vinstri: hátíðasalur, raftœkja og véla-
salur.
„Á Norðurlöndum mun varla vera til önnur
eins kennslustofnun og hinn nýi vélskóli Kaup-
mannahafnar, því þar virðist jafnvel því full-
komnasta vera náð. Maður er hreykinn af því,
að væntanlegir starfsfélagar skuli nú eiga þess
kost að sækja nám sitt á þennan stað, þar sem
öil hugsanleg hjálpartæki eru fyrir hendi. —
Raftœkjasalur.
Bara að ég hefði fæðst 30 árum seinna, — og
það bregður fyrir í huganum öfund til þeirra
æskumanna, sem hér fá að undirbúa sig til
starfa í dönskum iðnaði og á dönskum skipum.
En öfund er hér ekki á sínum stað, en miklu
fremur ætti maður að vera ánægður yfir þeim
miklu framförum, sem skóli þess ber vott um.“
VlKINGUR
101