Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1951, Blaðsíða 2

telja fleira upp af námsefni því, sem þarna liggur fyrir. Þegar starfið er hafið, bœlití þib því
við, sem hér er ótaWS. En auk þess verklega má einnig frceSa um sjómennsku almennt, siglingar
Islendinga frá því fyrsta til þessa tíma, um hafiS, sögu skipanna, sögu vélanna, björgunartœki og
björgunarstörf á sjó, vitana o. fl. o. fl. Ekkert vœri heldur á móti því aS „krydda“ frœSsluna
meó nokkrum sjóferSasögum.
Afi sjálfsögSu yrSi þetta nokkurs konar námskeiS, sem aSeins gœti staðiS nokkrar vikur.
En meS þessu gœtuS þiS á ódýran hátt kynnt starfsemi ykkar fyrir uppvaxandi kynslóS. Ekki
trúi ég öSru en þiS sœuS árangur af slíkri starfsemi og fengjuS þannig óbeint greidda fyrirhöfn
ykkar. — Eg reyndi þetta lítillega á s.l. vetri, gerSi aSeins smátilraun. En þá sá ég, aS þetta er
hœgt og mjög ákjósanlegt. Og þaS er lítiS annaS en viljinn og framtakssemin, sem þurfa aS vera
til staSar til þess aS hafa svona námskeiS.
Ég vil svo aS lokum segja þetta viS ykkur, sjómerm: VinniS aS því, aS sem fyrst verSi á
hverjum vetri haldiS sjóvinnunámskeiS í sérhverjum kaupstaS og sjávarþorpi á Islandi.
GuS blessi ykkur, heimili ykkar og störf.
Jón Kr. ísfeld.
Vel heppnuð veiðiför á Grcenlandsmið
LínuveiSarinn Rifsnes frá Reykjavík, sem fór í veiSiför á GramlandsmiS laust eftir miSjan
maímánuS, kom úr leiSangri sínum 2. júlí, eftir rétta sex vikna útivist. HafSi ferSin gengiS aS
óshum og var afli góSur. Skipstjóri á Rifsnesi er ValgarSur Þorkelsson, einn af mestu aflam 'ónnum
íslenzka fiskiskipaflotans. Er hann glöggur maSur og athugull, enda aflaSi hann sér furSu-
mikilla upplýsinga um veiSar viS Grœnland á þeim stutta tíma, sem hann dvaldist þar vestra.
Ritstjóri Víkings átti viStal viS ValgarS, skömmu eftir aS RifsnesiS kom úr Gramlands-
förinni. Eru ekki tök á því aS þessu sinni, aS birta nema fátt eiit af þeim fróSleik, sem ValgarSur
hefur aflaS sér, bœSi um fiskiveiSar NorSmanna og Fœreyinga og um möguleika á íslenzkri
útgerS viS Gramland. VerSur aS þeim málum vikiS síSar hér í blaSinu, og hafSi ValgarSur góS
orS um aS skrifa um þessi mál í Víkinginn, þegar sér ynnist tími til, aS lokinni síldarvertíS.
Hér fara á eftir nokkur atriSi úr viStalinu viS ValgarS. Honum sagSist svo frá:
RifsnesiS lagSi af staS í veiSiför sína 17. maí. Eftir sex sólarhringa siglingu kom skipiS á
vesturkant Fyllubanka, og var fariS aS fiska þar á 140—150 faSma dýpi. Afli var ekki mjög
mikill fyrstu dagana, enda sögSu Fœreyingar ValgarSi, aS vorfiskurinn vœri farinn aS tregast,
en ný fiskiganga, sumarfiskurinn, myndi koma á miSin í byrjun júní. Væri sú ganga mjög árviss,
og munaSi sjaldan nema örfáum dögum, hvenœr hún kæmi. Oftast vœri þaS fyrstu vikuna í
júní. Þetta reyndist rétt. Hinn 4. júní kom „sumarfiskurinn“ á útkanta grænlenzku bankanna,
og hófst nú mokafli hvarvetna sem til spurSist. Var veiSi afbragSsgóS hjá Rifsnesi nœstu 10
daga, en þá var saltiS þrotiS og fleiri vistir á þrotum. IJrSu þeir þá aS fara inn til Fœreyinga-
hafnar til aS fá salt og olíu. TöfSust þeir viS þetta í þrjá daga. Frátafir urSu nokkrar vegna
veSurs; gerSi tvívegis brœlu, veSurhœS þó aldrei yfir 5—6 vindstig, en þar sem aflinn var
mestur á djúpu vatni og línan fremur léleg, urSu þeir aS gera hlé á veiSum. Þá töfSust þeir og
um þrjá sólarhringa frá veiSum vegna umsöltunar fisksins. Kom í Ijós, aS skipverjar voru of
fáir, til þess aS gera aS svo miklum afla, sem þarna var um aS ræSa. Voru þeir 16, en einn
Frh. á bls. 223.
IBD
VÍ KI N □ U R