Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1951, Blaðsíða 26

f órsst
Þegar „CLAM“
Samkv. bókum Slysavarnafélagsins.
Þriðjudaginn 28. febrúar 1950 um kl. 06,00 tilkynnti .
Loftskeytastöðin í Reykjavík Slysavarnafélaginu, að
hún hefði móttekið eftirfarandi:
„Her tug Englisman tow motorvessel „CIam“ asked
for lifeboat from Sandgérði immediately to stand by
positon qth one mile South of Reykjanes, — Master“.
Slysavarnafélagið bað þegar um talsamband við björg-
unarskipið Sæbjörgu og fékk það rétt strax, var Sæ-
björg beðin að fara undireins á staðinn, kvaðst skip-
stjórinn á björgunarskipinu ekki geta verið kominn
þarna á staðinn fyrr en eftir 4 klukkustundir.
Þar sem björgunai-bátur Slysavarnafélagsins í Sand-
gerði er aðeins lítill róðrabátur og engin von um, að
hann geti veitt þarna nokkra aðstoð, en Grindavík
aftur sá eini staður, sem hugsanlegt var að fá skjóta
hjálp frá, bað Slysavarnafélagið þegar um símasamband
við Grindavík með neyðarhringingu. KI 06,30 talaði
Slysavarnafélagið við foi-mann slysavarnadeildarinnar
í Grindavík, Sigurð Þorleifsson, og einnig formann
björgunarsveitarinnar þar, Tómas Þorvaldsson, og
spurðist fyrir um möguleika á því, að björgunarbátur
yrði sendur frá Grindavík, en þeir sögðu þá, að vegna
þess, hvað mikið brim væri þarna á staðnum, væri
alveg ómögulegt að koma neinum bát út úr höfninni.
Var þess þá óskað að björgunarsveitin yrði kölluð út, og
reynt að fara með fluglínubjörgunartækin út á Reykja-
nes, ef svo skyldi fara, að ekki tækist að koma aftur
taug úr dráttarbáttnum og yfir í olíuflutningaskipið.
Var þegar brugðið við að safna saman mönnum og
traustum bílum, því leiðin út á Reykjanes er mjög erfið
yfirfærðar, og helzt ekki öðrum bílum fær en bifreiðum
með drifum á öllum hjólum. Skipstjóranum á olíu-
flutningaskipinu var tilkynnt um allar þessar ráð-
stafanir í gegnum Loftskeytastöðina í Reykjavík jafn-
óðum.
Kl. 07,00 var aftur talað við Grindavík, er sagði, að
björgunarsveitin væri að verða tilbúin að leggja af
stað. Þá var vitavörðurinn á Reykjanesi, Sigurjón Ólafs-
so'n, vakin með neyðarkalli og hann beðinn að svipast
um eftir skipinu og vera viðbúinn að veita aðstoð, ef
með þyrfti. Undir eins og hann leit út um gluggann hjá
sér, sá hann hvar olíuflutningaskipið var skammt undan
landi og sagði hann, að sér virtist skipið reka hægt upp
að klettunum og kvaðst hann ætla að fara með aðstoð-
armanni sínum að athuga þetta nánar. Kl. tæplega átta
hringdi hann upp Slysavarnafélagið og sagði, að skipið
væri alveg að stranda, björgunarsveitin væri ekki komin,
en aðstoðarmaður sinn, Hannes Sigfússon, væri niður
við sjóinn.
Kl. 07,57 tilkynnti dráttarbáturinn Reykjavík radió,
að olíuflutningaskipið væri alveg að stranda.
Kl. rúmlega 08,30 hringdi vitavörðurinn aftur og
sagði, að um leið og skipið hefði tekið niðri, hefðu ein-
hverjir af skipshöfninni yfirgefið olíuflutningaskipið í
skipsbátana en bátarnir hefðu undireins fyllzt í brot-
sjónum og öllum skolað út, sem á þeim voru, aðstoðar-
manni sínum hefði aðeins tekizt að bjarga tveimur
mönnum, sem brimið hefði kastað upp að klettunum
þar sem hann stóð, hvítum manni og Kínverja, þá hefði
einn maður komizt á land af eigin rammleik en engin
tök hefðu verið að ná fleiri mönnum lifandi.
Sagði vitavörðurinn, að björgunarmennirnir frá
Grindavík hefðu komið rétt á eftir að þetta skeði og
væru þeir byrjaðir að bjarga þeim á land, sem eftir
hefðu verið um borð í olíuflutningaskipinu, það hefði
gengið fljótt og vel hjá þeim að koma björgunarköðlun-
um fyrir.
Skrifstofustjóri Slysavarnafélagsins hringdi þá þegar
á Keflavíkurflugvöllinn og bað þess, að þaðan yrðu send-
ar sjúkrabifreiðar með nauðsynlegum hjúkrunarum-
búnaði. Ennfremur var umboðsmanni Shell á Islandi
tilkynnt þetta.
Kl. um 09,00 lagði skrifstofustjóri Slysavarnafélags-
ins á stað á strandstaðinn, ásamt eftirlitsmanni björg-
unarstöðvanna, og komu þeir á strandstaðinn kl. rúm-
lega 11,00. Á leiðinni mættu þeir nokkrum björgunar-
mönnunum, sem voru á heimleið og sögðu þeir, að það
hefði tekið tæpan klukkutíma að bjarga þeim 19 mönn-
um, sem eftir voru í skipinu er þeir komu á strandstað-
inn, tveimur mönnum hafði aðstoðamaður vitavarðar-
ins bjargað úr brimgarðinum, einn gat skirðið á land
sjálfur, en einum skipbrotsmanna, sem komizt hafði í
hellisskúta undir klettunum, hafði Björn Þórðarson,
formaður á m. b. Grindvíking, náð með því að síga
eftir honum.
Skipbrotsmennirnir fengu allir aðhlynningu á heimili
vitavarðahjónanna áður en lagt var af stað með þá til
Reykjavíkur. Skipbrotsmennirnir voru allir illa út lít-
andi vegna olíuleðjunnar í sjónum, en geysistórir olíu-
flekkir umkringdu slysstaðinn og barst olían með brim-
rótinu upp á klettana svo varla var stætt þar fyrir
hálku. Er starfsmenn Slysavarnafélagsins komu á stað-
inn, hittu þeir þar formann slysavarnadeildarinnar í
Grindavík ásamt formanni björgunarsveitarinnar og var
verið að koma skipbrotsmönnunum fyrir í bifreiðinni til
brottferðar, af björgunarsveitinni voru skildir eftir 7
menn til að bjarga undan sjó þeim líkum, er á land
kynnu að reka. Samtals höfðu farizt 27 menn úr líf-
ZD4
VÍ KIN □ U R