Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1953, Blaðsíða 28

Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1953, Blaðsíða 28
m • • innmg-aror 1 Guðmundur Jónsson skipstjóri frá Tungu Guðmundur Jónsson skipstjóri frá Tungu andaðist að heimili sínu í Reykjavík aðfara- nótt 15. ágúst s.l. 72 ára að aldri, fæddur 25. nóvember 1881. Með þessum þjóðkunna ísfirzka skipstjóra er í valinn fallinn mjög traustur og stórbrot- inn íslenzkur sjómaður, sem lengi mun verða minnst sökum hæfileika hans og fádæma af- reka til sjósóknar og fiskiveiða. í raðir sjómanna hefir með andláti hans verið höggvið mikið og vandfyllt skarð. Þegar menn hugleiða, að Guðmundur hafði í fulla sex áratugi plægt hvítfextar öldur hafs- ins, eða síðan hann 11 ára að aldri hóf sjó- sókn sína á handfæraveiðum frá ísafirði, þá má öllum vera ljóst hversu óhemju mikið ævi- starf lá að baki Guðmundar Jónssonar, er hann lézt. Ef svo ennfremur er athugað, að Guðmund- ur var starfandi skipstjóri alveg fram undir það síðasta og að hann mun hafa flutt meiri afla að landi en nokkur annar skipstjóri á sambærilegu skipi við sömu aðstöðu, og þegar störfin eru unnin af slíkri giftu sem Guðmund- ur leysti þau af hendi, verður það aldrei nóg- samlega þakkað, sem þjóðin á upp að unna slíkum máttarstólpum þjóðfélagsins. Guðmundur er kenndur við Tungu í Skut- ulsfirði, en þangað fluttust foreldrar hans bú- ferlum, er hann var barn að aldri. Á uppvaxtarárum Guðmundar var ísafjörð- ur einhver mesti athafnabær á landinu. Undanfarna áratugi og lengur. höfðu sjáv- arþorpin við ísafjarðardjúp verið vagga hinn- ar hörðu sjósóknar og aflasældar. Þangað leit- uðu ungir menn og dugandi víðsvegar af Vest- fjörðum og hvaðanæva af landinu til að afla sér fjár og frama. Áður en fiskimiðin fyrir Vestfjörðum urðu upp urin af ágengni erlendra togara, var mikil fiskigengd liti fyrir ísafjarðardjúpi, bæði djúpt og grunnt eftir árstíðum. En aðalvertíðin stóð þarna yfir í svartasta skammdeginu fyrir ára- mótin. fsfirzku sjómennirnir voru hertir við þau karlmannlegu störf og fádæma sjósóknarhörku að liggja úti í hafsauga á hinum smáu skipum sínum í skammdegismyrkrinu, þar sem þeir áttu yfir höfði sér „veður öll válynd“, þar sem þeir stóðu á opnu þilfarinu og unnu við carbid-ljós að aðgerð á fiskinum, við að stokka upp lóðirnar og beita þær aftur í ágjöfum og kafaldsfjúki. í hópi þeirra dugandi og framsæknu manna, er hlutu eldskírn sína í þessari hörðu lífsbar- áttu, var Guðmundur Jónsson frá Tungu einn meðal þeirra fremstu. Ungum var Guðmundi falin skipstjórn og kom þá strax í ljós, hve snjall skipstjóri hann var. Árið 1913 tók hann við skipstjórn á „Freyju“ hinni fyrri, tæplega 30 lesta bát, sem var alveg nýr af nálinni og þá allra báta beztur og fallegastur. Þetta skips- nafn átti hann síðan eftir að gera frægt í sögu íslenzku fiskibátanna. Fyrstu kynni mín af Guðmundi eru frá fyrsta haustinu, sem hann var með þennan bát. Þá tel ég hann hafa bjargað mér frá VÍKINGUR 216

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.