Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1962, Blaðsíða 14

Þessi mynd er tekin á Hótel
Skjaldbreiö. TaUð frá vinstri:
Kristinn Konráðsson og Frið-
rik Bjömsson hásetar, Ólafur
Björnsson 2. matsveinn og
Birgir Óskarsson loftskeyta-
maður, sem sýndi dæmafáa
stillingu í sínu erfiða starfi.
SKÝRSLA I. STÝRIMANNS.
Næstur kom. fyrir rótt Axel Schiöth, 1. stýri-
maður. — Áleit hann, að 8 vindstig hefr’' verið
á slysstaðnum, en allt hefði verið með eciilegum
hætti, þrátt fyrir stórsjó. Kvaðst hann telja, að
allt hefði átt að vera í lagi með að halda sjó í
þessu veðri. Hann taldi, að skipið hefúi ríínað
um miðju, stjórnborðsmegin. Korkflekinn, sem
tveir menn fóru út á, var ekki nema faðmur á
annan veg og hálfur faðmur á hina, og var hann
ekki ætlaður til björgunar. Eftir að tveir gúmmí-
bátar höfðu slitnað frá skipinu, var reynt að
gera hinn þriðja sjófæran, en hann blést ekki
upp til fulls, og taldi Axel, að ekki hefðu getað
verið fleiri í honum en tveir menn, þótt fleiri
hefðu e. t. v. getað hangið á honum. Hann kvaðst
hafa fengið skriflegan lista fyrir skömmu frá
Skipaskoðun ríkisins um það, sem ábótavant væri
á skipinu, en ekki hefði verið minnzt á gúmmí-
björgunarbátana. Skipstjóri lét hafa lífbátana
reiðubúna, en bannaði að nokkur færi frá borði
án síns leyfis. Fjórir menn hlýddu því ekki;
fóru tveir út á korkflekann og komust aftur um
borð við illan leik, en tveir út á gúmmíbát, sem
sleit frá og rak í burtu.
FRAMBURÐUR LOFTSKEYTAMANNS
Þá kom Birgir Óskarsson, loftskeytamaður,
fyrir rétt. Kvaðst hann hafa beðið um hjálp kl.
17,30 að beiðni skipstjóra. Vestmannaeyjaradíó
svaraði fyrst, en skömmu síðar Reykjavíkurradíó.
Síðan svöruðu ýmis skip. Bað Birgir Reykjavík-
urradíó að koma tilkynningu í Ríkisútvarpið, þar
sem- bv. Júpiter var beðinn að hafa samband við
bv. Elliða á neyðarbylgju. Engin tilkynning var
lesin í útvarpinu, fyrr en klukkan rúmlega sex,
og hafði þá orðalagi verið breytt þannig, að skip
og bátar undan Öndverðarnesi voru beðin að
hafa samband við Reykjavíkurradíó. — Því bað
Birgir um samband við Júpíter, að hann hafði
grun um að sá togari væri nærstaddur. Samband
náðist bráðlega við Júpíter, og hélt Birgir því
allt þar til gúmmíbáturinn frá Júpíter hafði ver-
ið dreginn hálfa leið yfir til Elliða. Vék Birgir
ekki frá neyðarsendinum þann tíma, en samband-
ið var ekki alveg stöðugt, bæði vegna veðurtrufl-
ana af völdum kafalds og hins, að spara varð
rafmagn neyðarsendisins.
Þá kom bátsmaðurinn á bv. Elliða, Haukur
Ólafsson, fyrir rétt. Áleit hann, að sjórinn hefði
komið inn í skipið um „ganeringu" á næstöft-
ustu stíu, stjórnborðsmegin. Ekki sagðist hann
vita orsakir slyssins með neinni vissu, en líklegt
væri, að gat hefði rifnað á skipið.
(Tr blaöaviðtolum — æðrulauslr menn
gengu niður síðuna á Elliða.
ÆSrulausir menn.
— Ég dáist mest að því, hvað allir voru ró-
legir. Æðrulausari menn get ég ekki búizt við að
sjá við þessar aðstæður. Það gildir umi þá alla,
frá þeim elzta niður í þann yngsta, og framkoma
skipstjórans var afburða karlmannleg; hið sama
er að segja um loftskeytamanninn.
Þannig komst Sigurgeir Jósefsson, 3. vélstjóri
á Elliða, að orði, er fréttamaður Þjóöviljans átti
tal við hann í gær. —Sigurgeir er Eyfirðingur
að ætt, en hefur búið á Siglufirði í fjöldamörg
ár. Hann er 53 ára og hefur stundað sjóinn mest-
an hluta ævi sinnar, bæði á vélbátum og togurum.
Rétti sig eftir fyrsta brot.
„Við fórum út á miðvikudaginn hinn 7. þ. m.
og héldum sem leið liggur í Víkurálinn. Leiðinda-
veður var. en við köstuðum og tókum eitt hal,
en þegar við tókum það aftur, var ekki lengur
togveður og var þá farið að „slóa“. Við höfum
líklega slóað á þriðja sólarhring og lónuðum
þetta suðureftir og á laugardagskvöldið vorum
TÍKINQUR
54