Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1962, Blaðsíða 31

Eru væntanlegar nýjungar
í björgunartækjum skipa?
í tímaritum Sjómannasamtak-
anna á Norðurlöndum birtast
nú margar athyglisverðar grein-
ar um björgunartæki í skipum.
— Yfirleitt eru greinahöfundar
sammála um, að nothæfni hinna
gömlu björgunarbáta sé svo
vafasöm, að þeir geti í fæstum
tilfellum gegnt sínu tilætlaða
hlutverki sem björgunartæki —
sérstaklega eftir að yfirburðir
gúmbátanna urðu ótvíræðir. í
hinum ótal tilfellum við sjóslys
undanfarin ár.
Síðustu mánuði hafa þó kom-
ið fram raddir um, að þau at-
vik geti komið fyrir, að aðstæð-
ur skapast að þessi björgunar-
tæki veiti ekki nægjanlegt ör-
yggi, enda hafa margir forystu-
menn sjómanna í þessum efn-
um velt fyrir sér slíkum vanda-
málum.
í janúar-hefti „Radiotelegraf-
en“, tímariti danska loftskeyta-
mannafélagsins, birtist grein um
betta efni.
Er þar með rökum bent á þau
ótal tilfelli við sjóslys, þar sem
hinir gömlu björgunarbátar
boma að litlu eða engu haldi og
að við sjósetningu þeirra í of-
viðri og stórsjó hætti þeim við
að brotna við skipshlið. Davíð-
og talíur séu iðulega bundnar
1 klakadróma og auk þess séu
bátarnir opnir fyrir ágjöf og
kulda.
bá fylgir sá ókostur gúmbát-
unum, að þeim er fleygt í hafið
að blásast upp og menn verða
\ flestum tilfellum að stökkva
útbyrðis og klifra upp í þá hold-
yotir, og í köldu veðri er hætta
a að þeir afkælist mjög fljótt.
Nú hefur danskur maður —
Anton Bach Sörensen að nafni,
^afizt handa um endurbætur á
björgunartækjum, og eftir mikla
vinnu og við eigið fjárframlag
lefur honum tekizt að teikna og
sniíða nokkurs konar „björgun-
ai'klefa“ (redningskabine), sem
VÍKINGUB
hann hefur gert tilraunir með
og hefur sú reynsla, sem af
þessu tæki fékkst leitt í ljós, að
það uppfyllir þau skilyrði, sem
ætlast var til, hvað sjóhæfni
snertir.
A. B. Sörensen hugsar sér
„klefann‘, smíðaðan úr alumini-
um eða öðru léttu efni, vel ein-
angraðan og í lögun eins og
meðfylgjandi mynd sýnir.
— Meðfram veggjunum eru
bekkir, og geta skipverjar spennt
sig fasta eins og í sætum flug-
véla.
í botninum er vatnshylki, sem
gefur klefanum stöðugleika.
í borðinu er geymsla fyrir
flugelda, gas til upphitunar,
matvæli. föt, teppi, neyðarradio-
sendi. móttökutæki o.fl. — Stigi
liggur niður úr opinu á þaki
klefans, en því ,má loka vatns-
þétt, en beggja megin við
það eru sérstakleg útbúnir loft-
ventlar, sem tryggja örugga
loftræstingu.
Klefanum er ætlaður staður
á hentugum stað á dekki eða
efri þiljum og má sjósetja hann
með bommu. Sé það ekki hægt,
flýtur hann upp af sjálfu sér,
ef skipið sekkur.
Skipverjar geta komizt í klef-
ann um borð í skipinu og geta
þeir þar notið allgóðrar aðbúð-
ar þó þeir séu fáklæddir, þrátt
fyrir sjógang og kulda, þar sem
hitunartæki eru fyrir hendi.
í klefanum má geyma meiri
birgðir en í björgunarbát eða
gúmfleka og skilyrðin fyrir not-
kun neyðarsenditækja eru mikl-
um mun betri.
Þá er gert ráð fyrir, að slíka
klefa megi smíða úr eldtraustu
efni, sem myndi henta fyrir ol-
íutankskip sem öruggt björgun-
artæki, ef logandi olía breiddist
út yfir hafflötinn.
Danska skipaeftirlitið hefur
fengið teikningar af þessu björg-
unartæki og munu sérfræðingar
rannsaka nánar nothæfni þess.
Hin alltof tíðu sjóslys víðs-
vegar um heim vekja áhuga
fjölmargra á því að finna upp
nýrri og betri björgunartæki.
Má til fróðleiks geta þess, að
eftir Hans Hedtoft-slysið, en
skipið rakst á ísjaka út af Kap
Farvel við suðurodda Græn-
lands, streymdu um fimmtíu
teikningar og tillögur til danska
skipaeftirlitsins, um endurbætur
á björgunartækjum, en engin
þeirra þótti nothæf.
öruggt mun þó, að áfram
verður haldið að endurbæta og
fullkomna hin ýmsu björgunar-
tæki skipa, og framtíðin mun
leiða í ljós, hvort björgunarklef-
inn hans A. B. Sörensens verður
eitt skrefið í þeim efnum.
Guðm. Jensson.
71