Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1966, Qupperneq 4

EStUM VIÐ A BÉTTBILEIÐ ?
VÍKINGUR ræddi nýlega við einn efnilegasta togaraskipstjóra
íslendinga, Auðunn Auðunsson, um togaraátgerð og möguleika
hennar. I samtalinu kemur glögglega í ljós, að togaraútgerð á
enn langt í land að ganga sér til húðar. Væntum við að línum
þessum verði nokkurri athygli veitt, og að ráðamenn þjóðar-
innar íhugi það, sem hinn ungi skipstjóri, með víðtæka reynslu,
segir hér.
— Hvernig lýst þér, Auðunn, á
íslenzka togaraútgerð hér heima
í dag?
— Því miður þykir mér heldur
illa fyrir henni komið.
— Telur þú nokkra þörf á að
endurreisa togaraútgerð hér?
— Já, ég tel mjög mikla nauð-
syn að gera það sem allra fyrst,
en auðvitað verður að finna leiðir
til að gera slíka útgerð arðbæra.
— Finnst þér ekki að bátaút-
gerðin geti nægt okkur?
— Nei, því fer fjarri frá mínu
sjónarmiði séð. 0g satt að segja
ber ég mjög mikinn kvíðboga fyr-
ir framtíðinni, ef ekki verður
fljótlega söðlað um og togaraút-
gerð endurreist og rekin jafnhliða
bátaútgerð. Eða hvernig haldið
þið að fyrir okkur hefði farið, ef
menn hefðu gefizt upp við síld-
veiðar á aflaleysisárunum 1944
og fram yfir 1958. Ég er hrædd-
ur um að nokkuð öðruvísi væri
nú umhorfs í okkar þjóðfélagi og
það til hins lakara, ef síldveiðarn-
ar hefðu þá verið gefnar upp á
bátinn eins og nú virðist með tog-
araútgerðina. w
— En síldveiðarnar ganga nú
mjög vel.
— Jú, en hve lengi? Hvað er
orðið um Suðvesturlandssíldina ?
Er hún ekki búin? Og hve lengi
haldið þið að verði verið að drepa
síldarstofninn fyrir austan land-
ið með slíkri sókn, sem þar á sér
stað? Hugsið ykkur að Rússar,
Norðmenn, Danir, Svíar og Bret-
ar eru allir að útbúa sig til að
stórauka síldveiðar á þessum slóð-
um með líkum tækjum og Islend-
ingar nota. Og hve lengi er þá
verið að tæma þetta veiðisvæði,
þegar 2000 til 5000 skip keppast
við að ausa síldinni upp? Og hvar
stöndum við þegar þetta dynur
yfir?
— Þú álítur þá að við eigum
að hafa fjölbreytni í veiðunum?
AuSunn Au'ðunsson, skipstjóri.
— Já, það er mikil nauðsyn og
ég tel fráleitt að gefa úthafið og
bolfisksvæðin fyrir norðan og
austan og reyndar í kringum allt
landið, algjörlega í hendur út-
lendinga, sem veiða þar með all
góðum árangri djúpt og grunnt.
T.d. má segja að á miðunum fyrir
norðan Island séu Englendingar
alls ráðandi.
Fráleitt tel ég líka að stunda
landhelgina jafn fast og nú er.
Ef áfram heldur svo, verður ekki
langt að bíða þess, að landhelgis-
svæðið verði jafnmikil ördeyða
og Norðursjórinn er nú orðinn.
Við skulum hafa í huga að land-
helgissvæðið er minna en Norður-
sjórinn.
Veiðar á hrygnandiogóhrygnd-
um fiski á vertíðinni við Suður-
land, Faxaflóa og Vesturland
verður að telja rányrkju. Sama
má segja um smáfiskdrápið að
sumrinu á sömu svæðum.
— Hvað telur þú helzt að gera
til úrbóta?
— Við verðum að fá nokkur
ný skip og þá af skuttogaragerð
með mikilli sjálfvirkni.
— Slíkt verður áreiðanlega
slæmt að fá á skömmum tíma,
því að svo virðist sem menn hafi
algjörlega lagt árar í bát hvað
togaraútgerð snertir og einblíni
aðeins á grútinn úr síldinni.
— Rétt er það, en vonandi ræt-
ist úr því. Við þurfum tvenns
konar togara, eina gerð 500 tonna
til að veiða sérstaklega á heima-
miðum fyrir Norður- og Austur-
landi og aðra gerð 1500—2000
tonna fyrir fjarlæg mið og djúp-
miðin.
Ef við íhugum erfiðleikana í at-
vinnumálum Norðurlands, þá
myndu 10 skuttogarar, 500 tonna
skip, áreiðanlega bæta mikið úr,
og ég hef þá í huga að láta skip
þessi stunda veiðar á fiskimiðun-
um fyrir Norðurlandi. Einnig
mætti láta skipin veiða fyrir Suð-
ur- og Austurlandi, þegar fiskur
héldi sig þar. Auk þess gætu
svona skip vel farið til Austur-
Grænlands á vissum árstíma.
— En er nokkur afli fyrir
Norðurlandi?
— Já, oftast er þarna sæmileg-
ur afli frá því í marz fram í ágúst
—sept. og fiska Englendingar á
þessum slóðum með góðum ár-
angri, enda eru þeir að heita má
VÍKINGUR
222