Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1966, Blaðsíða 42
NYTT VANDAMAL
Eflirfnrandi ritsljórnnrgrrin Itirlist nýlega í onska
timaritinn Shiphuihliny and Shippinq record. Fyr-
ir sjófarendur er greinin atliyglisverd u|> er því
birt hér lausicgn þýdd. l»ar segir:
Hér sést einn hinna gríöarstóru borunarpramma, sem nú valda nokkr-
um áhyggjum viS siglingar í NorSursjónum.
Það eru nokkrir mánuðir síð-
an minnst var á það í þessu blaði
að mikill fjöldi olíu- og gasleitar-
skipa dreifður um Norðursjóinn,
mundu valda truflunum á skipa-
ferðum. Þetta vandamál var ný-
lega tekið til umræðu í blaði yf-
irmanna í verzlunarflotanum,
Merchant Navy Journal. Þeir
viðurkenna reyndar hinn mikla
ávinning fyrir brezkt efnahags-
líf, að mikil olía eða gas fyndist,
en blaðið bætir við. En það gæti
að hinu leytinu skaðað þjóðarhag
að ekki litlu leyti, ef þátttakend-
ur í olíuleitinni yrðu svo margir
að þeir trufluðu siglingar að og
frá höfnum landsins. Hinir
mörgu skipaeigendur verða óum-
flýjanlega að hafa gætur á slíkri
þróun, og koma í veg fyrir að
olíuleitarskipunum verði peðrað
út á sjálfar siglingaleiðirnar.
Réttast væri að taka málið upp,
áður en of mörg borunarleyfi
eru veitt. Þegar olíufélögin hafa
fengið sín borunarleyfi, og stað-
sett sín skip, er um seinan að
hefjast handa. Eins og sakir
standa nú, væri full ástæða til að
skipafélögin sneru sér til ríkis-
an. Með hann hefir Óskar verið
með miklum myndarbrag til sjós
og lands. Þó árin hafi færst vfir
„Baldur,“ heldur hann ennþávelli
og ber af fyrir snyrti-ogmyndar-
brag, hvar sem strik hans liggur.
Angantýr
Framhald af bls. 240
mennsku að staðaldri, en hefir
siglt ýmsum bátum í utanlands-
ferðum árlega.
Angantýr var traustur og at-
hugull formaður og góður afla-
maður á þorskveiðum og fórst
öll sjómennska með prýði. Hann
er nú annar hafnsögumaður í
Vestmannaeyjum.
stjórnarinnar o g annara sem
málið varðar, og reyna að tryggja
það að ákveðnum svæðum verði
haldið hreinum svo að siglingar
truflist ekki.
Sum þessara borunarskipa
(rigs) eru í rauninni eyjar gerð-
ar af mannahöndum. T. d. er
borunarskipið „Sea Quest“ sem
smíðað var hjá Harland & Wolff
fyrir B. P. 15000 lestir að þvngd
og turnar þess 320 feta háir.
Þiljur sem eru þríhyrningur, eru
100 yardar á hlið. Fyrir nokkru,
segir í grein Merchant Navy
Journal: Áður en nokkrar bor-
anir hófust, leitaði yfirmanna-
sambandið sér vitneskju um það,
hvað mundi ske, ef borunarskip
yrði fyrir ásiglingu. Við þá at-
hugun kom í ljós að skipstjórn-
armaður sem talinn væri eiga
sök á slíku óhappi, mundi ekki
kærður fyrir glæpsamlegt athæfi
samkvæmt lögum um — Olíu á
siglingaleiðum — frá 1955, en
hvort hann mundi bera borgara-
lega ábyrgð á hugsanlegum
skemmdum af olíuútstreymi í
sjóinn, var nokkuð í óvissu. Að
líkindum mundu skipstjórnar-
menn teljast ábyrgir svo og
skipaeigendur, en skipaeigendur
mundu geta takmarkað ábyrgð
sína samkvæmt lögum um verzl-
unarskip frá 1958.
Nokkur andmæli hafa komið
fram frá þeim sem vilja gera
lítið úr aukinni ásiglingarhættu
vegna olíuleitarskipanna. Aðal-
forstjóri Shell U.K. Exploration
<£ Production Ltd. Mr. G. Willi-
ams, segir að við strönd Mexico
séu 5000 borunarskip, þar sé
fjölfarin skipaleið, en árekstrar
mjög sjaldgæfir. Hann segir að
borunarskip á Norðursjó verði
vel lýst og búin þokuhornum til
leiðbeiningar.
Þetta getur verið í lagi, segir
greinarhöfundur enn fremur, þar
sem nóg er af sjónum. En stað-
setning slíkra tækja á svæðum
þar sem er stöðugur straumur af
skipum í allar áttir, það er annað
mál. Jafnvel þó öll aðvörunar-
tæki séu fyrir hendi til þess að
forða ásiglingu, mundu þessi bor-
unarskip vissulega auka þrengsl-
in, sem þegar eru fyrir hendi og
tefja siglingarnar.
Hallgr. J.
VÍKINGUR
260