Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1966, Síða 40

— Nei, sagði gömul kona og
snéri frá með tárin í augunum
og gekk framhjá öðrum konum,
sem ásamt börnum sínum biðu
eiginmanna er ekki voru komnir
að.
Bátarnir, sem síðar komu,
virtust betur hafa aflað en hinir.
Nokkurra kílóa afli þótti góð
veiði. Kaupandinn, innfæddur
verzlunarmaður, gekk á milli sjó-
mannanna og keypti þann afla,
sem afgangs var umfram það sem
sjómennirnir þurftu sjálfir til
framfæris á heimilum sínum.
Gjaldið var þó mjög lágt, varla
meira en nokkrir shillingar í hlut
hvers sjómanns.
Áreiðanlega mundi afrakstur
þessara 25 báta, hver með þriggja
manna áhöfn, þykja rýr hér
norðurfrá. En svona verður lífið
að ganga þarna.
Stjórn Gambiu styður erlend
fyrirtæki, sem hefja vilja at-
vinnurekstur í landinu og þýð-
ingu hefur fyrir þjóðarbúskap
landsins. Sérstaklega eiga þeir
útlendingar greiða götu í land-
inu, sem helga vilja sig fiskveið-
um og vinnslu aflans.
Kunnáttumenn um fiskveiðar
gætu áreiðanlega átt góða daga í
Gambíu, því að bæði Gambiu-
fljótið og sjórinn út af landinu
Ungur Gambiumaður stoltur yfir veiði
sinni.
258
eru auðug af fiski. Hér finnast
fisktegundir skyldar fiski í
norðurhöfum, að vísu með dá-
litlu öðru útliti, svo sem makríll,
síld o.fl. Bragðbezti fiskurinn á
þessum slóðum heitir Bongan —
ethamlosa fimbriata — þetta er
síldartegund, sem oft sést á borð-
um. Hún er bezt á bragðið reykt
og þannig er hún flutt út til ná-
granna landanna. Einnig er hún
notuð í beitu.
Auðvitað eru margar aðrar
fisktegundir þarna með ókunnum
nöfnum fyrir okkur Norður-
landabúa, svo sem kujeli, lady-
fish, beinfiskur og tígrisfiskur
— socoro, sá síðastnefndi er
uppáhald sportfiskimanna og er
allt að 180 cm langur, oft kallað-
ur Goliath. Þessi fiskur finnst
víða í fljótum Afríku og er mik-
io af honum í Gambiufljóti. —
Skemmtilegur fiskur er barra-
cudan að ógleymdum hákarlinum.
Eini fiskurinn, sem nokkra
þýðingu hefur til útflutnings er
bongan, sem fyrr er nefndur og
selst reyktur. Ef frystihúsum
yrði komið þarna upp er augljóst
að reka mætti í Gambiu veruleg-
an fiskiðnað og nytja margvís-
legar fisktegundir.
Útflutningur Gambiu er aðal-
lega jarðhnetur — allt að 98%
útflutningsins. Þessi seigi rótar-
ávöxtur þroskast frá aprílmán-
uði og á fjórum næstu mánuðum,
eða á regntímabilinu. Jarðhnet-
urnar vaxa um allt landið.
Fyrir 130 árum kenndi meto-
distaprestur íbúum Gambiu að
rælcta þennan ávöxt. Með áveit-
um er hægt að fá tvær uppskerur
á ári. Talið er að einn maður geti
ræktað tvær ekrur af linetum og
það gefur af sér ca. 8400 kr. ís-
lenzkar á ári, fremur fátækleg
laun hjá manni, sem hefur 10
manns á framfæri — talið er að
hver vinnandi maður verði að af-
kasta það miklu að 10 menn geti
lifað af afrakstri vinnunnar.
Hér er vissulega þörf á að auka
ræktunina. Hrísgrjón er auðvelt
að rækta á svæðum niður með
fljótinu. Svæði þessi eru þurr á
þurrkatímanum, en yfirflotin
Móðir og dóttir l>íSa þess a8 pabbi komi
a<) landi meS fiskinn.
vatni á regntímabilinu. Fram að
þessu hefur verið litið á það sem
kvenmannsverk að fást við hrís-
grjónarækt í Gambíu og það
verður erfitt að fá karlmennina
til að sinna þeim störfum.
Sítrónur er hægt að rækta í
Gambiu og fá af þeim nokkrar
uppskerur á ári hverju, ef áveitu-
vatn er notað við ræktunina.
Þessar upplýsingar fékk ég hjá
sérstakri stjórnardeild, sem fer
með landbúnaðar- og skógar-
höggsmál landsins. Þannig er
stöðugt unnið að því að auka at-
vinnulífið í Gambíu.
Mikil nauðsyn er að endur-
nytja trjáræktina, því að það
sem eftir er af góðtrjám, svo sem
mahony, hefur vaxið upp í geig-
vænlegar stærðir marga metra í
þvermál, en slík tré er ekki með
neinu móti hægt að nytja í smíða-
efni. Pálmatré vaxa þarna einnig,
en við nánari athugun eru tréin
þannig að ekki borgar sig að
vinna þau.
Til að auka velferðina í land-
inu er mikil nauðsyn á verk-
smiðjum og smíðastofum og hér
er möguleiki fyrir dugmikla at-
VÍKINGUR