Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1977, Blaðsíða 9

ánægður með þessi málalok.
Hann stefndi nú aðalflota sínum
úr norðri uppað þýsku ströndinni,
með flaggskip sitt „Lion“ í farar-
broddi. Honum var ljóst að
áhættan var mikil, vegna tundur-
dufla, kafbáta og grynninga við
ströndina, auk þess mátti hann
búast við úthafsflota óvinanna í
öflugri einingum, en reiknað var
með í áætlunargerðinni.
Hann lét þó ekkert af þessu
aftra sér, tókst að sökkva einu
beitiskipi og þremur tundurspill-
um. Manntjón Þjóðverja var 1000
manns, þar á meðal tveir flotafor-
ingjar. Tjón Breta varð ekkert á
mönnum, en nokkur skip löskuð-
ust, en náðu öll höfn.
Eftir þennan ósigur Þjóðverja
fyrirskipaði Vilhjálmur Þýska-
landskeisari, að þýski flotinn
mætti ekki fara úr höfn, nema
með hans persónulega leyfi.
Beatty sagði eftir orrustuna, að
Þjóðverjar hefðu barist hetjulega,
en aðstaða þeirra hafi verið von-
VlKINGUR
laus. „Poor devils", bætti hann
við. Hann varð brátt óþolinmóður
yfir aðgerðarleysi og í bréfi til
Churchill sagði hann, meðal ann-
ars: „Ég hefi yfir 5500 mönnum
að ráða og ágætum herskipum,
sem bíða eftir verkefnum, en við
megum ekkert gera.“
í janúarmánuði 1915 gerðu
þýsk orrustuskip, undir stjórn
Hippers, árásir á borgirnar
Hartlepool, Whitby og Scarbor-
ough og ullu miklu mann- og
eignatjóni og komust síðan til
heimahafnar án þess að verða
fyrir nokkru tjóni. Þessu urðu
Bretar æfareiðir og flotamála-
stjórnin var harðlega gagnrýnd.
Blöðin spurðu: „Hvar er hinn
frægi breski floti?“ Beatty taldi
meginorsök þess að slíkt gat átt sér
stað, vera þá að flotanum væri
haldið saman í stórum einingum,
en ekki dreifðum í smærri deildir.
Flotastjórnin, aftur á móti, beið
eftir, og bjó sig undir, tækifæri til
þess að hitta megin úthafsflota
Það voru fleiri en Bretinn sem áttu
herskip. Hér er þýska beitiskipið
„Emden“, sem talið er að hafi verið
sökkt af norska tundurspillinum „Olav
Tryggvason". „Emden", sem kom
hingað til íslands rétt fyrir stríðið tald-
Ist til minni beitiskipa.
Þjóðverja á rúmsjó og ganga frá
honum í eitt skipti fyrir öll. Þetta
tækifæri gafst hinn 23. janúar
1915. Beatty fékk tilkynningu um
að stór þýsk flotadeild væri á sigl-
ingu á Doggerbank, undir stjórn
Hippers. Um kvöldið sigldi hann
suður á bóginn frá Scapaflow, á
flaggskipi sínu „Lion“, auk orr-
ustuskipanna „Tiger“, „Princess
Royal Indomitable“ og „New
Zealand", ásamt deild tundur-
spilla undir stjórn Goodenaughs
undir-aðmíráls.
1 dögun næsta morgun var
komið á Doggerbank og kom
Goodenaugh auga á þýska flot-
ann í austri, en deild hans var þá
um 5 sjómílur austur af aðalflot-
anum. En þegar Hipper varð ljóst
393