Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1981, Síða 14

Sjómenn — Útgerðarmenn
Umboðsmenn um land allt
BRUNABÓTAFÉLAG ÍSLANDS
Sími 26055 (3 línur) - Laugavégi 103
14
Ég hitti strák fyrir nokkru sem býr
fyrir vestan ... ætli hann sé ekki
35 ára og er núna á rækjubát.
Hann sagði mér að eftir að skut-
togararnir komu, væru kallamir
orðnir að aumingjum eftir að hafa
verið á þeim í nokkur ár. Þeir
væru orðnir að gamalmennum
löngu fyrir tímann, bara fyrir
þrælkun.“
Ljótt er fyrst satt er
Talið berst nú að Landhelgis-
gæslunni og þeirri umræðu sem í
gangi hefur verið í sambandi við
hlutverk hennar og þau björg-
unarlaun sem Gæslan tekur fyrir
að aðstoða skip.
„Við verðum að muna það að
Landhelgisgæslan er rekin fyrir
almannafé. Þessvegna hlýtur það
að vera óeðlilegt að hún taki hærri
björgunarlaun en önnur skip og
mannskapurinn fái svo stóran
hluta launanna sem raun ber vitni.
Þetta er bara peningaspursmál
fyrir kallana og ekkert annað.
Ég hef einu sinni beðið Land-
helgisgæsluna um aðstoð við að
ná úr skrúfu. Við vorum að veiða
fyrir vestan í blíðu veðri og mok-
fiski. Þar sem varðskip var þama
rétt hjá, lá beinast við að biðja það
um aðstoð. Við hefðum sjálfir
getað tekið úr skrúfunni á
klukkutíma eða svo. En í miklu
fiskiríi var um að gera að ljúka
þessu af sem fyrst. Varðskips-
menn voru skotfljótir að þessu. í
fávisku minni spurði ég svo hvað
þetta kostaði og fékk það svar að
skrifstofan sæi um það.
Og svo kom reikningur sem
hljóðaði upp á full björgunarlaun
líkt og skipinu hefði verið bjargað
frá strandi eða því líku. Ég held að
þetta sé ennþá í málaferlum.
Mér hefði aldrei dottið til hugar
að fara fram á aðstoð Landhelgis-
gæslunnar hefði ég vitað hvað
slíkt kostaði.
Það er auðvitað fyrir neðan all-
ar hellur að skipstjómarmenn
VÍKINGUR