Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1982, Page 33

kvæmari vélarnotkun og skrúfu-
snúningur. Þegar hefur töluvert
verið gert í þessa áttina til þess að
spara eldsneyti. En hvað með
minni toghraða. Hvað mun það
þýða að minnka toghraðann niður
í 1/10 úr mílu? Hversu mikil olía
sparast við það og hversu mikill
afli tapast við slíkan toghraða? Ég
álít að ekki sé hægt að gera miklar
breytingar til bóta hvorki á vörp-
unni sjálfri eða hlerum. Auðvitað
gengur að auka möskvastærð og
nota reipi í vængi og toppbyrði.
En aflinn eykst að sjálfsögðu ef
skipsstjórnarmenn hefðu stöðuga
vitneskju um það hvar fiskurinn
heldur sig. Það skeður mikið inn-
an fiskileitartækninnar í dag, tæk-
in geta sýnt okkur bæði hversu
mikið er af fiski og hve stór hann
er. Ég hygg að okkur vanti ennþá
frekar fiskviðvörunartæki. Tæki
sem gefi okkur á svipstundu merki
um það að hér sé fisk að finna.
Kunnátta og tækni er til staðar í
dag, það stendur á peningum og
skipulagningu. En togveiðar eru
eftir sem áður jafn áhugaverðar.
En tveggja báta togveiðar hafa
marga kosti fram yfir hina hefð-
bundnu aðferð. Engin hleramót-
staða og lengri grandarar sem
leiða til aukins veiðiflatarmáls.
Tveggja báta togveiðar reynast
mjög vel í Norðursjó og má reikna
með að framtíð togveiðanna liggi í
tveggja báta vörpunni. Má reikna
með því að kolmuni muni verða
veiddur í framtíðinni með tveggja
báta vörpu. Kemur þá sérstaklega
til greina að hafa 3 báta saman þar
sem einn tekur við aflanum og 2
toga. Gætu bátarnir skipst á allan
tímann og við tog og aflamóttöku.
Kemur sterklega til greina að nota
lausan poka við slíkar veiðar. Þar
standa Danir mjög framarlega.
Skotar hafa líka gert merkar til-
raunir með poka sem opnast á legg
við togið þannig að möskvinn er
ferkantaður við tog. Það þýðir
léttari drátt og minna af smáfiski.
En víkjum nú að nótaveiðum.
Ekkert veiðarfæri sem notað er í
miklum mæli í dag er eins af-
kastamikið og snurpunótin. Hún
kemur því til með að halda sinni
stöðu sem vinsælasta veiðarfærið
við veiðar á loðnu, brisling, makríl
og síld (ef stofninn stækkar).
Hvaða breytinga er að vænta við
nótaveiðar? Búast má við fram-
haldandi þróun sjálfvirkni við
lagningu og innhalingu nótarinn-
ar. Einnig má búast við því að
næturnar verði fjölhæfari þannig
að hægt sé að nota sömu nótina á
grunnu og djúpu vatni. Og hvað
varðar önnur veiðarfæri, eins og
línu og net þá eykst stöðugt sjálf-
virknin.
Hvað varðar línu að þá er beitan
sérstaklega spennandi. Tekst okk-
ur að gera hana minni og tekst
okkur að framleiða nothæfa
gervibeitu. Ég hef mikla trú á því
að svo verði og má því reikna með
því að línuveiðar framtíðarinnar.
verði stundaðar með gervibeitu.
Krókarnir munu sjálfsagt breytast
og ný efni í línu munu sjá dagsins
BÁTAÁBYRGÐARFÉLAG
VESTMANNAEYJA
óskar landsmönnum öllum
gleðilegra jóla og farsæls nýs árs.
ljós. Þess vegna er ekki óraunhæft
að reikna með tvöföldun arðsemi
línuveiða á næsta áratug. Neta-
veiðar munu að öllum líkindum
dragast saman m.a. vegna þess að
hráefnið er ekki alltaf 1. flokks. En
netaveiðar bjóða einnig upp á
aukna sjálfvirkni. Þá fyrst og
fremst við lagningu, drátt og losun
á fiski úr netinu.
Það er ekki mikið sem hægt er
að segja um handfærin, við fáum
stöðugt nýrri og fullkomnari rúllur
og nýjar gerðir króka o.s.frv. En
hvernig verður veiðunum háttað
næsta áratuginn? Það er ekki hægt
að gefa neitt ákveðið svar við
þeirri spurningu. En ef við ætlum
okkur að fá sama aflamagn að
landi á næsta áratug eins og við
fáum í dag verðum við að auka til
muna veiðitæknirannsóknir hvers
konar og auka tæknivæðingu. Og
við verðum að gera það sjálf. Við
getum ekki ætlast til þess að
tæknin komi upp í hendurnar á
okkur frá sjávarútveginum sjálf-
um, veiðarfæragerð stendur höll-
um fæti og stór hluti flotans rekinn
með tapi. Ég hef trú á því að okkur
takist að breyta þessu en þá verð-
um við líka að taka til hendinni og
það strax áður en allt er um sein-
an.
Erindi Jan-Olof Traung skipa-
snríðastöðvarinnar í Gautaborg
(TAMC) hét: „Fiskiskip níunda
áratugsins — Hvað komum við til
að hanna og smíða.“
Mikilvægustu atriðin sem út-
gerðarmenn og hönnuðir skipa
verða að gera sér grein fyrir næstu
10-15 árin eru:
Aukinn afli vegna betri nýtingar
fiskistofnanna.
Aukinn oliukostnaður.
Aðgangur að aukinni tækni.
Færri sjómenn.
Styttri vinnutími.
Hönnun fiskiskipa
Útgerðarmenn munu innan 15
ára gera sér ljósa grein fyrir mikil-
VÍKINGUR
33