Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1982, Blaðsíða 59

Friðrik Sigurðsson skrifar frá Noregi:
Nótaskipin eru rekin
burt frá miðunum
Nótaskipaflotinn okkar er rek-
inn undir mjög erfiðum aðstæð-
um. Við erum reknir frá hverjum
miðunum á fætur öðrum. Það eru
sérstaklega loðnuveiðamar við
Jan Mayen og síldveiðamar í
Norðursjó sem hafa valdið deilum
í okkar hópi. Þetta segir nývalinn
formaður Samtaka útgerðar-
manna í Norðurmæri og Þrænda-
lögum, Jan Öksenvág í blaðavið-
tali nú á dögunum. Loðnuvertíðin
við Jan Mayen síðastliðið ár var
mjög stutt fyrir okkur. Leyfilegur
heildarafli var aðeins ein miljón
hektólítrar og var veiddur upp á
rúmum 10 dögum, í ágúst síðast-
liðnum. Við norðmenn urðum að
yfirgefa miðin á meðan að íslend-
ingar, færeyingar og danir stund-
uðu veiðamar af kappi. Norskir
fiskifræðingar telja að loðnu-
stofninn við Jan Mayen sé of lítill
til að þola mikla veiði. Þess vegna
fékk norski flotinn skilaboð um
það í haust að yfirgefa miðin. ís-
lenskir fiskifræðingar voru sam-
mála hinum norsku starfsbræðr-
um sínum, en samt fékk íslenski
flotinn að halda áfram veiðunum.
Skýringin serr. íslendingar gáfu
okkur á þessu var sú að skömmu
síðar fannst meiri loðna sem hafði
verið undir ísnum en þeir hafi
ekki vitað um hana áður. Ég finn
það alltaf betur og betur að
norskir sjómenn eru nær einskis
virði í augum ráðamanna. Alltaf
fáum við fyrstir boð um það að
stöðva veiðamar meðan útlend-
ingamir fá að veiða frítt. Það var
biturt að yfirgefa miðin í ágúst
mánuði. M/S Perlon sem ég er
útgerðamaður fyrir og skipstjóri á,
var síðasta skip af miðunum. Þá lá
allur íslenski flotinn á miðunúm,
og stundaði veiðar lengi eftir það.
Á aðalfundinum sem við héldum í
okkar samtökum nýverið sam-
þykktum við áskorun til norskra
yfirvalda þess efnis að allir sjó-
menn verði að sitja við sama borð
og fá sömu meðhöndlun. Miðin
við Jan Mayen eru undir norskri
lögsögu og þess vegna sé ótækt að
við séum alltaf reknir fyrst út af
svæðinu. Við gerum þá kröfu að
hlutdeild okkar í loðnuaflanum
verði aukin til muna, á næstu ár-
um. Ástandið í Norðursjó er lítið
betra. Þar fáum við ekki að veiða
síld því fiskifræðingamir okkar
telja að stofninn sé of lítill. En á
sama tíma er fjöldi erlendra fiski-
skipa þar við síldveiðar. Þar eru
danir og englendingar auk færey-
inga. Það er biturt að horfa upp á
þetta ástand. Ekki síst þar sem
loðnuverð fer minnkandi og
reksturskostnaðurinn er sífellt að
aukast. Það er orðið afar erfitt að
láta enda ná saman. En þó ég hafi
hér að framan málað skrattann á
vegginn er þó eitt ljós í öllu þessu
myrkri. En það er sá árangur sem
við náðum við rússa um veiðamar
í Barentshafi. Við fáum að veiða
mun meiri sumar- og vetrarloðnu
á þessu ári en við fengum sl. ár.
M/S Perlon liggur nú í Kristi
ansund þar sem nú er verið að
koma fyrir nýjum út búnaði
fyrir veiðamar. Meðal annars
mun sá búnaður gera okkur kleift
að veiða loðnu til manneldis og til
hrognatöku. Það þýðir ekkert
annað en að fá sem besta nýtingu
út úr aflanum, annars bera veið-
amar sig ekki. Auk þess væntum
við þess að við getum farið að
stunda veiðar á at-
59
M/S Perlon. Norsku nótaskipin hafa alltof lítið við að vera.
VÍKINGUR