Náttúrufræðingurinn - 1961, Blaðsíða 46

40
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
er blaðkan hárlaus.
Gróblettirnir eru
dökkbrúnir, aflang-
ir og þekja allt
neðra borð blöðk-
unnar, þegar þeir
eru fullþroskaðir.
Blöðin standa í
þéttum brúskum
upp af jarðstöngl-
inum, og minnir
útlit þeirra á skegg-
brúsk. Á norsku
heitir burkni þessi
Olavskjegg. Hér er
stungið upp á að
kalla hann skegg-
burkna. í Nor-
egi er hann tal-
inn verða 10—15
Skeggburkni. (Nordhagen.) cm har. Blöð þau,
sem ég fékk í hend-
ur eru 12—14 cm. — Skeggburkni vex allvíða um Norðurlönd, svo
og suður um Evrópu, og hefur fundizt í Norður-Ameríku. Ekki
hef ég séð lians getið í Grænlandi. Hann vex í kalksnauðum klettum.
Ste.indór Steindórsson frá Hlöðum.
Plöntun grenitrjáa.
í 6. hefti 84. árgangs hins norska tímarits „Naturen", sem Há-
skólinn í Bergen og John Griegs Forlag gefa út, birtist grein eftir
dr. phil. Ulf Hafsten, dósent í grasafræði við Háskólann í Bergen.
Greinin heitir: „Norræn samvinna um náttúruvernd og þjóðminja-
vernd“. Þar er sagt frá fundi fimmtíu náttúruverndar- og þjóð-
minjaverndarmanna frá Danmörku, Finnlandi, Noregi og Svíþjóð
í lýðháskólanum í Kungálv við Gautaborg dagana 25.-28. ágúst
síðastliðið sumar. „Hin stöðugt vaxandi ásókn „jarðýtualdarinnar"