Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1995, Síða 78

Náttúrufræðingurinn - 1995, Síða 78
komist upp á lag með að hita sýnið með leysigeisla og er svo komið að hægt er að aldursgreina einstaka kristalla. Þar sem einungis einn kristall hitnar, en ekki allt sýnahólfið umhverfis, er gasið hreinna og því mögulegt að mæla þau fáu 40Ar-atóm sem myndast hafa með mun minni óvissu en áður. Einungis ef margir einstakir krist- allar úr sama lagi gefa sama aldur er hon- um trúað. En góð mæliaðferð er ekki nóg. Það verða að vera til sýni sem upphaflega höfðu sem mest af kalíum og ekki hafa tapað neinu argoni frá því að jarðlagið myndaðist. Sanidínkristallar úr Oskulögum Steingervingarnir sjálfir eru ónothæfir til aldursgreiningar og því algjört lykilatriði að finna jarðlög sem hægt er að aldurs- greina og hafa ótvíræða afstöðu til stein- gervinganna. Nú vill svo til að Austur- Afríka er eldgosasvæði og frá þessum tíma er talsvert af öskulögum. Og rétt undir jarðlaginu þar sem Lucy fannst er öskulag. Það hefur því fallið skömmu fyrir daga Lucyar. Öskulagið kallast KHT, eða Kada Hadar Tuff, og má rekja það víða um nágrennið. Víðast hefur þetta lag veðrast illa en þó- tókst að finna stað þar sem nægilegt magn var af ferskum sanidín- kristöllum í laginu - en það er einmitt kalíumríkur feldspat. Með því að greina 27 einstaka slíka kristalla fékkst mjög góð aldurssetning og reyndist Lucy vera um 3,18 miljón ára (± 0,01 miljón). NíU HUNDRUÐ ÞÚSUND ÁRA FERILL Fleiri öskulög hafa fundist sem unnt er að aldursgreina þannig að nú er vitað að Lucy og nánustu ættingjar hennar, sem saman hafa fengið tegundarnafnið Australo- pithecus afarensis, voru við lýði í að minnsta kosti níu hundruð þúsund ár eða frá því fyrir 3,9 miljón árum þar til fyrir 3,0 miljón árum. Þeir eru þó ekki elstir suðurapanna sem fyrr sagði heldur er hinn nýfundni Australopithecus ramidus 4,4 miljón ára en hann var einmitt aldurssettur á sama hátt, með samspili öskulaga og aldursákvörðun margra einstakra sanidín- kistalla. Er nú fremur en áður gælt við þá hugmynd að grein mannsins, eða Homo, sé frá suðuröpum komin. Önnur afbrigði af suðuröpum, eins og Taung-barnið, voru svo uppi seinna og þau yngstu sennilega samtímis elstu //omo-afbrigðunum. FYRSTU LANDKÖNNUÐIRNIR Aldurssetning á elstu mannaminjum með þessari nýju nákvæmni breytir fleiru í þekkingu okkar á forfeðrunum. Enn hafa ekki fundist nein merki um suðurapa annars staðar en í Afrfku en þeir fyrstu af ættkvíslinni Homo, eða reismaðurinn Homo erectus, voru meiri ferðamenn og hafa leifar þeirra fundist í Indónesíu (java- maðurinn) auk Afrrku. Elstu menjar um reismann hafa löngum verið taldar í Afríku og eru menn nú nokkuð sammála um að þeir séu um 1,8 miljón ára en java- maðurinn hefur hingað til verið talinn mun yngri. En Java er líka eldfjallaland og nú hefur tekist að finna öskulög við þessa steingervinga og reynast þau með 39Ar/ 40Ar-aðferð vera af svipuðum aldri og reis- menn í Afríku. Sýni hafa verið mæld frá tveimur stöðum og gaf annað 1,8 en hitt 1,6 miljón ár. Eftirtektarvert er að á meðan reismaður í Afríku virðist hafa ráðið yfir steináhöldum þá hafa engin áhöld fundist á Jövu. Tólin virðast annaðhvort hafa tapast á ferðalaginu eða einstaklingar úr ættkvíslinni Homo lagt land undir fót mun fyrr en áður var talið og forfeður þeirra á Jövu lagt af stað áður en byrjað var að gera verkfæri. Hin endurbætta tækni við aldurs- ákvarðanir á þessu mikilvæga tímabili mun væntanlega bæta mjög alla umræðu um það hver var uppi hvenær og samtímis hverjum og þar sem uppgröftur er nú hafinn á ný í Austur-Afríku verður varla langt að bíða nýrra frétta. PÓSTFANG HÖFUNDAR Karl Grönvold Norrænu eldfjallastöðinni Jarðfræðahúsi við Hringbraut IS-101 REYKJAVÍK Netfang: karl@norvol.hi.is 76
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.