Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1995, Blaðsíða 78

Náttúrufræðingurinn - 1995, Blaðsíða 78
komist upp á lag með að hita sýnið með leysigeisla og er svo komið að hægt er að aldursgreina einstaka kristalla. Þar sem einungis einn kristall hitnar, en ekki allt sýnahólfið umhverfis, er gasið hreinna og því mögulegt að mæla þau fáu 40Ar-atóm sem myndast hafa með mun minni óvissu en áður. Einungis ef margir einstakir krist- allar úr sama lagi gefa sama aldur er hon- um trúað. En góð mæliaðferð er ekki nóg. Það verða að vera til sýni sem upphaflega höfðu sem mest af kalíum og ekki hafa tapað neinu argoni frá því að jarðlagið myndaðist. Sanidínkristallar úr Oskulögum Steingervingarnir sjálfir eru ónothæfir til aldursgreiningar og því algjört lykilatriði að finna jarðlög sem hægt er að aldurs- greina og hafa ótvíræða afstöðu til stein- gervinganna. Nú vill svo til að Austur- Afríka er eldgosasvæði og frá þessum tíma er talsvert af öskulögum. Og rétt undir jarðlaginu þar sem Lucy fannst er öskulag. Það hefur því fallið skömmu fyrir daga Lucyar. Öskulagið kallast KHT, eða Kada Hadar Tuff, og má rekja það víða um nágrennið. Víðast hefur þetta lag veðrast illa en þó- tókst að finna stað þar sem nægilegt magn var af ferskum sanidín- kristöllum í laginu - en það er einmitt kalíumríkur feldspat. Með því að greina 27 einstaka slíka kristalla fékkst mjög góð aldurssetning og reyndist Lucy vera um 3,18 miljón ára (± 0,01 miljón). NíU HUNDRUÐ ÞÚSUND ÁRA FERILL Fleiri öskulög hafa fundist sem unnt er að aldursgreina þannig að nú er vitað að Lucy og nánustu ættingjar hennar, sem saman hafa fengið tegundarnafnið Australo- pithecus afarensis, voru við lýði í að minnsta kosti níu hundruð þúsund ár eða frá því fyrir 3,9 miljón árum þar til fyrir 3,0 miljón árum. Þeir eru þó ekki elstir suðurapanna sem fyrr sagði heldur er hinn nýfundni Australopithecus ramidus 4,4 miljón ára en hann var einmitt aldurssettur á sama hátt, með samspili öskulaga og aldursákvörðun margra einstakra sanidín- kistalla. Er nú fremur en áður gælt við þá hugmynd að grein mannsins, eða Homo, sé frá suðuröpum komin. Önnur afbrigði af suðuröpum, eins og Taung-barnið, voru svo uppi seinna og þau yngstu sennilega samtímis elstu //omo-afbrigðunum. FYRSTU LANDKÖNNUÐIRNIR Aldurssetning á elstu mannaminjum með þessari nýju nákvæmni breytir fleiru í þekkingu okkar á forfeðrunum. Enn hafa ekki fundist nein merki um suðurapa annars staðar en í Afrfku en þeir fyrstu af ættkvíslinni Homo, eða reismaðurinn Homo erectus, voru meiri ferðamenn og hafa leifar þeirra fundist í Indónesíu (java- maðurinn) auk Afrrku. Elstu menjar um reismann hafa löngum verið taldar í Afríku og eru menn nú nokkuð sammála um að þeir séu um 1,8 miljón ára en java- maðurinn hefur hingað til verið talinn mun yngri. En Java er líka eldfjallaland og nú hefur tekist að finna öskulög við þessa steingervinga og reynast þau með 39Ar/ 40Ar-aðferð vera af svipuðum aldri og reis- menn í Afríku. Sýni hafa verið mæld frá tveimur stöðum og gaf annað 1,8 en hitt 1,6 miljón ár. Eftirtektarvert er að á meðan reismaður í Afríku virðist hafa ráðið yfir steináhöldum þá hafa engin áhöld fundist á Jövu. Tólin virðast annaðhvort hafa tapast á ferðalaginu eða einstaklingar úr ættkvíslinni Homo lagt land undir fót mun fyrr en áður var talið og forfeður þeirra á Jövu lagt af stað áður en byrjað var að gera verkfæri. Hin endurbætta tækni við aldurs- ákvarðanir á þessu mikilvæga tímabili mun væntanlega bæta mjög alla umræðu um það hver var uppi hvenær og samtímis hverjum og þar sem uppgröftur er nú hafinn á ný í Austur-Afríku verður varla langt að bíða nýrra frétta. PÓSTFANG HÖFUNDAR Karl Grönvold Norrænu eldfjallastöðinni Jarðfræðahúsi við Hringbraut IS-101 REYKJAVÍK Netfang: karl@norvol.hi.is 76
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.