Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1966, Blaðsíða 52

Náttúrufræðingurinn - 1966, Blaðsíða 52
198 NÁTTÚ RU FRÆÐINGURINN mjög úr áhrifum gossins á kísilmagn sjávarins, þó er það mjög hátt þar, sem hraun rennur í sjóinn. Kísilmagn hafsins er yfirleitt nrjög lágt (minna en 1 mg í lítra), en gegnir þó mikilvægu hlutverki í sambandi við lífið í sjónum. Mér er ekki kunnugt um að áður hafi verið rannsökuð áhrif eldgosa á kísil- magn sjávar, en niðurstaðan af rannsókn Unnsteins er sú, að sjón- um bætist verulegt magn af kísil í gosi á borð við Surtseyjargosið. Hingað til hefur verið litið svo á, að heimshöfin fái kísilmagn sitt einkum með fersku vatni, sem í þau rennur, en vel má vera að eld- gos hafi einnig sitt að segja í því efni. Segulmœlingar. Þegar gosið hófst, var segulmælingaflugvél frá rannsóknastofnun Bandaríkjaflota staðsett á Keflavíkurflugvelli og vann að segul- mælingum yfir Reykjaneshryggnum suðvestur í hafi. Þessi flugvél flaug yfir gosstöðvarnar skömmu eítir að gosið hófst án þess að verða vör neinnar óreglu í segulsviðinu á þeim slóðum. Flugvél þessi fór héðan í desemberbyrjun, en kom aftur eftir áramótin til mælinga á Surtseyjarsvæðinu. Mælingarsvæðið náði suður fyrir Surtsey og nokkuð upp á land. Á sama tíma gerði brezkur leiðang- ur frá Lundúnaháskóla segulmælingar með skipi, og einnig dýptar- mælnigar, á takmörkuðu svæði suðvestur af Surtsey. Mælingar þessar sýndu að segulsviðið var mjög jafnt á stóru svæði umhverfis Surtsey og ekkert benti til þess að gosið eða að- dragandi þess hefði haft nein álrrif á það. Frá því haustið 1964 hefi ég öðru hverju gert seguhnælingar í Surtsey og nágrenni. Mest var notaður prótónu-segulmælir, smíð- aður á Eðlisfræðistofnun Háskólans, og mælir hann styrkleika seg- ulsviðsins en ekki stefnu. Þegar mælingarnar hófust, var allur suð- urhluti eyjarinnar hraun, en norðurhlutinn var ntyndaður í ösku- gosinu úr lausum gosefnum, sem rignt hafði niður úr gosmekkin- um. Á hrauninu reyndist segulsviðið mjög truflað, en á norðurhluta eyjarinnar gætti truflana sára lítið. Þrátt fyrir mishæðótt landslag er segulsviðið þarna með því jafnasta, sem þekkist liér á landi, og virðist gosmölin vera um 100 sinnum minna segulmögnuð en hraunið. Utan við hraunjaðarinn dregur úr styrkleika segulsviðs- ins á um 100 m bili, en á hraunjaðrinum er sviðið sterkt. Inni á
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.