Náttúrufræðingurinn - 1934, Qupperneq 21

NÁTTÚRUFR.
131
máli. Enda vorum við nú um 300 m. yfir haffleti á móts við
130—150 deginum áður.
Næsti áfangastaður var Hólar í Hjaltadal, þar sem okkur
var ágætalega tekið af skólastjóra. Á Hólum er laglegur garður
og lítill trjálundur í gróðrarstöð. í kirkjugarðinum stóð þá líka
laglegt og beinvaxið reynitré, sem Hermann heitinn Jónasson
hafði gróðursett. Því miður hefir þetta tré síðar fallið í stormi.
Á Hólum eru gamlir öskuhaugar og í þeim finnst mikið af viðar-
kolum, jafnt efst sem neðst.
Frá Hólum héldum við til Akureyrar yfir Hjaltadalsheiði.
Þann dag var glaða sólskin og mikill hiti, og var svo heitt á
háheiðinni, að okkur þótti nóg um. Slíkt mun vera sjaldgæft á
þeim fjallvegi. Heiðin er fremur ill yfirferðar fyrir hesta, en
víða lágu stórir skaflar og greiddi það fyrir að ríða þá. Á heið-
arbrúninni fyrir ofan Hörgárdalinn var mikið af jöklasóley (Ran.
glacialis) og einstöku fjallavorblóm (Draba alpina).
Eftir stutta dvöl á Akureyri fórum við austur í Vaglaskóg,
þar sem við héldum kyrru fyrir í 6 daga til þess að skoða skóg-
inn, taka jarðvegssýnishorn og líta á gróðurinn.
Háls- og Vaglaskógur — eða Vaglaskógur, eins og hann er
nú nefndur í daglegu tali — er rúmir 200 ha. að flatarmáli.
Skógurinn var girtur kringum 1910 og hefir honum farið feyki
mikið fram á þeim tíma, sem hann hefir notið friðunar. Greina-
góðir menn, sem hafa búið á þessum slóðum áður en girðingin
var sett upp og svo komið þangað aftur fyrir nokkru, hafa sagt,
að það væri ekki unnt að þekkja skóginn aftur. Svo mikið hefir
hann vaxið á þessum fáu árum. Innan girðingar finnast þó enn
litlar melskellur og uppblásnir blettir, en þeir minnka óðum með
hverju ári sem líður. Og það er eftirtektarvert, að sá gróður, sem
fyrst breiðir sig yfir melinn og urðina, er birkinýgræðingurinn,
en ekki grös og annar jurtagróður.
Vöxtur skógarins virðist vera mjög góður, en engar viðar-
mælingar munu vera til frá síðari árum, svo erfitt er að gera sér
grein fyrir honum eða lýsa með tölum. í Hálsskógi eru trén
yfirleitt eldri en í sjálfum Vaglaskógi, og þar hefir betur verið
grisjað á undanförnum árum. Hæstu trén standa þar í lág, sem
nefnist Góðalág eða Goðalág, og er hæð og þvermál (í brjósthæð,
1,3 m.) þriggja hinna stærstu trjáa 9,9 m., 18,0 cm.; 9,4 m., 20,0
cm. og 9,0 m. 14,5 cm. Þessi tré eiga öll eftir að vaxa nokkuð
ennþá, svo innan nokkurra ára munu hæstu og stærstu tré lands-
ins vera á þessum stað. Annars staðar í þessari sömu lág og lág-
9*